3 ABİM (Tamamlandı)

*26*

Ciddi ciddi 24 saattir yemek yemiyorum. Ah delircem!
Aç karnından gurultular yükseldi bir kez daha.

Doktor bana tedbir amaçlı yemek yememi söylemişti. Açım beeen!

Son 4 dakika dayan!

İçeri Melek girdi elinde kutu kutu yemek ile beraber. Ahh sonunda!

O önümde sofrayı sedyenin üzerindeki beyaz masaya serer iken bende ağzımdan sular aka aka yemeklere bakıyordum. Sonunda durumum iyi idi. Bende mutluydum.

Son 3 dakika!

Çok az kaldı!

Dayan Aze!

Aman tanrım! O kuru fasülyemi?
Pilav?
Ayran?
Pide?
Hemde kıymalı ve kaşarlı!
Ahh cennete düştüm!
İnşallah o uyuz doktor gelip de bir şeyler zırvalayıp yememe engel olmaz!

Son 2 dakika!
İçeri yemek arabası (artık adı her ne ise) ile giren hemşire şaşkınca sofraya baktı.
Melek'e dönüp.

"Pardon hanım efendi ancak hasta bunları yiyemez. Şu anlık bu getirdiklerimi yemeli." Dedi.

Ahh!
Cidden mi?
Şaka diyin nolur!
Nerde kamera!
El hareketi çekeyim!

Melek ilk başta şaşırsa da sonrasında karşı gelmeyip sofrayı topladı ve sol taraftaki koltukların ortasında bulunan masaya sofrayı yeniden kurdu.

"O zaman bizim çocuklarla yeriz bunları." Dedi.

Ah cani bunlar!

Hemşire önüme kremalı tavuk çorbası ile iki şişe su bırakıp çıktı.

Haksızlık!

Grup içeri girip sofraya geçip büyük bir iştahla yemekleri yiyip kola içer iken bende şekeri elinden alınmış bebek bakışları ile çorbamı yavaş yavaş yudumluyorum.

Ah midem...
Özür dilerim...

************

30 dakika sonra

************

Yemekleri bitmiş ve koltuklara yayılmış olan gruba kızgın bakışlar yolluyorum. Kollarımı tıpkı bir bebek gibi önümde bağlamış dudak büzmüş bir şekilde onlara bakıyordum.

Onlar ise bu davranışıma gülüyorlardı.

Abimleri sorduğumda ise onların yeni ev bakmak için dışarı çıktıklarını öğrendim.

Melek yanıma gelip oturdu. Elindeki telefondan bana gösterdiği foto ile öksürdüm.

Benim uyurken gizlice çekilmiş bir fotomdu. Üstelik çok komik gözüküyordum.

"Bunu ne zaman çektin?"dedim Melek'e sitem dolu sesim ile.

"Çektim işte boş ver..." Diyip kıkırdayarak yanımdan kalktı.

"Bu arada haberin olsun bu foto senin yeni profil foton oldu. Instagram takipçilerin 2 katına çıktı." Dedi.

Ne!!!

"Nasıl? Ne zaman koydun?" Dedim endişe ile.

O ise gülüp odadan fırladı. Yanımdaki telefonu alıp saatlerdir girmediğim instagramıma girip fotoyu değiştirdim. Şükür!

Biraz dolaştıktan sonra reels videolarına girdim. Komik olanları beyenip kaydettim. Hatta 4 tanesi hikayemde paylaştım. Önüme bizim klibimizden bir sahne çıktı.

'Çok yakışmıyorlar mı?'
Yazısı ile birlikte Ares ve benim klipte göz göze olduğumuz sahne montaj ile bir şarkıya uydurularak konulmuştu.

Evet.
Çok yakışıyoruz.
Ne güzel bakmış Ares...
Tabi benim bakışlarım kadar güzel değil ama olsun...
Videoyu Ares'e de attım.
Videoyu izleyip bana dönünce bakışlarımıız birleşti.

Gözlerinin içi gülüyordu.

Göz kırptığında kalp atışım durdu. Kesinlikle eminim!
Neyse ki kalp atışımı hesaplayan makineye bağlı değildim.

Ben utanarak önüme döner iken o da gülerek döndü.

Biraz daha sosyal medya hesaplarımda gezip sonunda telefonu kapattım.

Saat öğlen 1 olmuştu. Ne çabuk!

Can sıkıntısı ile gözlerimi kapattım.

Yanıma çöken ağırlık ile gözlerim açıldı.

Ares yanı başımda oturmuş bir elini başının altına koyup gözlerini kapatmıştı.

Odaya göz attığında sadece ikimiz vardık.

Boşa kalan elini tutup parmaklarınızı kenetledim. Göz ucu ile dudağının kıvrıldığını gördüm.

Başımı onun omzuna yasladım.
Gözlerimi onun büyüleyici kokusunda olacak huzurlu uykum için kapattım.
Keşke hep bu kadar huzurlu olsam.

Odanın kapısının birden açılması ile panikleyip Ares'i sedyeden itekleyerek attım.

"Ahh!" Ares yerde inler iken Can abi ise bizi basmanın mutluluğu ile gülüyordu.

Ares bizim sevgili olduğumuzu. Daha doğrusu ortada doğru bir düzgün teklif olmadığı halde sevgili olduğumu söylemişti.

Bu yüzden az önceki durumu garipsemeyen Can abi Ares'i tutup kaldırdı.

"Nasılsa bastım sizi!" Diyip kahkaha attı.

Ares Can abiye kızgın bakışlar atar iken ben resmen patlıcan moruna en yakın olan renge dönmüştüm bile.

Can abi benim bu halime daha çok güldü.

Ares Can abiyi zorla odadan attı.

Tekrar yanıma gelip aynı pozisyona geçti. Kafamı da tutup omzuna koydu.
Ellerimi ellerine kenetleyip,

"Hadi uyuyalım..." Dedi.

Güldüm.

Tıpkı bir bebek gibi gözüküyordu.

"Tamam." dedim.

Kendimi uykunun kollarına bıraktım...

****************

Gençler bu bölümde bitti...
Bölüm hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum...
Oy atan herkese çok teşekkür ederim....
Sizleri çok seviyorum diğer bölümde görüşmek üzere...
Bb...

Tarih;
28 Kasım 2020
Saat;
20.00