[Zawgyi]
ၾကယ္ႏူးေမလည္းထိုက္စံတို႔ဆီမွျပန္ေရာက္လာေလေတာ့သူမအိပ္ခန္းဆီသို႔အသြား...
"သမီး....ခနလာထိုင္အံုး..."
"ဟုတ္ေမေမ.."
ေမေမ့ေခၚသံေၾကာင့္ဧည့္ခန္းဆီသို႔မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္သြားလိုက္ကာမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ခံုေပၚတြင္ဝင္ထိုငါလိုက္ေလသည္။
"သမီးကိုေမေမေမးခ်င္ေနတာၾကာၿပီ..အဲ့ဒီေတာ့လိုရင္းပဲေမးမယ္...သမီးမွာကိုယ္ဝန္ရွိေနတာလား..."
"ဟင္...မရွိ...မရွိပါဘူးေမေမရဲ႕...ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"သမီးေဖေဖကိုသူ႔မိတ္ေဆြေတြကလာလာေျပာတယ္တဲ့..သမီးနဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က္ုိကေလးအသံုးအေဆာင္ဆိုင္မွာပစၥည္းေတြဝယ္ေနတာေတြ႕ခဲ့တယ္တဲ့.."
"ေအာ္...အဲ့တာက."
"ေမေမေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူးသမီး...တခါကလဲသားဖြားေဆာင္ဘက္မွာေတြ႕ခဲ့တယ္တဲ့...ၿပီးေတာ့ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အားေဆးေတြလာလာဝယ္တယ္တဲ့..သမီးဝယ္တဲ့ဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ေျပာတာ....ေမေမ့ကိုမလိမ္စမ္းနဲ႔ေျပာ..ဗ္ိုက္ကဘယ္နွလရွိေနၿပီလဲ...ဟိုတခါသမီးအခန္းထဲဝင္ရွင္းတုန္းကဆီးစစ္တံေတြ႕တယ္...ကေလးအေဖကေရာဘယ္သူလဲ...လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးုျဖစ္ထားၾကရင္လည္းေမေမတို႔ကိုေျပာၿပီးလက္ထပ္ၾကေလ...အခုေတာ့..."
"မဟုတ္ဘူးေမေမတို႔မွားေနၿပီ...တစ္ကယ္တန္းကိုယ္ဝန္ရွ္ိေနတာသမီးမဟုတ္ဘူး....ထိုက္စံ..ေမေမတို႔ေျမးေလးကိုလြယ္ထားရတာကထိုက္စံပါေမေမရဲ႕...ေမေမတို႔ေတြခါးခါးသီးသီးလက္မခံေပးၾကတဲ့သူေလ...."
သူမစကားၾကားေတာ့ေမေမရဲ႕ေဒါသသံေတြဟာရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။
"ဘယ္လို! ."
ခြမ္း....
"ဟင္.."
အခန္းတံခါးဝဆီမွပန္းကန္က်ကြဲသံေၾကာင့္ၾကည္ႏူးေမမ်က္နွာကၿပံဳးသြားေလသည္။သူမသိသည္ေလ။
~ျမႇားတစ္စင္းနဲ႔ငွက္နွစ္ေကာင္ထိသြားတာေပါ့.. ။
ေမေမကလည္းခံုေပၚမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္းေၾကာင္အစြာသူမအားေငးၾကည့္ေနေလသည္။မည္သည့္စကားသံမ်ွထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိ။
YOU ARE READING
ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)
Romanceဤဝတၳဳ ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအားလံုးသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးယဥ္ဖန္တီးမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
