Arts of Heart

ART 76

HER PARENTS DIDN'T WANT ME FOR HER

"Babe, don't worry matatanggap ka rin nila," saad niya na nakapagpangiti sa akin.

"I can't wait, babe. Gusto ko nang hingin ang kamay mo mula sa kanila," sagot ko ngunit hindi maaalis ang lungkot.

Viola came from a wealthy family, opposite to the status of life I had. I once met them and I was still courting their daughter that time. From the way they looked at me, I felt so little. Parang isinaksak nila sa utak ko na hindi ako nababagay sa anak nila. Kung paano nila ako tingnan ay parang minamaliit ang pagkatao ko. Tila ba sinasabing ang langit ay hindi kailanman maaaring mapunta sa lupa.

"Mom wants me to visit our other business in Palawan and she wants me to..." Napatigil siya at parang nag-iisip kung itutuloy pa ba ang sasabihin.

I faced her and look in her eyes. "To what, babe?"

She bit her lip and I could see the hesitation on her face. "She wants me to be with Renz for 2 weeks."

Hinawakan niya nang mahigpit ang kamay kong hindi ko namalayan na nakayukom na pala.

Renz is a son of her daddy's friend. Before Viola said yes to me, she already told me that her parents want someone else for her which is Renz. She told me that he'll never like that guy because he's very far from his ideal man. I know Viola loves me very much, hindi naman kami tatagal ng 3 taon kung hindi niya ako mahal. 'Saka bakit niya pa ako pagtitiyagaan nang ganoon katagal gayong isang hamak na mahirap lang naman ako, 'di ba?

Yes, we have a secret realtionship for 3 years. Wala pa kaming balak ipaalam sa mga magulang niya dahil alam naming gagawa sila ng paraan para hindi kami magkita.

I can't imagine my girl with another guy without even knowing what will happen to them.

"Sanay na tayo na laging siya ang kasama ko. Alam mo naman ang parents ko, gagawa sila ng paraan para magkalapit kami. But I won't let that happen. Ikaw ang mahal ko, always remember that. You trusted me, right babe?" tanong niya habang hawak ang magkabilang pisngi ko.

I have trust in her but to that guy named Renz, I didn't have. He's still a man afterall. Alam kong may gusto siya sa girlfriend ko matagal na kaya nga doble pangbabakod ang ginagawa ko sa kaniya kahit napaka-useless naman dahil siya rin naman ang laging kasama nito. And it's all because of her parents will.

Pumayag ako kahit alam kong balewala rin naman ang desisyon ko. Little did she know, I have a plan to follow her in Palawan. I want to surprise her on our monthsary. Tutal ay sa susunod na buwan pa naman ang alis nila.

I strive hard to earn money. I enter different part time jobs just to buy a gift for her. There are times na nakakalimutan ko nang kumain. Napapagalitan na rin ako nang teacher namin kapag napapaidlip ako sa klase.

"Are you okay, babe? Napapadalas ata ang pagiging antukin mo. Ano bang pinagkakapuyatan mo?" Nag-aalalang tanong niya. Seeing how concern she is, It really melts my heart. Damn! I'm really inlove with this girl.

"Wala, napagod lang siguro sa practice ng basketball." It's true. I'm a member of our basketball team in our school. Isa rin 'yon sa kinukuhanan ko ng pera. Kita ko ang paniningkit ng kaniyang mata.

"Baka may babae ka, ha." Napatawa ako bago siya niyakap ng mahigpit. I couldn't wait to hug her in public. Hindi katulad ngayon na nagtatago na naman kami sa likod ng building.

"That's not going to happen. I'll miss you, babe. I love you. Mag-iingat kayo sa biyahe bukas." I felt her arm wrapped around my waist.

"I'll miss you too. Huwag mo 'kong ipagpapalit ah? I love you too."

Pinalipas ko muna ang isang buwan dahil sinulit ko pa ang isang linggo para sa pagtatrabaho. Hindi ako nagpahinga. Binalewala ko ang lahat ng hirap. Tuwing naiisip ko na para sa kaniya 'yon ay naiinspire lang akong magbuti sa pag-aaral at pagtatrabaho.

