Hayatı uykularından kaçmakla geçmiş yalnız bir kız geçirdiği trafik kazası sonrası hastanede uyutulduğunda rüyasında gördüklerini aklından çıkaramaz. Bir katil, bir kurban ve bir cinayet...
Kendi geçmişinden kaçmaya devam mı edecek yoksa kırık bir...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Bölüm şarkıları: Klergy - The Beginning Of The End Klergy - Dangerous Game
*7. Bölüm: Küllerinden Doğuş*
"Bugün... Seni öldürsem mi?"
Bir anka kuşunun küllerinden doğuş hikayesi gibiydi hikayem. Duygularım allak bullak, ne hissedeceğimden bile habersizdim ben. Dertlerim vardı, her insanın olduğu gibi. Başıma gelen tüm felaketlerin sadece haksızlık olduğunu düşündüm. Ya ben? Ben hakettiysem onları?
Bir anka kuşu değildim. Bir anka kadar efsanevi, muhteşem değildim. Hikayem dilden dile anlatılmayacaktı. Ama küllerimden doğacaktım.
Hafızam, küçücük bedenimin kaldıramayacağı tüm acımasızlıkları daha dayanılabilir acılarla değiştirmişti zamanında. Ben masumdum. Kurbandım. Zarar görendim. En azından, öyle olmadığımı anlayana kadar.
Ben aslında bir katildim.
Aynam yaratıcımın bana lütfu değil, cezasıydı. O ayna benim sonum olacaktı ve ben, karanlık suların içine çekilip boğulana kadar katil olmaya devam edecek ve yüzüme sıçrayan kanlara bakıp gülümseyecektim.
8 SAAT ÖNCE
Durmak bilmeden gezdiğimiz otellerden yedincisinde aradığımızı bulamamış olmamız sebebiyle yine çıkışa yürüyorduk. Kaan Behram evde yatsa daha verimli geçecek haftasonunu benimle birlikte otel odalarını gezerek harcıyordu. Tek başıma olsam oflardım ama ona haksızlık olmaması için dilimi tutuyordum.
Kaan Behram söylenmiyor, boşuna gezmiş olduğumuz her otelden sonra yüzünü asmamak için çaba sarf ediyordu. "Sırada hangisi var?"
Arabasının şoför koltuğuna oturduğu sırada ben de yanındaki koltuğa geçip kapıyı kapattım. Her ikimiz de kemerlerimizi bağlarken gözlerini kısıp arabanın camından dışarı baktı. "Hatırlamıyorum," dedi en sonunda. "Üçüncüden sonra isimleri aklımda tutmamaya başladım."
"İyi tarafından bakarsak yedi tane otel eledik."
"Bu şehirde kim bilir kaç tane otel var."
Arabayı çalıştırıp yola çıkardığında ben de arkama yaslandım. Alçılı kolum için bir gün önce hastaneye gitmiştim. Kemik kaynamıştı ve kolum tam bir aydır alçıda olduğu için doktor alçıyı çıkarmanın uygun olacağını söylemişti. Bu yüzden artık kolumda alçı yoktu ve kendimi fazlasıyla hafiflemiş hissediyordum.
Kolum iyice zayıflamıştı. Doktor olabildiğince hareket ettirmemi söylediğinden beri elimden geleni yapsam da sanki tekrar kırılacakmış gibi hissediyordum. Bu tabi ki saçmaydı, sadece aşmak için biraz zamana ihtiyacım vardı. Hareket ettirdiğim parmaklarıma bakarken o konuştu.
"Acıktın mı Asya?" Kaan Behram, sanırım biraz önce huzursuzluğunu belli ettiği için pişman olmuştu. Gülümsememek için kendimi tutarken başımı iki yana salladım.
