Rhaime, Be Mine Again - Old Maid Series 1 (Published under TDP Pub)

Kabanata 3

WARNING: Expect wrong typo and grammatical error ahead.....
         ********************

    "IKAW pala ang ipinadala nang Agency." Titig na titig si Dylan sa babaeng kaharap niya ngayon na bakas na bakas ang pagkagulat. Well he shocks too hindi nga lang niya ipinahalata sa kaharap. Kinuha niya ang isang folder na nakapatong sa mesa na nagsisilbing pagitan nila para suriin ang kopya ng resume nito na ipinadala sa kanya ng Agency.
    Para makasigurado kung tama ang hinala niya kailangan niya masuri ang bawat detalyeng nakapaloob doon at hindi na siya nagulat pa ng mabasa ang pangalan na hindi nya nakalimutan sa lumipas na mahabang panahon.
    "So you are Rhaimella Vien Suarez, 32 yr old and single." Sabay tingin dito. "Single?" why are you still single at the age of this?"
    "A-ano s-sinabi mo?" shit bakit ba nautal siya.

"I said why are you still single, is this true?"
    Tumingin siya ng mata sa mata dito at huminga muna ng malalim.
    "Ofcourse is true im still single may problema ka ba doon? awal ba ang single sa pagiging yaya at krimen na ba ang wala pang asawa sa edad na ganito?"
    "Hey ang dami mo naman sinagot isa lang ang tinanung ko. Wala naman problema kung single ka pa hindi lang ako makapaniwala." Ano nga ba ang hindi niya inaasahan ang pagkikita nila o malamang single pa ito.
    "Nasabi na ba ni Nay Flor kung sino ang aalagaan mo?"
    "Wala siyang nabangit sa akin kahapon nann dumating ako, pero ngayon ko daw makikilala, kaya naman asan na pala siya? Anak mo ba?"
    "Wala pa akong anak at hindi bata ang aalagaan mo."
    "Ha,..napakunut siya ng noo, kung hindi bata eh sino?"
    "Ako" walang pagtutumpik na sinabi nito. 
    "Ako ang aalagaan mo."
Napabunghalit siya ng tawa at talagang napahawak pa sa kanyang tiyan habang tawang-tawa talaga siya sa sinabi nito.
    "Siryoso, ikaw talaga?" Habang sinasabi sa pagitan ng pagtawa. "Paano naman na kinailangan mo ng yaya eh ang tanda mo na kaya ano ka baby damulag...?"
    "Mukha ba akong nagbibiro ha at dahil ayoko sa iyo mag-impake ka na ulit nang mga gamit mo at umalis ka na ngayon din. Tatawag ako sa Agency  para magpadala ng iba. "AYOKO SA IYO" Tinigasan niya talaga ang huling tinuran para malinaw na maintindihan nito.
    Napatigil siya sa pagtawa, siryoso ka nga pasensya na hindi ko lang kasi talaga napigilan eh kasi naman nakakatawa talaga iyon. Nakita niya kung paanong naningkit ang mata nitong hindi kasingkitan. "Oops sorry ulit."
    "What are you waiting for leave now!"
    "Teka lang wala naman ganyanan kailangan ko ang trabahong ito kaya hindi mo pweding gawin sa akin ito at basta-basta nalang paalisin."
    Half lie half true iyon sa isip niya  "Oh lord forgive me hindi maaaring palagpasin ko pa ang pagkakataon na ito. Naniniwala ako sa kasabihang destiny will always happen kaya hindi dapat ako umalis."
    "Pakiusap huwag mo akong paalisin dito."
    "And why not? Can you give me a one valid reason why you need to stay here as my Nanny?"
    "Kasi ahhmm...." Nagbaba siya ng paningin at nag-isip ng malalim para sa kanyang dahilan.
    "Hey im waiting your answer did you eat you toung?"
Napatingin siya dito at kitang-kita niya ang matalim na titig nito sa kanyang mukha.
    "Gagawin ko lahat ng ipag-uutos mo, lahat gagawin ko. Oo tama kahit ano basta huwag mo lang ako paalisin hayaan mong alagaan kita. "Nang pansamantala" pero hindi na niya binangit ang huling salita dahil totoo naman na pansamantala lang siyang magiging Nanny nito.
    Tumaas ang kilay niya sa narinig na sinabi nito. "What ever pero ito lang ang tandaan mo at isaksak diyan sa utak mo na hindi kita gustong nandito at huwag kang umasa na tatratuhin kita ng maganda hangat nandito ka. Kaya kung ako sayo ngayon palang magbabago na ang ang isip ko." Sabay tayo nito at diretsong ng umalis at tumungo sa librarry kung saan iyon narin ang nagsisilbi niyang opisina kapag nasa bahay lang siya.

    HABANG nasa loob siya ng kanyang opisina ay hindi nawala sa isip niya ang dalaga. She's still beuatifull nothing change her look, mga katangiang pisikal na nagustuhan nya dito noon. Fair skin, small shape of face, mesmerizing eye, slight pointed nose and oh that lips a verry kissable lips na talaga naman halos magpabaliw sa kanya na tila ba palaging nag aanyaya ng halik sa bawat pagbuka ng bibig nito kapag nagsasalita. Napahawak siya sa kanyang pag-aari sa pagitan ng dalawa niyang hita pagkat ramdam niya ang epekto ni rhaime sa kanya.
    "Fuck" mura niya kung tutuusin ay kaya niyang panindigan ang pag papaalis sa dalaga kung gugustuhin niya talaga. Pero may parte ng utak niya ang tumututol at talaga namang nakipag- digmaan ito sa utak niya. Kaya bago pa man ito makahalata ei Rhaime napag- desisyunan na niya iwanan na doon.
    "Anak hindi naman kami tutol ng papa mo sa maaga mo pagpasok sa relasyon pero sana naman maisip mo na mga bata pa kayo at malayo pa mararating ninyo pareho. You need to  focus your study hardly because you know someday you manage all the busseness we have, your the only heires."
    "Ang lahat ng maiiwan namin ay magiging sayo kaya nga kahit 18 ka  palang ay tinitrain ka ng ng papa mo sa lahat ng pasikot-sikot ng pagpapatakbo nito, hindi rin lingid sayo anak na marami ang naghahangad na mapabagsak ang Zalasar Empire kaya naman anak kelan mo ba makikita na ginagamit ka lang niya."
    "Mama may pangalan po siya mahirap ba talaga sa inyo na tawagin siya sa pangalan at ilang beses ko rin bang dapat na sabihin na hindi ako ginagamit ni Rhaime hindi niya yun magagawa sa akin na puro lang kayo hinalang lahat. Kaya please lang tigilan mo na ang pag- iisip ng ganyan sa babaeng minamahal at pinapahalagahan ko bukod sa inyo."
    "Pero anak..."
    "Tama na po mama walang patutunguhan ang usapan na to baka magkasamaan lang tayo ng loob."
    A month after ng pag-uusap nilang iyon ng kanyang mama ay umalis nalang ito ng bigla kasama ang buong pamilya. Hinanap naman niya at ipinagtanong pa sa ibang kamag-anak nito pero walang naka-pagbigay sa kanya ng malinaw na sagot. 
    Sa pagbabalik sa nakaraan noon at sa  muling pagkikita nila ngayon ay mabilis na sumariwa ang poot na naghari sa kanya nang mahabang panahon.
   
       *****rhaime22****

     Author's note: Thank you for reading and sana pa vote na din po ng chapter na ito.