The one at the hotel

449 7 0
                                    


Ik open mijn ogen en zie V boven mij.

'Y/N!' roept hij.

'Y/N, HOW ARE YOU FEELING?!' roept hij.

Ik sluit mijn ogen weer van vermoeidheid, maar doe men best ze weer te openen.

'My fingers are tintelling.' antwoord ik.

V moet lachen en neemt mijn vingers in zijn handen. 'I know, I m sorry.'

'Why are you sorry, you dont make my fingers tintel.'

V lacht weer, met tranen in zijn ogen deze keer. 'I thought you were going to be paralysed darling.'

'Paralysed?'

'That man, is famous of his drugs to paralyse women, for a while or for forever. Depens on how much you take.'

'I promise, I didn't take any drugs, I m not into drugs.' fluister ik.

V moet lachen en schudt zijn hoofd. Hij gaat met zijn hand door mijn haren en zegt 'I know, I know.'

'I m tired.' fluister ik.

'I know, you can go sleep again, I m happy you r okay.' fluistert hij.

'Are you okay too?' vraag ik zacht.

V kijkt me verward aan, maar knikt dan tevreden: 'Very okay.'

Ik knik rustig met mijn hoofd en val in slaap nadat ik de lippen van V op mijn voorhoofd voel.


- 5 uur later -

Ik open mijn ogen en kijk of V ergens is. Ik probeer recht te gaan zitten en voel heel mijn lichaam opnieuw tintelen. Ik probeer mijn herinneringen op te halen van hoe ik hier ben terecht gekomen, maar alles is wazig. Ik sta op uit het bed en ben plots helemaal duizelig dus ga terug zitten. Na een paar minuutjes probeer ik weer recht te komen en ik wandel naar de zetel waar ik met mijn handen op steun.

 Na een paar minuutjes probeer ik weer recht te komen en ik wandel naar de zetel waar ik met mijn handen op steun

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik heb geen idee waar ik ben en probeer uit te zoeken waar V is, door op zoek te gaan naar mijn gsm. Ik voel me terug duizelig en ga zitten op de zetel. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en rust even.

'Y/N, why are you out of the bed?' hoor ik V roepen.

Ik haal mijn hoofd uit mijn handen en kijk hem aan met kleine oogjes. 'Could you maybe tell me whats happening with my body and why we r here?'

'Ofcourse darling. But first you need to drink some water.'

Ik ga zitten op de zetel en hij komt naast me zitten nadat hij een kussen als steun achter me heeft gelegd. Hij geeft me een glas water waar ik mee sukkel aangezien mijn handen beven en ik dus water smos doordat ik het glas niet stil kan houden. V ziet me struggelen en pakt het glas terug en brengt zijn duim naar mijn onderste lip die hij een beetje naar beneden trekt. Ik open mijn mond en hij giet zachtjes kleine slokjes water naar binnen. De laatste slok smost een beetje en hij veegt met zijn duim het gesmoste water van mijn lippen af.

'Thanks.' antwoord ik. Ik kijk hem diep in de ogen aan en hij begint te knikken.

'So yesterday... There was a problem with our bussiness. The transport was going all wrong so I needed to talk to my deliveryteam. Everyone gathered at the party and we discussed everything. The man you saw yesterday was our new member in the team and we found out that he was uncover and extually worked for antoher big bussiness. My gangmembers told me this when i left you alone. They told me he was into harddrugs and thats what he gave you. This man is very dangerous, because he creates his own drugs that are life-threatening. Because he already knew too much about our bussiness he needed to be killed imeadiatly, and when i saw what he did to you i just couldnt hold back.'

'You killed him.'

Hij knikt en kijkt me diep in de ogen aan. 'For you.'

'You don't need to kill someone for me.'

'He was going to rape and kill you.'

Ik antwoord even niets en zeg dan: 'So he drugged me?'

'Yes it's a new type of drugs he created and I was really scared you weren't going to make it, but fortunatly we got all the drugs out of your blood by a special technique of a nurse.'

Ik kijk hem niet veel begrijpend aan en hij gaat verder: 'I m glad you r fine.'

'I was really scared.' zeg ik na een lange stilte.

V kijkt me met trieste ogen aan en zegt: 'I m sorry. I will never ever leave you alone again knowing that there are dangerous people at the place.'

Ik knik en V legt zijn hand op mijn been. 'I m trully sorry and hope you can forget everything.'

Ik kijk naar V en leg mijn hand op de zijne waar hij van opkijkt: 'Thanks for saving me.'

'So you r not mad I killed someone.'

'I do. But I m still gratefull for you saving me.'

Hij geeft me een lief glimlachje en brengt zijn andere hand naar mijn wang en geeft me een kleine kus op de wang: 'You r the sweetest person I know. You almost died yesterday and you asked me how I was doing instead of asking what was going to happen to you.'

Ik kijk naar hem en schudt mijn hoofd: 'I was just very confused about the situation, I didn't know what was happening.'

'Still, you were so sweet.'

Ik kijk hem aan en zie hem diep in mijn ogen staren. Ik begin terug wat slaperig te worden en vraag dan: 'Where is my dress and where are we?'

'The nurse changed you, I didn't look because of the conditions you gave us.' Hij kijkt me grijnzend aan en vult dan aan: 'We r in the city, but we r going to go on our honeymoon in about 5 hours.'

Ik kijk hem geschrokken aan, nog steeds helemaal uitgeput en hij zegt dan: 'It s a 12 hour long flight so you can sleep the whole time.'

Ik geef hem een slap glimlachje en zeg dan dat ik het koud heb. V knikt en zegt dat dat nog een paar nakomende symptomen kunnen zijn van de drugs, maar dat het dus al heel warm is op het appartement maar dat ik het niet merk. Hij legt een deken op mij en zegt dan dat ik nog eventjes moet slapen om op krachten te komen voor straks in de auto te kunnen stappen.


- 3 uur later -

V schudt me wakker en ik open mijn ogen. Hij zegt dat we moeten vertrekken en ik probeer rustig recht te komen. Ik sta recht en krijg opeens een duizelig zicht. V grijpt me vast aan mijn armen en houdt me recht. Ik val bijna flauw, maar V blijft me ondersteunen. We moeten alleen de deur uit, de lift in en de auto in bij de garage beneden. Ik knik en steun op hem. 

We wandelen naar de gang en V sluit de deur

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

We wandelen naar de gang en V sluit de deur. 'I didnt make my bagage, where are we even going?'

'Its a surprise and your bagage is made by me and the servants so stop worrying about everything. Everything is under control. You need to stop thinking so much, it's bad after such a rough night.'

Ik knik en stap met hem de lift in. We gaan naar beneden en V begeleidt me in de auto aangezien ik nog steeds tintelende benen heb.

The Maffia Son & Y/NWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu