Kiras' Academy[UNDER REVISION]

34: Farewell (Busted)

Chapter 34: Farewell (Busted)

Jasmine's POV,

"Can I barrow this goddess of wrath here?"natahimik kami ng lumapit si Zandrews sa table namin. Wow ha,kinuha na nga ni Zyquinne si Dea then ngayon ako naman?

Tapos itong si Spiraea,hindi makausap. Tulala ang gaga. I wonder what happened last night.

"Go go go na Jas!"sabi ni Crys kaya napairap ako. Wow ha,

Tumingin na ako kay Zandrews na nakalahad ang palad sa harapan ko. Tinanggap ko naman yun saka kami nahiwalay sa tatlo kong kaibigan.

Pumunta kami sa may grassy part ng eskwelahan at umupo rito. Ngayon lang ako makapunta rito at masasabi kong ang gandang view nito dahil kita ang kagubatan.

"How'sthe view?"tanong niya. Napatingin ako sa kagubatan na sobrang tahimik.

"Ang ganda..."

"Kasing ganda mo,,"sabi niya kaya tiningnan ko siya ng masama.

"That was a compliment!Maganda naman talaga at dangerous din diyan,kasing delikado mo,"he said then wink at me. Hindi na ako nakapagpigil at binatukan ko na siya.

"What do you mean by that?"inis na tanong ko.

"That!You being violent is dangerous!Lahat nalang ba nang sasabihin ko kailangan may explanation?!"inis na sabi niya.

"Aangal ka?"

"Bakit nga ba kita aangalan e ikaw ang boss e,"sabi niya kaya nginisian ko siya.

"Mabuti nang malinaw,"sabi ko saka muling tumingin sa view.

"Jas,saan na ba tayo papunta?"napalingon ako sa kanya sa tanong niya na yun at nakita kong nakatingin siya sa kawalan.

"Hindi tayo naglalakad kaya wala tayong pupuntahan,"biro ko kaso nanatiling seryoso ang mukha niya.

Okay,hindi siya nagjojoke.

"Zandrews,may sasabihin ako sayo,"sabi ko saka tumingin muli sa view.

"Naalala mo yung ako mismo ang nagtanong kung tayo na ba?Alam ko na mukha akong atat nung time na yun pero kasi matagal ko nang gustong maging tayo nun. Kinakabahan ako sa magiging sagot mo that time pero halos magtatatalon ako nang sabihin mong oo naman,why not?

I thought you meant every word you've said. Naniwala naman ako nung una e. Kasi wala namang masyadong espesyal nung naging tayo. Parang magkaibigan, close pa din. But napansin ko ang odd feeling na yun. So I asked you if you're my boyfriend. You answered yes. Then I asked you if you love me. You answer yes. Then finally I asked you,are you willing to marry me?Then you answered,why are you asking that questions now?

I was hurt. Na baka ibig mong sabihin ay boy na friend sa boyfriend. And what you mean by the i love you is that you love me but as a friend. I don't know if I am friendzone or na one sided love ba ako?Baka both. Pero ayun,sa tinagal tagal nang panahon,gusto parin kita."

"I was so dense that time. All I can do is to enjoy every moment with you regardless if someone will be hurt or not. Hindi ko alam na nasasaktan ka na sa pagiging dense ko. Sa pagiging tanga ko. And I only realize those when you're gone. Nasa huli talaga ang pagsisisi e. Pero ngayon,nandito ka naman na hindi ba?Mahal pa din natin ang isat isa..."he trailed off.

"Mahal kita kaya ayokong nasasaktan ka. Masakit para sakin gawin to pero pakiusap itigil mo na ang panliligaw mo,"

"Binabusted mo ba ako?"

Napapikit ako."Yes,"

"Hindi ko maintindihan. Ipaliwanag mo naman,"sabi niya sa akin and base sa peripheral vision ko ng dumilat ako, nakatingin siya sa akin.

Nanatili akong nakayuko. "Kapag sinabi ko,mas lalo ka lang magagalit,"

"May mahal ka na bang iba?"tanong niya.

I close my eyes again then sighed. "Yes,"

I think its better this way. Kaysa naman sabihin ko ang totoo at pigilan niya kami sa mga balak namin.

"Kakasabi mo lang na mahal mo ako e,"

"Mahal pa rin kita. Pero bilang kaibigan nalang. I'm sorry,"

"Shit,kung ginagantihan mo ako sa ginawa mo sa akin noon,panalong panalo ka na. Damn it,Jasmine!Ang sakit naman nito. Ang tagal kitang inantay tapos..."

I sighed again preventing my tears to fall down.

"Im really sorry Zandrews. Hindi ko na talaga kaya pang maghirap ka tapos iba na pala ang gusto ko. Just think of it in a positive way. Hindi ka na mahihirapan sa akin at pwede ka na ring manligaw sa ibang babae,"

Ang sakit puta. Ang sakit sakit ng mga sinasabi ko.

"Ikaw ang gusto ko Jas!Tangina naman oh!"

For the third time,I sighed then stand. Sinadya ko ring tumalikod para hindi niya makita ang luhang dumadaloy sa mukha ko.

"Move on Zandrews. Forget me,"sabi ko saka hahakbang na sana paalis nang bigla siyang tumayo at hinawakan ang braso ko at hinila niya ako paharap sa kanya.

And then,his lips met mine.

My eyes widened as I look at him. I stood there frozen. His eyes are closed at parang ninanamnam ang sandali. I close my eyes to and tears start falling again.

Please Zandrews, don't make it hard for the both of us.

Kasi everytime you're near,I am falling harder. Na ang sakit sakit nang iwan ka.

Idinilat kong muli ang mata ko saka lumayo sa kanya pero imbes na bitawan,he held me on the nape and kiss me deeper.

Kaya kong manlaban,kaya ko siyang patumbahin ngayon dahil sa ginagawa niya pero hindi ko magawa. Kasi aminin ko man o hindi sa sarili ko,mahal ko tong lalaking to simula nung una. Wala namang nagbago sa feelings na yun e.

I kiss him back as I hold at his arms. Damn,i shouldnt be doing this pero eto!

Damn Jasmine!Ang rupok mo!

Matapos ang ilang minuto,our lips parted. Parehas kaming kinapos ng hininga.

"Y-You kissed me back. Jasmine,you still love me,"sabi niya kaya napailing ako nang marealize ang ginawa ko.

"Nagkakamali ka Zandrews. Hindi na kita mahal kaya iwasan mo na ako bago ka pa tuluyang masaktan,"sabi ko saka inalis ang pagkakahawak niya sa akin saka naglakad na palayo.

This is better.

Keep that in mind Jas.

----