Jema
Dalawa't kalahating hakbang palang nagagawa ko ay nasa harap ko na siya.
"What did you say? Tama ba dinig ko? I am a Dada already?"
I smirked at her.
"Hindi natin natuloy yung procedure diba? Ano pinagsasasabi mo diyan?!"
Aaningin kita.
Ganti-ganti lang yan.
"Pero... Anong sinabi mo kanina?"
Puzzled pa rin si gaga.
" Tinesting ko lang kung gumagana pa utak mo. Okay pa pala. Sige na magpapahinga na ko."
🤪🤪🤪
Buti nga.
Kalamojan ah...
"Hoy Jessica! Hindi nga..."
🙄🙄🙄
" Hindi okay? Hindi pa."
Tumawag sa akin ang mga doctor sa Barbados. Okay na raw ang lahat. Kausap ko sila habang parang pinapatay ni Daddy si Deanna sa loob ng office.
Perks of being a Wong, nagawa kong sila ang papuntahin dito.
Buti na lang may-ari sila ng airline kaya posible yun.
Feeling ko din kasi, magsasucceed to agad eh.
One time big time kumbaga.
Kahit wala sa timing considering ng hinaharap naming problema, somehow tama lang din para gumana ng mabuti ang utak ni Deanna.
Practice lang yung kanina.
Time check: 9:00 pm.
Tapos na kami magdinner ni Deanna. Umalis na naman si Dad at sure akong susubukan niyang ipahanap ang mga kaanak ng sumunog ng bahay nila noon.
Alam na rin ni Deanna na parating na ang mga magiimplant ng seed bukas.
Hindi niya ko kinakausap habang kumakain. Kung may binubuo siyang plano para sa problema sa Colony, ayaw kong istorbohin yun kaya hinayaan ko lang siya.
Nanonood na lang ako ng tv sa kuwarto, nagpapaantok.
Nasa monitoring room siya ngayon. Hindi man kami masyadong naguusap, I know that we are done with the issue of 'competition' or kung anumang kapraningan yun. Alam kong tapos na kami sa mga nangyari last time.
Nasermunan na siya ni Dad eh.
Nakailang ikot na ko sa ilang daang channel ng tv, sa totoo lang di naman ako nanonood...
Sabi ko nga kanina, I'm contemplating.
Chinachallenge talaga ang utak ko ng Luzviminda na yun eh.
Walang tao, samahan, negosyo, institusyon o gobyernong perpekto.
There will always be a glitch, bahid, dungis, mantsa.
