3 ABİM (Tamamlandı)

*15*

Sabah yüzüme dökülen suyla uyandım. Sanki sudan çıkmış balık gibi çırpınarak kalktım.
Noluyo bee!

Etrafıma baktım kimse yoktu.
Acaba su kendi kendine mi döküldü. Ben etrafa anlamaz bakışlar atarken odada bir inleme duyuldu. Gözlerim yerde yatan kişiye kaydı. Alp yerde burnunu tutmuş kıvranıyordu.

"Alp! Noldu sana!"

Ayağa kalkamadığım için elimi ona uzatıp omzuna koydum. Kolundan tutup zorlukla ayağa kaldırdım. Kendini yatağıma ayaklarımın ucuna bıraktı. Bir dakika lan benim odam burası. Alp' e döndüm.

"Ben nasıl buraya geldim?!"

Alp zar zor,

"Dün sen uyurken Rüzgar abin geldi. Bu gün bir yere gidicekmişsiniz. Sabah erken çıkacağınız için seni kucaklayıp eve getirdi. Herkez eve dağılırken bende sana geldim. Grup evinde canım sıkılıyor ve benim yatağım yumuşak değil. Caner yataklarımızı değiştirmiş. Bende beleşe burda yatarım dedim. Of be çok konuştum sanki. Hakikatten ya ben neden bu kadar konuştum?!" Diyip kendini sorgulayan Alp' e anlamsız bakışlar yolladım.

"Tamam kuşum! Sen boş ver şimdi... Hem senin burnuna ne oldu?" ( Benim Wattpad de kankam ünvanına ulaşmış olan kuşum, ZelihaEkici7 ye teşekkür ederim...)

"Seni uyandıramayınca bardakla şu döktüm. Sen bir anda kalkınca korkup bir anlık reflexle bardağı burnuma vurdum. Sonrada yere yapıştım..." Dedi.

Kahkaha attım. Kafasına bir tane geçirmek istesemde zaten canı acıyor diye boş verdim. Yatakta hayla oturan Alp'i zorlukla odadan yolladım. Neymiş! Ben burda uyusam olurmuymuş! Burda uyumak istiyormuş! Salak jojuk!

Yatağımın yanındaki komidinin çekmecesinden giyeceklerimi çıkardım.

Evde rahat olmak için siyah sporcu yarım taytı ve bel kısmında şerit şeklinde tül gibi bir şeyin bulunduğu kısa kollu siyah tişörtü giydim.

Tekerlekli sandalyeye bindim. Artık alışmıştım.

Benim tekrlekli sandalyeye binmem ile kapım tıklandı.

"Gelebilirsin!" Diye seslendim.

Rüzgar abim güler yüzüyle odaya girdi. Bana baktı. Kıyafeti beyenmemiş olcak ki kaşlarını çattı.

"Bunun beli açık." Dedi.

"Abi bel kısmında tül var hem zaten evdeyim. Bir şey olmaz." Dedim.

Biraz mızmızlansa da bir şey demedi.
Abim arkama geçip tekerlekli sandalyemi sürdü.

Merdivenlere gelince beni kuacağına alıp indi. Tekrar yukarı çıkıp tekerlekli sandalyemi aldı. Beni koltuğa bırakmıştı. Saate baktığımda sabahın 5'iydi.

Alp grup evine gitmişti. Abim elindeki kuatuyla geldi. Bana verdi.

"Bu gün kuzenimiz Melisa'nın düğünü var. Ona gidicez. Bu da senin elbisen. Ben seçtim. Beğenmez isen değiştiririz. Saat 8 de gidicez. Düğün sabah erkenden başlayacakmış. Öğlen 3 gibi biticekmiş." Dedi.

Heyecanla kutuyu açtım.

Elbise mor, mavi ve lila rengiydeydi. Çok güzeldi. Boyundan bağlamalı ve up uzun tüllüydü. Bel kısmı çok hoştu. Gülümseyerek abime sarıldım.

