სახლი

485 66 24
                                    


ანახლებულია და ბოლომდე წაიკითხეთ

ჯონგუკი, სწრაფი ნაბიჯებით ჩავიდა ქვედა სართულზე და სამზარეულოში შეაბიჯა, სადაც არავინ არ იყო.

-ჩან! - დაიძახა ალფამ მკაცრი ხმით და უმალვე გამოჩნდა თეთრი კარში 30 წელს გადაცილებული, ბეტა.

-დიახ, სერ!

-ბოსტნეულის წვნიანი მოამზადე და სტეიკი. ასევე ფორთოხლის წვენი და ფრანგული ტოსტი.

-დიახ გასაგებია.

-და როდესაც დაამთავრებ, ჩემს ოთახში ამოიტანე

-დიახ, გასაგებია.

ალფა მალევე დაბრუნდა მის ოთახში და მძინარე ომეგას დააშტერდა.

ჯიმინი, ჯონგუკის სუნით გაჟღენთილ ბალიშს ეხუტებოდა და თან თავი ღრმად ჰქონდა ჩაფლული, თითქოს ვინმე წაართმევდა.

ალფას ამ სანახაობაზე გაეღიმა. ლოგინზე აცოცდა და ომეგას უკნიდან, წელზე მომხვია ხელები.

ჯიმინმაც, ბალიშს თავი დაანება და ჯონგუკისკენ გადმობრუნდა შემდეგ კი მთელი ძალით ჩაეხუტა.

ალფამაც მოჰხია ხელები ომეგას და ფრთხილად მაგრამ ღრმად შეისუნთქა ნაცნობი, გამაბრუებელი სურნელი.

ჯიმინს, აღარც სიცხე ჰქონდა და აღარც კანკალებდა. ყველაფერი კარგად იყო. უბრალოდ წამლის და ალფას ჰორმონების ზემოქმედების ქვეშ იყო მოქცეული.

ჯონგუკი, ჯიმინის გვერდით იწვა, თმებზე ეფერებოდა და ამ მომენტით ტკბებოდა.

" არ გაბედო ჯიმინ და არცერთ ალფას არ შეხედო ან შეეხო, თორემ ჩემს თავზე და საქციელზე პასუხს არ ვაგებ"

მალევე, ოთახში ჩუმი კაკუნი გაისმა. ალფა წამოდგა და თეთრი კარს მიაშურა.

✓| Blue Sky |✓Where stories live. Discover now