Royal 22
Meteor's POV
"Pfft~ Seriously? You want twelve children? I didn't know you are so--"
I gave Astro a killer look. Subukan niya lang ituloy, susunugin ko talaga siya ng buhay ngayon din.
"Hahaha! Sorry, Sis. It's just that--Hahaha! I can't help it! Your answer.. can't imagine it'll turn out like that. Hahaha!"
"Shut up Astro."
Pero nagpatuloy pa sa pang-aasar ang pinakamamahal at maaasahan kong kapatid. Nag-eenjoy daw siya eh.
"I can't wait to see my twelve nieces and nephews running around the palace and both you and Prince Ice chasing after them. That would be a spectacular sight! Hahaha!"
Okay, that's it! You are so dead, Astro!
Humarap ako sa kanya at itinaas ang kanang kamay ko. A blazing ball of hell's fire lighted up. Biglang napalayo si Astro, dali-daling kinuha ang portrait na nakasabit sa dingding at ginawang pangharang.
"O-oy Sis. Nagbibiro lang ako! Easy ka lang."
"Wala pa 'kong tulog, kuya. Alam mo ang estado ko 'pag puyat." I closed my fist and the fire suddenly vanished. I sighed, "Kung bakit ba kasi nagmamadali sina Mom eh."
"Intindihin mo na lang, Meteor," ibinalik ni Astro ang portrait at mabilis na napalitan ang biruan ng seryosong usapan. "Alam mo naman kung bakit nila ginagawa 'to diba? It's for the sake of our empire, the home that our ancestors made from sticks and stones. Mahirap mang aminin pero.."
Hindi maituloy ni Astro ang sasabihin niya. I waved my right hand, "Don't bother. Alam ko na yung kasunod."
Sabay kaming napalingon sa likuran nang marinig sa buong pasilyo ang mabibilis na yapak ng mga kawal. Papalapit sa'min ang apat na royal guards, kasama ang personal maid ko na si Casey.
Lumuhod silang lima sa harap namin bilang pagbibigay galang.
"Permission to speak, Your Highness." Sabi ng isang kawal.
"Permission granted." Sagot ni Astro.
Umangat ng tingin si Casey sa'min, maputlang-maputla. Bakas ang pag-alala at pagkatakot sa kanyang mukha.
"Prince Astro, Princess Meteor.. Si Tyrone po.."
Tyrone.. is in danger.
"Meteor, calm down."
"Pero kuya--"
Hinawakan ako ni Astro sa magkabilang balikat. "Sis, calm down. Listen to me. You have to stay here. Do you understand? You have to stay here."
"I can't do that! Tyrone needs me!" I said hysterically. "He needs me, kuya!"
Kumawala ako sa pagkakahawak niya. Hindi ba 'ko maintindihan ni Astro? