1. Close to... You (မင်းနဲ့နီးဖို့) Completed

P 9

တကယ်တော့ နွမ်းခါးသည် တစ်စုံတစ်ဦးကို နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်မြတ်နိုးမိသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည့်အလျောက် မည်သို့မည်ပုံ ချဉ်းကပ်ရမှန်း မသိပါချေ။ သာမှန် ညီအကို သံယောဇဉ်နှင့်သာ ခွဲခြားက ဆက်ဆံသည့် အခါမျိုး‌တွင် အသံတိတ်ကာ ရှေ့ဆက်မတိုးရဲခဲ့ပေ။

နွမ်းခါးသည် ထိုကဲ့သို့ တစ်စုံတစ်ယောက် မုန်းသွားမှာကို ပထမဆုံး စိုးထိတ်မိခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ သွဲ့ယမင်းနှင့် ပတ်သတ်လျှင် အမြဲနွမ်းခါးက ဒုတိယလူဖြစ်ရသည်။ ခွဲခြား၏ မျက်နှာကို ထိုင်ငေးရုံမှအပ နွမ်းခါး ဘာမှ မတတ်နိုင်။ ထိုအခြေအနေကြီးကို နွမ်းခါး မုန်းသော်လည်း လက်ခံပေးရုံသာ တတ်နိုင်သည်။

အကို့အနားမှာနေရင်းနဲ့ပဲ ကျွန်တော်ဟာ တဖြည်းဖြည်း ဝေးကွာလာသလို ခံစားရတယ်။

သို့သော် နွမ်းခါး၏ ချစ်ခြင်းများစွာကတော့ လျော့သွားခြင်း ပေါ့သွားခြင်းမျိုးမရှိပဲ တိုး၍သာ လာခဲ့တော့သည်။

" ကိုလင်း ကိုမြတ် တံခါး ဖွင့်ပါဦး"

ငိုသံလေးနှင့် အရှေ့ကနေ အော်လာသည့် နွမ်းခါးအသံကြောင့် ခွဲခြားတို့ လန့်သွားသည်။ ညဘက် ဒီအချိန်ဆို လင်းသူရတို့အခန်းတွင် လူစုနေကြဖြစ်သော်လည်း နွမ်းခါးက ပင်ပန်းသည်ဟု ဆိုကာ စောစောအိပ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။

တံခါးကို ခွဲခြားဖွင့်လိုက်ချင်းပင် နွမ်းခါး၏ ကိုယ်လုံးက ခွဲခြားရင်ခွင်ထဲကို ပစ်၀င်သွားသည်။ ထိုအခါမှ ကျန်သောသူများကလည်း လန့်ဖြန့်ကာ
ထိတ်လန့်နေရသည့် အကြောင်းကို မေးနေကြသည်။ တခဏကြာမှ နွမ်းခါးက ခွဲခြားရင်ဘတ်ထဲက ထွက်ကာ တုန်ယင်နေသော ကိုယ်လေးကို တည်ငြိမ်အောင်ထိန်း၍

"ကျွန်တော့် အခန်းထဲမှာ လူရှိ‌နေတယ် ကုတင်ခြေရင်းမှာ"

"ဟင် ဟုတ်လား လာ ကျော်ဇော သွားကြည့်ရအောင်"

စိုင်းက ကျော်ဇောကို ခေါ်ကာ နွမ်းခါး၏ အခန်းဘက်သို့ ထွက်သွားသည်။ ခွဲခြားက နွမ်းခါး၏ ကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေရင်း

"အိပ်ယာနိုးကာစ ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်တာနေမှာပါ"

"ဟင့်အင်း အဲ့လို မဟုတ်ဘူး အကို လူကတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး ကုတင်အောက်မှာလည်း တစ်ယောက်ရှိတယ် ကျွန်တော် ကြောက်ပြီး မြန်မြန်ပြေးခဲ့တာ"