//Edited Version//
-Unicode-
အလိုမကျစွာ မျက်တောင်နှစ်ခုကို တွန့်ချိုးလျက်
မကျေမချမ်းစွာ စာကိုကြည့်ရင်း
ရင်ခေါင်းသံကြီးနဲ့ ဖတ်မယ်ကြံလိုက်တုန်း မြင်လိုက်ရတဲ့ ပထမဆုံး စာကြောင်းကြောင့်
ထယ်ယောင်း မမြင်ရတဲ့ လေတောင် နင်သွားသလို
အမြင်ကပ်ပုဒ်မဖြင့် မဆီမဆိုင်ဘေးနားရှိ ဂျောင်ဟိုဆော့ကို နားကန်းစေရန် မရည်ရွယ်ပါသော်လည်း လိပ်ခေါင်းမထွက်ရုံတမယ်
အကျယ်ကြီး အော်ဖတ်ပြလိုက်သည်
" သို့ !!!!
ချစ်ရပါသော အကို !!!!!! "
"ထယ်ယောင်း တိုးတိုးဖတ်ပါဟ ဘာကိစ္စအကျယ်ကြီးဖတ်နေရတာလဲ"
"မင်း အသာနေစမ်းပါ ကစားကွင်းထဲမှာဖတ်တာပဲဘယ်သူမှမကြားပါဘူးဟ"
"ကလေးတွေအများကြီးပဲလေ"
"သူတို့ သူတို့ဘာသူကစားရင်းနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေဝာာဘာမှတောင်အာရုံရမှာမဟုတ်ဘူး"
ကလေးတွေကို နှစ် ယောက်သား ပြိုင်တူ
ကြည့်မိလိုက်ကြတော့ မဟုတ်တဲ့ အရှုပ်တွေ
လုပ်ရင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေလေရဲ့
"ကျစ်!! ပြီးရောကွာ ဒါဆိုလည်း ဆက်ပြီးဖက်ပြ"
"အကို့ကို စိတ်၀င်စားနေတာ နည်းနည်းကြာပါပြီ
ခန့်မှန်းခြေဆိုရင် လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လကျော်လောက်ကတည်းကပေါ့
မနေ့က လက်ဆောင်တွေအများကြီးပေးလိုက်လို့
စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားမယ်ဆိုရင်
တောင်းပန်ပါတယ်နော်
အကို မလိုချင်ရင် လွှင့်ပစ်လိုက်လို့လည်း
ရပါတယ် "
"ဟာ လွှင့်တော့ မပစ်ပါဘူး နှမြောစရာကြီးကို"
အကယ်၍ရည်းစားတွေဖြစ်သွားရင် နှစ်ယောက်လုံးကို လိုက်သတ်ဖြစ်လောက်တယ်
"အရေးထဲမှာ လက်ဆောင်မက်နေသေးတယ် တောက်!!"
"ဟာ ဘာလဲဟ မင်းကကြားထဲကနေ ဘာကိစ္စဒေါသထွက်နေရတာလဲ"
သို့သော် ထိုငနာလေး က ကျတော်ပြောတာကို
မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး စာရွက်ကိုပြန်ကိုင်ကာ
YOU ARE READING
𝑩𝒆𝒂𝒖𝒕𝒊𝒇𝒖𝒍𝒍𝒚 𝑰𝒍𝒍𝒖𝒔𝒕𝒓𝒂𝒕𝒆𝒅 : 𝑴𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝑯𝒆 ( COMPLETE )
Fanfictionအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ ဘောင်တစ်ခုအလွန်ကိုရောက်ပြီးမှ နောက်ဆုံးတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်ဟာ အရင်းနှီးဆုံးသူစိမ်း တွေအဖြစ် ~ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ ေဘာင္တစ္ခုအလြန္ကိုေရာက္ၿပီးမွ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အရင္းႏွီးဆုံးသူစိမ္း ေတြအျဖစ္ ~ Startin...
