ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)

part7

[Zawgyi]
ေလေလးတစ္ခြၽန္ခြၽန္ျဖင့္ဆံပင္အားသေနေသာပိုင္ေဇကရွိုးအျပည့္ျဖင့္အလုပ္သြားရန္ျပင္ေနသည္မို႔ထိုက္စံလည္းထမင္းခ်ိဳင့္သာျပင္ေနလိုက္ေတာ့သည္။အလုပ္သြားလုပ္တာကိုဝမ္းနည္းေနမိျပန္သည္။

"ညေနျပန္လာမွာပဲဟာ...ဘာျဖစ္ေနတာလဲထိုက္စံ..မင္းဟာေလေယာက်ာ္းမဟုက္ဘူးလား..."

"တစ္ေယာက္ထဲဘာေတြေျပာေနတာတုန္း..."

အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပံုရတဲ့ပိုင္ေဇကမီးဖိုခန္းထဲမွအေတာ္နွင့္ထြက္မလာေသာထိုက္စံေၾကာင့္သူပါလိုက္ဝင္လာမိေလေတာ့ထမင္းခ်ိဳင့္အားကိုင္ကာအေတြးလြန္ေနပံုရသည္။

အနားနားသို႔သြားရပ္လိုက္မိေတာ့ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္ေနသည့္အသံေၾကာင့္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ေနမည့္အေၾကာင္းေတြးလိုက္မိေလသည္။

"ေအာ္...မင္းေတာင္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား..ဒီမွာထမင္းခ်ိဳင့္...ဘာမွမရွိလို႔ဘဲဥပဲေၾကာ္ထည့္ေပးထားတယ္.."

"အင္းပါ...."

သူ႔မိန္းမေလးကမ်က္နွာမေကာင္းေနတာမို႔ပိုင္ေဇလည္းဘာမွအထြန္႔တတ္မေနေတာ့ဘဲထမင္းခ်ိဳင့္အားယူကာအ္ိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔ထြက္လာလိုက္သည္။

အေနာက္ကေနပါလာေသာသူ႔မိန္းမေလးကဘာမွလည္းမေျပာသျဖင့္နဲနဲေတာ့ေနရခက္လာသလိုလိုပင္။

"အဟမ္း....ကိုယ့္အလုပ္ကသူေဌးရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးေလ..."

"အင္း....ပိုင္ေဇ..ခန.."

"ဘာေျပာမလို႔လဲ..."

သူ႔Necktileအားျပန္ျပင္ေပးေနေလသည့္သူ႔မိန္းမေလး။
အနီးကပ္ျမင္ေနရသည့္မ်က္ေတာင္စိတ္စိတ္ေလးေတြေအာက္ကမ်က္ဝန္းညိဳေလးကခုေတာ့မွိုင္းလို႔ေနျပန္သည္။

ဒီလိုက်ျပန္ေတာ့လည္းစိတ္ကမေကာင္းေပ။အင္းေပါ့ေလ...အိမ္ကေနနွစ္ေယာက္အတူထြက္လာၿပီးမွဒီလိုလူစိမ္းေတြၾကားထဲမွာတစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့ရသည္မို႔အထီးက်န္ေနမွာအေသအခ်ာပင္။

"ရၿပီ....သြားေတာ့ေလ.."

သူ႔မ်က္နွာအားစိုက္ၾကည့္ေနေလေသာေၾကာင့္ထိုက္စံလည္းေခါင္းငံု႔ကာသူဖြသြားေသာပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကိုလိုက္သိမ္းေနလိုက္သည္။