შავ-წითელი ოთახი

556 73 46
                                    

ბოდიში, მაგრამ მგონი კაი ხანი ვეღარ დავწერ

-აქ რა ხდება? - გაისმა მეორე ალფის ხმა და ძმას გვერდით ამოუდგა.

-როგორც ვატყობ, ვიღაცას წესრიგის დარღვევა ჰყვარებია და გაკვეთილს საჭირობს. - ჩაცინებით თქვა ალფამ და კისერი გაატკაცუნა.

-ჯიმინ! - შეჰყვირა თეჰიონმა ასეთ მდგომარეობაში ჩაარდნილი მეგობრის დანახვისას.

-თეჰი...ჰიონ! -სლუკუნით გაიქცა და მეგობარს ჩაეხუტა, თან კანკალებდა, ტიროდა, და მითუმეტეს მისი სუნის შეგრძნება თეჰიონსაც შეეძლო. ეს იყო და ჯიმინი უფრო აკანკალდა და გონება დაკარგა. ბიჭი საშინლად ცივი იყო და საშინლად კანკალებდა. ამის გააზრებისას თეჰიონს გასცრა, მიხვდა რომ მეგობარს შეტევა ჰქონდა და ამიტომ წამოიყირა, რითაც ყველას ყურადღება მიიპყრო.

- შეტევა! - იყვირა და მეგობარს ლოყებზე ხელების რტყმა დაუწყო.

-რა? - წამოიყვირა ჰოსოკმა და ომეგას მიაჩერადა.

-შეტევა აქვს? - იკითხა ნერვიულად ჯონგუკმა და ისიც თეჰიონს მიაჩრდა.

-რა, შეტევა?- გაუფართოვდა თვალები ჰოსოკს

-პანიკური შეტევაა, თან ძლიერი. ისეთი რომ მეც კი შემიძლია მისი სუნის შეგრძნება. დროზე თუ არ ვიმოქმედეთ შეიძლება ხელში ჩაგაკდეს. თან ძლიერი სიცხე აქვს! -ხელი დაადო ომეგამ., ბიჭს შუბლზე რომელიც მაღალი ტემპერატურისაგან, იწვოდა და ოფლიანიც იყო.

-ეს არ მოხდება. - იყვირა ალფამ და მთრთოლვარე, უგონოდ მყოფი ომეგა ხელში აიყვანა. სწორედ ამ დროს ალფათა ჯგუფმა გაპარვა დააპირა მაგრამ...

-არც კი გაბედოთ და ერთი ნაბიჯიც არ გადადგათ! - ძალიან ხმამაღლა გამოსცრა კბილებშიალფამ და ძმას მიუბრუნდა, -ჰოსოკ მიხედე. მალე დავბრუნდები. - თქვა ალფამ შედარებით მშვიდად და ჯიმინი ფრთხილად მაგრამ სწრაფად წაიყვანა თავისი ოთახისაკენ.

✓| Blue Sky |✓Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang