Part-27

1K 117 8
                                    

(Zawgyi)

👨‍❤️‍💋‍👨ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္အၾကင္နာညႏွင့္အစပ်ိဳးလာသည့္အမုန္းမီးလွ်ံ🔥

....ေ႐ႊလည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို အဘယ္မွ်ထိနစ္ျမဳပ္မတတ္နမ္းရွိုက္ေနမိသည္မသိ ။မေ႐ြ႕မလ်ား တစ္ေနရာတည္းကိုသာ မိုရမ္ရဲ႕သႏၲာေရာင္ႏႈတ္ခမ္းလႊာႏွစ္ခု အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ထိကပ္ထားကာ ေႂကြသားပမာျဖဴေတာက္ေနတဲ့သြားစြယ္မ်ားနဲ႕ အားမလိုအားမရ ပုလဲႏွစ္ေရာင္အသားေပၚကို နစ္ဝင္သြားေအာင္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းကိုက္ခ်လိဳက္သည္...။

"အ...မိုရမ္....ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ....."

"ေမာင္ေတာ္လို႔ေခၚ...."

....သူၾကားခဲ့တယ္ လူသားတို႔တိုင္းျပည္မွာ ၊ဒါမ်ိဳးကခ်စ္သူခ်င္းေခၚတာတဲ့ ....သူတို႔ရွီလာတိုင္းျပည္မွာေတာ့ ဒီလိုေခၚတာမ်ိဳးမရွိပါ.....သူေတာင္ၾကားၾကားခ်င္းတုန္းက ရွိသမွ်ဆံပင္ေမႊးေတြ အကုန္ေထာင္ထမတတ္ပူထူသြားတာ....သိုေပမယ့္ တစ္မ်ိဳးေလးဆန္းကာ ရင္ခုန္ယစ္မူးခ်င္စရာ အမည္နာမေလး....သူ႕ကိုဒီလိုမ်ိဳးတစ္သီးတစ္သန့္ အမည္နာမေလးေခၚတာကို ဝမ္ငယ့္ႏႈတ္ကၾကားခ်င္သည္....သူဆိုတာ ဝမ္ငယ့္အတြက္ သီးသန့္ရွင္သန္ေနတဲ့ ၾကာပန္းပြင့္ပမာျဖစ္တည္ခ်င္မိတယ္.....ဒါဟာ ေလာဘတရားဆိုရင္လဲ ခ်စ္ျခင္းေနာက္မွာကပ္လ်က္ပါတဲ့  ခ်စ္သူ႕အေပၚခ်စ္ျမတ္နိုးခ်င္းတစ္ခုမွ်သာ......။

"ဟမ္....မေခၚဘူး....ဘယ္လိုနာမေတာ္ႀကီးလဲ....ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ...."

"မေခၚဘူးလား....ဒါဆိုရင္.....ကိုယ္ကေခၚေအာင္လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့....."

......တစ္ျခမ္းေစာင္းတြန့္ေကြးသြားတဲ့ အၿပဳံးတစ္ျခမ္းေနာက္မွာ လည္ပင္းကိုကိုက္လ်က္သားနဲ႕ လက္သြယ္သြယ္တို႔က တစ္လႊာတည္းသာက်န္ေတာ့ေသာ ရင္စည္းႀကိဳးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျဖခ်လိဳက္သည္.....ပုံခနဲေလ်ာက်သြားတဲ့ အတြင္းခံအဝတ္က မ်က္ႏွာငယ္စြာ အိပ္ရာထက္မွာ အေဖာ္မဲ့စြာ....အဝတ္မဲ့ေအးစက္သြားတဲ့ကိုယ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ရွက္ျဖာဖုံးေနရွာတဲ့ ဝမ္ငယ္ပုံက ေနာက္ဖက္မွသူ႕ကို တစ္ကယ္မရိုးမ႐ြျဖစ္ေစတယ္....မလုံမလဲဖုံးအုပ္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဖမ္းဆုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ရင္းနားေနာက္ပါးကိုကပ္လ်က္ မထိတထိ နမ္းရွိုက္လိုက္ေတာ့ တုန္ယင္တက္သြားတဲ့ ကိုယ္လုံးေလးက ေျမငလ်င္အေသးစားေလးလို....သေဘာက်စြာတစ္ခ်က္ဟက္ခနဲတိုးတိုးရီရင္း ....ေနာက္ပါးမွသိုင္းဖက္လိုက္သည္......တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ေလးကေတာ့ ျပင္ပေလာကတစ္ခုကိုေရာက္ေနသလို ၿငိမ္သက္ေနရွာသည္.....။

နှောင်ဖွဲ့လေသောသစ္စာ(OR)ကျိန်စာ (Complete)Where stories live. Discover now