ေႏွာင္ဖြဲ႕ေလေသာသစၥာ (သို႔မဟုတ္)က်ိန္စာ
Part(3)
“ရွိန္း….ရွိန္း….ဒါလင္…ဒါလင္…..ဘယ္မွာလဲ….အသံၾကားရင္ျပန္ထူးပါ….ရွိန္း…ဒါလင္……” ေရခဲေတာင္ေပၚရွိ ထင္ရႈးပင္တန္းထဲသို႔လူတစ္စု ဝင္ေရာက္ကာ တစ္စုံတစ္ဦး၏နာမည္ကို တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ေခၚေနက်သည္….ထိုသူကေတာ့ ရွိန္းဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္လူေခ်ာေလးပင္…..
“အား….ကြ်တ္..ကြ်တ္…ေခါင္းေတြကိုက္လုိက္တာ…..” ေရခဲျပင္ေပၚလဲက်ေနတဲ့ရွိန္းတစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုလက္မနဲ႔လက္ညႈိး ထိန္းညွပ္ကိုင္ရင္း လူးလဲထလိုက္သည္….သတိျပန္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ ေစာနကဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရင္းျပန္ေပၚလာတဲ့ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာတစ္ခု ၿပီးေတာ့ ငွက္ေတြ ျခိမ္းေျခာက္စကားေတြ…..လူသူမရွိတဲ့ေတာေတာင္ထဲလာရင္ ေတာကေျခာက္လွန္႔တတ္တယ္လို႔သူၾကားဖူးသည္…..ေတာေျခာက္ခံရတာပဲေနမွာပါ သူမ်ားေတြေျပာျပျပန္ရင္လဲ သူ႔ကိုဝိုင္းဟားက်ေပမည္……
“ငါဒီဖက္မွာ….ဘာမွမျဖစ္ဘူး………” လိုက္ရွာေနတဲ့ ကိုယ့္အဖြဲ႕ကိုအသံျပန္ေပးရင္း သူတို႔ရွိရာဖက္ကို အျမန္ထသြားလိုက္သည္….
“ဒါလင္….အရမ္းၾကာလို႔လိုက္လာတာ….ဘာျဖစ္ေနတာလဲ liz တို႔က ဒါလင္ေတာထဲ လမ္းေပ်ာက္သြားတယ္ထင္လို႔ လိုက္လာတာ…..”
“ေအးေလ…ငါတို႔က မင္းေတာထဲလမ္းေပ်ာက္ေနလို႔မ်ားလားဆိုၿပီး စိတ္ပူလို႔လိုက္ရွာတာ…..ဘာမွမျဖစ္ရင္လဲသြားရေအာင္….” ဂ်က္က ေတြေဝေနတဲ့ပုံစံျဖစ္ေနတဲ့ ရွိန္းပခုံးကိုလွမ္းပုတ္ရင္း အသိေပးလိုက္တယ္…..ထို႔ေနာက္ ထင္ရႈးပင္ေတြအုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ ေတာအုပ္ကေလးကေန ေတာင္ေပၚကို တေရြ႕ေရြ႕လူတစ္စုျပန္တက္သြားျပန္သည္……
“ဒီမွာပဲနားရေအာင္….ဒီစခန္းေလးက အမဲလိုက္တဲ့သူေတြစုၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ကင္းခ်စခန္းပဲ…” လမ္းျပျဖစ္သူနဲ႔ မုဆိုးက အထုပ္အပိုးေတြခ်ၿပီး ေနာက္မွဝင္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို သစ္လုံးအိမ္ကေလးအေၾကာင္းကို ရွင္းျပသည္….သစ္လုံးေတြနဲ႔ခိုင္ခံ့ေအာင္ ေဆာက္ထားတဲ့ နားေနစခန္းေလးက လူဦးေရ တစ္ဆယ့္ငါးဦးစာေလာက္ထိ က်ယ္ဝန္းဖူလုံတာမို႔ သူတို႔လူစုအတြက္အေတာ္ပင္…….
YOU ARE READING
နှောင်ဖွဲ့လေသောသစ္စာ(OR)ကျိန်စာ (Complete)
FanfictionPart(1) to (10) ကအောက်မှာရှိပါတယ်နော် ရှေးခေတ်နဲ့ယခုခေတ်ရောရေးထားတဲ့ fic ကလေးပါ Zhanyi ပုံစံလေးပါရှင် 💞မင်းကို ကိုယ့်အနားမှာရှိဖို့အတွက်ကြိုးပေါင်းများစွာထဲကမှ အခိုင်ခံ့ဆုံးသော သစ္စာမေတ္တာကြိုးလေးနဲ့ကိုယ်ချည်နှောင်မယ်ရိပေါ် ဘယ်ဘဝမှာပဲရှိနေနေ ကို...