"Meleğim bu arada artık fizik tedavi sayesinde yarım yamalakda olsa yürüyebiliyorsun. Sana elbiseye uygun ayak demiri aldım. Takarsın daha kolay yürürsün.
(Karekterimizi her gün 3 saat boyunca fizik tedaviye gidip çok hızlı gelişme gösterdiğini düşünün. Birde ayaklara takılan demirin ismini bilmiyorum. Salladım...)

Gülümseyerek abime sarıldım. Abim beni kucaklayıp odama çıkardı. Diğer abimler ise kendi odalarındaydı. Sanırım hazırlanıyorlardı.

Abim odamdan çıktı. Yanımada ayaklıklarıma takıcağım demirden şeyleri verdi.

Elbiseyi giydim. Ayağa kalkmadan bacaklarıma takılan demirleri taktım. Dikkatlice kalktım. Zar zorda olsa yürüyordum. Gülümsedim. Çok hızlı iyileşiyordum.

Dolabıma ilerledim. Tıpkı yürümeyi yeni öğrenen bir çocuk gibi mutluydum. Yüzümde kocaman bir gülümseme vardı. Dolabımın kapağını açıp beyaz topuklu ayakkabılarımı giydim.
Platform topukluydu.
Yürümede zorlanacağımı bilsem de giydim.

Yanıma beyaz, koldan zincirle asması olan çantamı taktım.

Makyaj masamın oraya yürüdüm.
Koltuğa oturdum.
Makyaj malzemelerinin hepsini çıkardım. Kendime sade ancak büyüleyici gözüken ve makyaj yaptım.

Makyaj yaparken saç maşa mı da prize takmıştım.
Maşam ısınınca saçımı bağlayıp en arkadan başlayıp tek tek kıvır kıvır yapmaya başladım.
Yaklaşık 1 saatte hazırlamıştım.
Yavaşça ayağa kalkıp boya aynamdan kendime baktım.
Gerçekten büyüleyici gözüküyordum.

Telefonumu ve cüzdanımı alıp çantaya koydum. Ayrıca rujumu ve parfümü de koydum.
Son bir şey unutmuştum.
Ojelerim in bulunduğu çekmeceye gidip ilgili ojeyi alıp parmaklarıma sürdüm dikkatlice.
Bu da bitince çantamdan parfümümü çıkartıp kendime boca ettim.
Parfümün Menekşe kokuluydu.

Herşey hazırdı. Aşağıya dikkatlice indim. Abilerim beni bekliyordu. Mert ve Pars abim duygusuzca bana baktı. Ancak gözlerinden minikde olsa hayranlığı gördüm. Pars ve Mert abim evden çıkıp siyah arabaya bindiler. Rüzgar abim ıslık çaldı.

"Vay be! Benim prensisim ne kadarda güzel olmuş." Dedi.

Güldüm.
Onunda üstünde siyah takım elbise açık mavi ancak aşağıya doğru liraya dönen kravat ve lila, mavi karışımı bir mendil vardı cebinde. Gülümseyerek sarıldım. Bana uygun giyinmişti.

"Sende çok yakışıklı olmuşsun abi." Dedim. Gülerek anlımdan öptü. Böyle bir abim olduğu için çok şanslıydım.

Kolunu kıvırıp bana uzattı. Koluna girdim.

Gülerek dışarı çıktık. Mert ve Pars abim çoktan düğün yerine gitmişti.

Rüzgar abimin arabasına bindik. Abim binmeme yardım etti.

Abimde kendi yerine binince yola koyulduk.

***************
Eveet...
Bölüm biraz saçma olmuş olabilir ancak karekterin yavaştan yürüdüğünü bilin diye yazdım.
Sizi çooook seviyommm.
Wattpad sayesinde kankalarım çoğaldı.
Şimdiden herkese teşekkürler...
Otlar ve yorumlar için teşekkürler...

Bu arada bir arkadaş kitabını paylaşmamı istedi.

Kendisinin ismi limonluturtazaten
Ve kitabıda gerekten güzel
Konuşamayan bir kızı anlatıyor. Abilerim den şiddet görmüş ve konuşamıyor. Bende merak ediyorum kitabı. Kızın iç dünyasını...
Sizde merak ediyorsanız okuyun...
Yazarı burdan tebrik ediyorum...