Lumipas ang isang buwan, sumunod ako sa Palawan. Alam ko kung saan sila nag-istay na hotel dahil sinabi niya 'yon sa akin. She probably thinks that I will not go here since it's too far and besides she knows I'm busy with my part time jobs.

My smile widen as I saw her from a far. Unti-unti 'yong nawala nang makita kung gaano siya kadikit kay Renz at kung paano nito hawakan ang kaniyang baywang na tila pagmamay-ari niya. They're both happy and looked perfectly like a couple.

Lumipat ang aking paningin sa kaniyang mga magulang na masayang nakikipagtawanan sa mga kausap. Huli ko na napansin na parang may beach party d'on.

My heart aches. Wala akong magawa habang inaangkin ng iba ang girlfriend ko. I pity myself for not doing anything for her. Alam kong maging siya ay napipilitan lang.

So I came up with a decision. It's now or never.

Gabi nang magtungo ako sa mga magulang ni Viola. I didn't tell it to her. She didn't even know that I am here. Saktong nakita ko silang kumakain sa restaurant. I roamed around to make sure that she's not there. Napahinga ako nang maluwag ng wala siya roon.

I talked to them and told about my secret relationship with their daughter. Kita ko ang galit sa kanilang mga mata. Pinakaladkad nila ako palabas. They shouted below the belt criticisms at me. I even received punches and kicks from her father. Sinabi ng mga 'to na ilalayo nila sa 'kin si Viola. Balak na sana akong paalisin pero nagmakaawa ako na bigyan ako ng pagkakataon na makita ang anak nila. Gladly, they agreed.

Kahit nahihirapan ay kinuha ko lahat ng gifts ko para kay Viola--branded chocolates and flowers. I bought a human size teddy bear for her. I know it's her favorite dahil gusto niya ng laging kayakap sa gabi. And I want her to think that this is me so she could hug me freely every night.

I'm walking to their location when I unexpectedly saw her with Renz. I froze for a moment. My tears started to fall on my cheeks.

Under the beautiful moon and in front of quiet ocean,my girlfriend is kissing another guy. Pinanood ko sila hanggang maghiwalay ang kanilang mga labi.

Nanginginig kong ipinagpatuloy ang paglalakad. I smiled when she noticed me. Bahagya siyang lumayo kay Renz.

"Omygod, Timothy! What are you doing here?" Bakas ang kaba sa kaniyang mukha at pananalita.

"W-why are you crying?"mahina niyang tanong nang makalapit sa akin. Alam kong hindi magtataka si Renz dahil akala niya ay magkaibigan kami.

Pinahid ko ang aking luha bago iniabot sa kaniya lahat ng mga dalang regalo.

"Happy anniversary!" Nakangiti kong bati. Nakita ko ang paglaki ng mata niya at pagtingin kay Renz. Marahil ay tinitingnan ang reaksyon nito.

I smiled, bitterly.

"Pinapadala 'yan ng parents mo, Viola. Surprise gift daw 'yan sa 'yo ni Renz. Right, pre?" dagdag ko. Nakita ko ang pagtango at pag-ngiti ni Renz bilang pagsang-ayon.

Parang pinipiga ang puso ko.

I saw the pitiness in her eyes. I couldn't take it anymore so I pulled her to hug before I whisper the words I couldn't imagine I'll say.

"Happy monthsary, babe. Sige na sumama kana sa kaniya. Bumalik ka sa 'kin kapag sinaktan ka niya. Ipaglalaban kitang muli kahit ikadurog ko pa."

After that, I immediately turned my back on them so thay won't see the tears fall from my eyes.

My heart shattered into pieces as I recall what her parents told me earlier.

"They are celebrating their anniversary tonight, so don't you dare to bother them!"

Nagpaulit-ulit 'yon sa utak ko kasabay nang paulit-ulit na pagkadurog ko.