Marrying Mr. Billionaire (COMPLETED)

Chapter 56

Chapter 56

Tulala akong nakatingin sa kawalan. Matapos naming mag-usap ay nilubayan na niya ako. Tama lang din para makapag-isip ako.

Anim na taon. Anim na taon din ang nasayang sa amin. Alam niya na nandito ako pero hindi niya ako sinundan o pinuntahan. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi dahil ang rason niya ay tungkol sa negosyo niya. Pero hindi rin naman siguro niya kasalanan dahil in the first place, ako naman ang nang-iwan.

Maraming nagbago sa anim na taon na lumipas. Hindi ako makapaniwala na may sariling happy ending si Sabrina. Hindi ko akalain na may magbabago sa kanya.

Ano kaya ang nangyari sa nakalipas na anim na taon?

At may nagbago ba ngayong nakita ko muli si Ashton?

Wala.

Gano’n pa rin.

Siya pa rin.

Tamang oras na kaya ito? Wala na bang sagabal kung sakali?

Nailagay ko sa tapat ng dibdib ko ang palad ko at pinakiramdaman ang puso ko.

Mas lalo gumwapo si Ashton. Nag-mature siya. Mas lumaki ang katawan.

Nag-init ang pisngi ko sa inisip at saka niyakap ang tuhod ko habang nasa kama pa rin, nakaupo.

Kilala na ni Jacky si Ashton at nakita ko ang ligaya sa kanyang mga mata. Masaya si Jacky na makilala si Ashton. Ipagkakait ko pa ba iyon sa kanya?

Hindi na dapat sarili ko ang iniisip dahil may anak na akong posibleng maapektuhan sa maging desisyon ko sa buhay.

Masaya si Jacky ngayong nandito na si Ashton at tingin ko ay ayaw na niyang mawalay sa kanya. Naalala ko pa noon kung gaano ka sama ng mga taong nakapaligid sa kanya. Sobrang sama ng loob ko noon nang nabalitaan na inaasar ang anak ko na wala siyang Papa. Na iba ang anak ko sa ibang mga bata.

"Mama!"

Umayos ako sa pag-upo at nilingon ang pinto. Pumasok si Jacky sa kuwarto. Siya lang mag-isa at pansin ko ang pagiging energetic niya.

Nang nakalapit ay kinuha niya ang kamay ko at hinila. Nagulat ako sa ginawa niya.

“Anak…”

“Ma!” Tumalon-talon siya. “Sumama ka sa amin ni Papa!”

Kumunot ang noo ko at nagpahila na lamang sa kanya. Tumayo ako.

“Huh? Saan?”

“Pupunta tayo ng Cebu! Gusto ko makilala si Lolo at Lola!”

“Anak—”

“Sige na, Ma!”

Umawang ang labi ko at napatingin sa anak ko. Gusto niya ang magpunta ng Cebu. Ayaw ko nang bumalik doon dahil makikita ko na naman si Sabrina at si Nanay. Ayaw ko silang makita. Ayaw kong maalala ulit ang noon. Ayaw kong masaktan ulit.

Pero ayaw ko ring saktan ang anak ko. Sobrang saya ni Jacky at ayaw ko na mawala ang ngiti na iyon. Ayaw kong ipagkait sa kanya ang kasiyahan.

Wala sa sariling tumango ako kahit medyo labag sa kalooban ko. Ang importante, masaya ang anak ko.

“Yeahy!”

Napangiti ako nang niyakap niya ako sa may binti kasi nakatayo ako.

“Thank you, Mama! I love you po.”

Kinagat ko ang labi ko at hinaplos ang kanyang buhok. “You’re welcome, anak. I love you too.”

***