Chapter Four: Lovestruck

353 25 6
                                    

Dave's POV

Nakatingin lang ako sa babaeng nakatulala lang sa akin.

Sa tingin niyang iyon ay nakatingin na din sa amin ang mga tao sa aming paligid ngunit, hindi ko na yon alintana dahil nabibingi na ako sa aking sinabi.

Wala na akong pakialam kung sino man ang nasa iyo ngayon, at sinong Blake iyon dahil, ang alam ko lamang ay aagawin kita sa kanila.

"Dude! Bumababa ka diyan at tapusin na natin itong laro bago ka diyan magpalabas! Ano nanaman ba iyan Dave?" narinig ko nang sigaw ni Francis sakin.

Pero, mukha akong walang narinig at nagbaba lang ako habang nakatingin pa din sa kanya kahit sobrang nakakunot na ang noo niya at nabigla sa sinabi ko.

Trish sorry, I have to get what's mine.

Hindi na ako nila pinansin at nagsimula na silang magsama-sama.

Malakas na pumito ang referee.

Pagtawag sa amin ng atensyon ng referee so, we go quickly gathered up in the middle.

Hindi ako nagkakamali dahil, sa last round na ito ay kami pa talaga ni Reyes ang napiling mag-rebound ng bola ng magkabilang Team.

Classic.

Kailangan ko lang siyang lamangan ng six points para, bawi agad namin ang lamang nilang five points.

Now this is really hard.

Lumapit na kami ni Blake sa gitna para, simulan na ang game.

Ngunit, sa paglapit namin sa isa't-isa ay tila parang bumagal ang oras.

Ang sigawan ng tao.

Ang pagharap ng galit na mukha ni Blake sa akin.

Ang pag-cheer up ng ka-team ko sa akin.

At ang pagtingin ko kay Trish na parang nakita kong nag-aalala ang mukha niya na tinugon ko ng ngiti.

"You'll never win this small petty mind-headed," narinig kong pagbanta agad sakin ni Blake na siyang tinugon ko lamang ng mayabang kong smirk.

"Never. But as you wish for? I'll make sure that girl you ask for is the girl I want for me," i also muttered to his damn face then the whistle blows.

We jump high as we slap the ball and get it. And so, I claim it.

"Look, if I already claim this ball, What more if I also claim Trish?" I told Blake with a swag then run around the corner.

"Goddamn you!" narinig ko pang pikon na sigaw sakin ni Blake pero, hindi na narinig ng ibang tao dahil mas tumuon na sila sa laro at pag-cheer up samin.

Ang daming naghaharang at pilit na tinutumba ako dala-dala ang pag-asa ko para kay Trish.

Now, this is my chance so I can get Trish again and back to my arms.

Hindi na ako nagdalawang isip at hindi na ako lumapit sa court para, mag-dunk or something that could get point for two.

I know that my teammates was shook and told me to never let my guard down to 3 points without a plan.

But I'm inspired.

I don't need plan cause my girl got my moves. I dunk for us, we loved for that. I mean— I was the one who's making this to be with her again.

Dave & Trish & Blake [ON-GOING]Where stories live. Discover now