The daily life of preventing my disciple from turning to the dark side (mm tran)

Chapter 6 : ဆရာက ကြ်န္ေတာ္ လိုခ်င္တဲ့ဟာကို ေပးမွာလား ?

<Zawgyi>

သူတပည့္ေလးကို ေလထဲတြင္ ခုနစ္ႀကိမ္၊ ရွစ္ႀကိမ္မွ် ထပ္ၿပီး ေျမွာက္လိုက္ၿပီးေနာက္တြင္မူ မုခ်န္ သည္ ထိုလုပ္ရပ္ကို ရပ္တန္႔လိုက္ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူ႔တပည့္ျဖစ္သူမွ သတၱိနည္းလြန္းေနကာ မုခ်န္ ၏ လည္ပင္းကို လံုးဝအလႊတ္မေပးပဲ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ဖက္ထားေသာေၾကာင့္ပင္။ သူသည္ တပည့္ျဖစ္သူအား ေအာက္သို႔ခ်ေပးလိုက္ရၿပီး ေနာင္အခါမွသာ ထိုကေလးကို သတၱိရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရဦးမည္ဟု ေတးမွတ္ထားလိုက္၏။

မုခ်န္ သည္ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုထုတ္လာရာ အခန္းထဲတြင္ စုပံုသြားေလ၏။ မုခ်န္ ကမူ ထိုပစၥည္းမ်ားကို အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ေအာင္ စီရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနေပသည္။ ဒီလိုမ်ိဳး အလိုလိုက္ထားရင္ ကေလးက အနည္းငယ္ ပ်က္စီးသြားႏိုင္တယ္ဆိုေသာ္ျငား ထိုကေလး၏ က်င့္ၾကံျခင္းကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ လုပ္ေပးျခင္းပင္။ သည္ကေလး က်င့္ၾကံရတာေတာင္ ပ်င္းေနမွာကိုေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ေခ်။

ကုယြမ္ကြ်ယ္ သည္ သူ႔ဆရာျဖစ္သူမွ မေရမတြက္ႏိုင္သည့္ ထိပ္တန္းအဆင့္ ေမွာ္လက္နက္မ်ားကို ထုတ္လာေသာအခါ အနည္းငယ္ အံၾသသြားရသည္။ ထို ထိပ္တန္းအဆင့္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပစ္စလတ္ခတ္ ျဖစ္ေနၿပီး အမႈိက္ပံုႀကီးလိုပင္ ဟီးထေနသည္မွာ မုခ်န္ ကပင္ မ်က္စိရႈပ္ေစသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ျပန္သိမ္းလိုက္ရေပသည္။ ထိုလုပ္ရပ္ေလးမွာ ကုယြမ္ကြ်ယ္ ကို ျပံဳးသြားေစ၏။ သူ၏ ရွစ္ဇြမ္းေလးမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းကာ ရိုးသားၿပီး ပြင့္လင္းလြန္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူ၏ အနီးရွိလူမ်ားမွာ ကိုယ့္ေနာက္ေက်ာ ဓားထိုးခံရမည္ကို စိတ္ပူစရာ မလိုၾကေပ။

" ဒီပစၥည္းေတြ အကုန္လံုးကို ဘယ္လိုရလာတာလဲဟင္ ?"

မုခ်န္ သည္ပင္ အနည္းငယ္ ရွင္းမျပတတ္ျဖစ္သြားသည္။

ထိုအခါ က်င္းမင္ က ကူရွင္းျပလာ၏။ " သူတို႔က ဝိညာဥ္ေဆးလံုးေတြအတြက္ အဖိုးအခေတြပဲ။ ရတနာတိုက္ထဲမွာက ဒီလိုပစၥည္းေတြမ်ားလြန္းလို႔ ဆန္႔ေတာင္မဆန္႔ေတာ့ဘူး။ ငါ့အကိုက ရတနာတိုက္ရဲ႕ေသာ့ကိုကိုင္တယ္။ အဲ့ေတာ့မင္းတစ္ခုခုလိုရင္ ဆရာသခင္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးစရာမလိုဘူး။ သူ႔ကို သြားေတာင္းလိုက္လို႔ရတယ္။ "