12: Nostalgia

172 48 0
                                    

Chapter 12: Nostalgia

Jasmine's POV,

"You're shining more than the stars in the sky
Like lights i am blinded that i can't see anything except you're beautiful face
Why can't you just be mine?
Will all my efforts be put into waste?"

Ang tulang ginawa ko para sa kanya noon na nagiging dahilan kaya hindi ako makaalis sa nakaraan.

Nostalgic. This feeling is nostalgic.

Nang makapasok ako sa kwarto namin,nakita ko si Zandrews na nakaupo at nagigitara. Buti nalang at mag-isa ako ngayon.

Pero anong ginagawa niya dito?

He sighed before starting to strum his guitar.

(The Man Who Can't Be Moved- The Script)

Going back to the corner
Where I first saw you
Gonna camp in my sleeping bag,
I'm not gonna move
Got some words on the cardboard
Got your picture in my hand
Saying if you see this girl
Can you tell her where I am

Napatingin siya sakin and his eyes speaks 'Im sorry'. I dont know why hes doing this. Matagal ko na siyang napatawad. Kahit na alam ko noon na wala siyang gusto sakin at ako lang pala ang nagpapakatanga sa kanya.

Bakit nga ba niya to ginagawa?Para makonsensya ako?Dahil tumigil ako at napagod na?Pero kahit na ganun hindi ko parin kayang magalit sa kanya.

Some try to hand me money
They don't understand
I'm not broke
I'm just a broken hearted man
I know it makes no sense
But what else can I do
How can I move on
When I've been in love with you

My eyes went wide. Tagos at alam kong kung ano ang lyrics ng kinakanta niya,yun din ang gusto niyang ipabatid.

In love siya?Kanino?Ayoko na mag assume,ayoko nang masaktan pa.

Siguro nga mas malakas ang pisikal kong anyo pero matagal nang naghihingalo ang puso ko.

'Cause if one day you wake up
And find that you're missing me
And your heart starts to wonder
Where on this earth I could be
Thinking maybe you'll come back
Here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you
On the corner of the street

So I'm not moving
I'm not moving

I'm not moving
I'm not moving

I always miss you,yan ang gusto kong sabihin ngayon. Kaso natatakot ako. Natatakot ako na baka masaktan nanaman ako,na baka aasa nanaman ako,na baka sa huli,ako nanaman ang uuwing luhaan.

'Cause if one day you wake up
And find that you're missing me
And your heart starts to wonder
Where on this earth I could be
Thinking maybe you'll come back
Here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you
On the corner of the street

So I'm not moving
I'm not moving

I'm not moving
I'm not moving

Going back to the corner
Where I first saw you
Gonna camp in my sleeping bag
I'm not gonna move

Nang matapos siyang kumanta,hindi na napigilan ng mga luha ko ang pagpatak. Mga luhang itinago ko nang mahabang panahon para ipakita sa lahat na matatag ako.

Matatag ako pero dahil sa taong nasa harapan ko ngayon,natitibag ako.

Nakakainis man sabihin,but he's my weakness.

"Jasmine,im sorry for everything. Nung sinabi ko na hindi kita mahal,hindi yun totoo. I was just afraid because i thought that if we become together,things wont go the way its been before. Pero sa ginawa ko,hindi lang ang dapat na relasyon natin ang nasira,kundi pati narin ang pagkakaibigan natin."

Tumayo siya at dahan dahang lumapit sakin. Hinawakan niya ang kamay ko tsaka hinalikan iyon.

"At first i thought,love is just an illusion. But you change that. Now i believe that love is my bridge to connect to you. To my everything. Sana hindi naman ako ang ma one sided. Ngayong nakita kita,hindi ko na palalampasin to. Can i court you?"tanong niya. I look at his eyes and all i can see is hope.

Hope that i will answer him yes.

"Im sorry,"sabi ko tsaka napayuko. I saw in my peripheral vision that he smiled bitterly.

"Ayos lang. Karma siguro to?"and then he laughed.

"I mean,im sorry on what happened before. Dapat di ako umasa nun. I know you more than anyone else,im you're bestfriend. Dapat alam ko na hindi ka pa handa sa pakikipagrelasyon,"sabi ko tsaka inangat muli ang paningin ko sa kanya. Halata naman ang pagtataka sa mukha niya.

"Matagal na kitang pinatawad. Dahil minahal kita at mahal parin kita,"i said then smile kaya napangiti narin siya.

"Nananaginip ako diba?"tanong niya.

"Gusto mong sapakin kita para malaman natin?"tanong ko sa kanya but he just smirk.

"Ang swerte ko pala,"sabi niya kaya napakunot ang noo ko.

"Swerte?"tanong ko.

"Oo. Swerte ako kasi nakikita ko ang side mo na to,yung may pagkabrutal pero iyakin,"sabi niya kaya nainis ako bigla. Magantihan nga,

"Swerte rin ako dahil nakikita ko ang cheesy side mo kaysa ang pagiging brutal mo rin,"sabi ko habang nakangisi.

"Baka hinahanap na ako ni Master este Akuma at baka hinahanap ka na rin ng mga kaibigan mo,kita nalang ulit tayo."sabi niya tsaka tumalon mula sa bintana. Pinunasan ko naman ang mga luha ko tsaka tumingin sa salamin. Saglit lang akong umiyak kaya hindi masyadong namaga. Buti nalang.

Napabuntong hininga ako bago lumabas ng dorm pero isasara ko palang ang pinto ng matanaw ko sina Spiraea na tumatakbo papunta sa direksyon ko.

Ano bang nangyari sa mga to?

"Jas,hindi ka maniniwala sa sasabihin ko,isang babae ang nagwala dun sa baba!"umpisa ni Euca kahit hingal na hingal pa.

"Right!May dala siyang itak at parang nasiraan ng bait dahil pinagtataga ang mga tao sa baba!"pagtutuloy ni Crys.

"What the fuck,"I mumbled. Ano bang nangyari doon?

"And now our plan is a fiasco.No good start no good flow and lastly,worst ending,"sabi ni Spiraea kaya napabuntong hininga ulit ako.

"Ano nang gagawin natin?"i asked.

"For now,magpalamig muna tayo dahil may nakaalam sa plano natin. Tapos kakausapin natin ang kampo ng demonyo este ni Daimon."sabi ni Spiraea kaya napatango kaming lahat.

"Spiraea,pakisama sa plano ang paginom dahil napagod akong tumakbo,"dagdag ni Euca kaya napafacepalm nalang kami.

-----

Kiras' Academy[UNDER REVISION]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon