Care of Destiny (Epistolary)

COD 18

Annika Louve Gonzales
•Active Now

MON AT 7:26 AM

Annika:
Yaman! Saan ka na? Bakit ang aga mo yatang gumala? HAHAHAHAHAH

May iniwan akong paper bag sa likod ng door mo.

Erich:
Hey, Niks nasa opisina na ako.

Balik trabaho na 'ko ngayon, sa wakas!

'Di ko pala nasabi sayo? Baka si Jen 'yung napagkwentuhan ko makibalita ka na lang.

Annika:
Ngayon lang din niya sinabi sa'kin, galing na ako sa apartment mo. 

Ang galing niyong dalawa ha, nagmamadali pa ako kanina papunta roon para maabutan kita kasi akala ko may lakad ka pero nakaalis ka na pala talaga ng mas maaga.

Erich:
So sorry, Niks.

Pero ano pala 'yong iniwan mo?

Annika:
Pinapabigay ng friend mong teacher sa school ng kapatid ni bunch.

'Yung naikwento mo before na classmate mo since high school.

Erich:
Ah, si Ellysa? Magkakilala na pala kayo?

Annika:
Oo, siya kasi adviser ni Pat. Sumasama rin ako kay bunch pag siya ang nag-aattend ng meetings o programs sa school.

Nalaman niyang pumapasyal kami sa'yo kaya may pinaabot siya.

Alam mo naman 'yong si bunch, makwento.

Ikaw na lang daw bahala sa binigay niya. Mabait talaga 'yun si Ma'am, 'no?

Erich:
Buti naman kung gano'n. Parang my friend is also yours.

Thank you Niks!

Pasensya na sa abala.

Annika:
No worries, Yaman.

Saka kami naman talaga ang nakaabala sayo lalo na last week hehe.

Buti na lang may ref ka do'n kung hindi baka melted cake na lang maaabutan namin.

Erich:
Sosyal n'yo kasi, may pa cake pa.

Annika:
'Lam muna, monthsary.

Masarap din kasi ang cake nila do'n lalo na yung inorder namin. Best seller at madalas sold out.

Erich:
Sana all.

Annika:
HAHAHAHAHAHA makakaranas ka rin ng ganito soon.

Magpakayaman ka muna d'yan para kung magka-baby na kami ni bunch, gagawin ka talaga naming ninang dahil galante ka.

Erich:
Parang pang gor naman 'yang ninang.

Pero luh, paano 'yon?

If you don't mind, sino magbubuntis sa inyo?

Both of you? Jk HAHAHAHA

Annika:
Syempre si Jen. Siya magiging mommy.

Erich:
Eh ikaw?

Annika:
Papa

Erich:
Ketchup?

Annika:
Joker ka talaga HAHAHAHAHA

Erich:
Pero okay naba kayo sa both families n'yo?

Annika:
Gano'n pa rin.

Pero hayaan mo na, basta kaming dalawa nagmamahalan.

Erich:
Tama ka nga naman. Pero mas masaya sana kung tanggap kayo.

Maybe nag-aadjust pa lang sila lalo na ang family mo kasi ikaw lang kaya ang nag-iisang anak na babae nila. You're still their princess, unica hija.

Annika:
Ganyan na lang din ang iniisip ko para gumaan ng kaunti ang loob ko.

Erich:
You know what, Niks, time will come na they'll embrace you and your relationship with Jenn.

I have something to confess to you, Niks. But it was from before.

Annika:
Ano yon, rich? Don't tell me may gusto ka rin sa'kin? Naku!

Erich:
Wow lang, excuse me! But wait, serious time.

No'ng nag start ang LGBTQ, 'di talaga ako masyadong in favor sa community na 'yon. Gaya ng iba, ang mindset ko rin ay kung bakit nag exist ang gano'ng klase ng tao.

Like si Adan lang at si Eba ang ginawa ng Maylikha pero bakit may extra na ngayon? I'm sorry to offend you pero ewan ko lang kung bakit naging judgmental ako sa mga kagaya n'yo before. I so much regretted it.

Maybe hindi pa lang ako aware pero as the time it was mostly exposed, parang unti-unti na ring nagsi-sink in sa'kin na normal lang din naman pala 'yong mga taong gano'n. Maybe identity confused lang ang iba. Mas prefer ko pa nga ang gays kesa sa mga you know, tomboy kung tawagin nila.

But I'm really regretful for thinking like that. I'm so sorry kasi na judge ko agad kayo, that I did the stereotype and discrimination but now I'm all respecting you. All should be treated right and fairly as normal people.

Sooner or later, matatanggap din kayo. 'Di man ng lahat pero kahit ng ilan. Basta magpakatotoo ka lang sa sarili mo.

Lahat ng tao, may masasabi talaga 'yan. Mabuti man o masama.

Annika:
Ay hala, hindi ko alam 'yan pero salamat Erich sa pag open up n'yan sa'kin.

Maraming salamat talaga sa pagtanggap sa'kin, sa amin lalo na no'ng hindi muna kami umuwi ni bunch sa mga pamamahay namin. Buong puso mo kaming tinanggap at pinatuloy.

'Di ko alam kung ano kayang kalagayan namin ngayon kung wala ka no'ng mga panahong iyon Erich, kaya maraming salamat talaga. Tatanawin ko 'yong malaking utang na loob habang-buhay.

Erich:
Sus, sino pa bang magtutulungan at magdadamayan?

Annika:
Edi tayong mga KULISAPS. Ewan ko ba kay Bunch kung bakit kulisap ang natawag niya sa ating tatlo.

Erich:
HAHAHAHAHAHA