In the Midst of the War

Kabanata 30

KABANATA 30.

“MARAMING SALAMAT ho, Ma’am,” ngiting sabi ko sa principal. Ngiti lamang ang naisukli niya saakin. Pagkatapos nun ay kinuha ko na ang pinapirmahan kong mga papeles at lumabas na ng opisina niya.

Bumalik ako sa classroom at nadatnan ko ang mga estudyante ko na naglilinis. Napangiti ako nang makita silang nagtutulong-tulong sa paglilinis ng silid.

Ngayong taon ay mga grade three ang na-hande-lan ko. Masasabi kong mas madaling i-handle ang mga higher grades pero nakikinig naman ang mga estudyante ko kaya hindi ako masyadong nahihirapan.

Ilang minuto pa bago sila natapos sa paglilinis.

“Goodbye, teacher! Goodbye, classmates! See you on Monday! Thank you for teaching us!” napangiti ako habang isa-isang nagsisislabasan ang mga estudyante ko. ang iba sakanila ay may mga sundo na naghihintay sa labas at ang iba naman ay bata pa lang ay marunong nang umuwi mag-isa.

I once again checked the whole room before going out. May mga magulang at kapwa guro na bumabati saakin habang palabas ako. Wala naman kaming faculty meeting ngayon kaya pagkatapos kong magpaalam sa mga co-teachers ko ay dumiretso na ako sa kotse ko para umuwi.

Weekends nanaman kaya makakapagpahinga na ako pagkatapos ng ilang linggong walang pahinga. Noong mga nakaraang linggo ay abala kami ng mga co-teachers ko dahil kasagsagan ng mga camping at contests.

Ako ang naatasang mag-handle ng cabs scouts kaya sumama ako noong trip nila last week. Ako rin ang nag-handle sa English at Filipino contests kaya sumama rin ako sa mga pambato ng school namin.

Halos dalawang linggo akong walang pahinga kaya nagpapasalamat ako na wala akong gagawin ngayong weekend. Nakakapagod nga pero masaya naman ako dahil nakikita kong masaya ang mga estudyante.

Nang makarating ako sa condo, which I bought after on my first year of teaching, ay agad akong nagbihis ng pambahay at inilagay ang uniform ko sa laundry. Ang lumang condo ko noong college ako ay pag-aari ko pa rin naman pero si Andromeda na ang nakatira roon ngayon.

Andromeda became a fine and passionate woman through the years. She really wants to pursue medicine in UST. She’s currently on her last year of her pre-med course and after that, magm-med school na agad siya.

Through the years, Andromeda and I became closer too. We became each other’s source of strength. She don’t want to handle dad’s business and so was I. Dad still wants to give us the company when he retire though.

I turned on the TV only to see a news about The Poison again. Simula noong ‘homecoming concert’ nila last month ay halos laman sila ng balita araw-araw. There’s no surprise on that.

The Poison’s world tour was a big success and their last destination for their tour is the Philippines. I can still remember the cheers and screams for them on the MOA Arena.

Years ago, I mentioned about them, performing on a big venue like MOA Arena but Vale just laughed it off, thinking that it’s impossible. But look at them now, the day one and two of their concert are all sold out.

I know it’s not easy for them to reach this kind of milestone that’s why I’m so proud of them. I’m glad that I’ve witnessed every step that they took for them to climb up to the top.

I turned off the TV when I saw Vale’s face on the screen. I know, I know being apart do us good. But I can’t help to think that what if… what if I’m on his side while achieving his dreams? What if he’s also by my side while I’m achieving my dreams?

Would that change anything?

ALAS-NUWEBE ng gabi nang mambulabog sa condo ko si Adriana. I wasn’t surprised that she’s here. I was more surprised that she’s with Spica and Fita! Lumuwas ulit si Fita?