ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)

part23

[Zawgyi]
ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနေပမယ့္အိမ္သို႔မေရာက္ၾကေသး။
အရူးေလးကဘယ္လိုမ်ားစိတ္ကူးေပါက္ၿပီးလမ္းေလ်ွာက္မယ္ေျပာတာပါလိမ့္။စိတ္ေျပပါေစဆိုၿပီးလိုက္ေလ်ာခဲ့သမ်ွယခုေတာ့ေခြၽးစို႔ခ်င္ေနေသာမ်က္နွာေလးေၾကာင့္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္သည္။

"ေမာင္....ငါေညာင္းေနၿပီ..ကားလဲမစီးသြားခ်ဳင္ဘူး.."

"လာ...ေမာင္ကုန္းပိုးသြားမယ္.."

"ဟင့္အင္းေမာင္...ေမာင္ပင္ပန္းေနမွာေပါ့...ငါေျပာတာကခနနားၾကရေအာင္လို႔...ၿပီးမွဆတ္ေလ်ွာက္ရေအာင္..."

"မိုးေတာင္အေတာ္ခ်ဳပ္ေနၿပီေလအခ်စ္ရယ္...လိမ္မာတယ္ေနာ္ေမာင္ပဲပိုးသြားပါ့မယ္..."

သူ႔မ်က္နွာအားၾကည့္ကာခပ္ေတြေတြေလးျဖစ္ေနေသာမိန္းမေလးအားေက်ာ္ေပၚတင္ကာပိုးလိုက္ေလသည္။သူ႔လည္တိူင္အားျပန္လည္သိုင္းဖတ္လာရင္း..ပါးခ်င္းအပ္ကာ...ၿငိမ္ေနေလသည္။မိန္းမေလးအားကုန္းပိုးကာလမ္းဆတ္ေလ်ွာက္လာလိုက္ေလသည္။ဘာပကာသနမွမပါဘဲဘဝကိုရိုးရိုးရွင္းရွင္းျဖတ္သန္းေတာ့မွေပ်ာ္စရာအစစ္အမွန္ဆိုတာျမင္လာရတာ။ခ်စ္ရသူရယ္သူရယ္အိပ္ခန္းေလးတစ္ခန္းနဲ႔ငပိရည္တို႔စရာ...ဘဲဥေၾကာ္ဟင္းလ်ာတစ္ပြဲလဲဘာျဖစ္လဲ...ဘဝရဲ႕အရသာကိုအခ်စ္နဲ႔ေမ်ွာခ်စားလိုက္မယ္။ျပည့္စံုတယ္ဆိုတာထက္ပိုပါတယ္....အဓိကကသူတို႔နွစ္ေယာက္စလံုးေပ်ာ္႐ႊင္ရသည္ေလ။

"ဒီလိုဆိုမပင္ပန္းေတာ့ဘူးမွတ္လား.."

လမ္းေပၚရွိဟိုဒီသြားလာေနေသာလူနည္းစုကသူတို႔အားေငးၾကည့္ေငးၾကည့္လုပ္သြားၾကေလသည္။

ေမာင့္ပါးေလးအားလက္ညိႈးေလးျဖင့္ထိလိုက္ရင္း..

"ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္  ... အခုခ်ိန္ကစၿပီးတျခားသူေတြငါတို႔ကိုဘယ္လိုပဲျမင္ေနပါေစ...ငါမမႈေတာ့ဘူးေနာ္...ေမာင္ေျပာဖူးသလိုငါ့မ်က္လံုးထဲမွာေမာင့္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲၾကည့္ၿပီးေမာင့္မ်က္နွာကိုပဲတစ္႐ြာထင္ပါ့မယ္...ငါေလ...ေမာင့္ကိုသိပ္ခ်စ္လာမိလို႔.."

သူ႔စကားဆံုးေတာ့ေမာင္ကသူ႔အားေစာင္းငဲ့ၾကည့္လာေလသည္မို႔ေမာင္နႈတ္ခမ္းကိုထိကပ္လိုက္ကာမ်က္ဝန္းတစ္စံုကိုမွိတ္၍အခ်ိန္ေတြစကၠန္႔ေတြေနွးေကြးေပ်ာက္ကြယ္သြားေစနိုင္သည္အထိအရာအားလံုးကိုေမ့ေဖ်ာက္ကာနမ္းရွိုက္မိသည္။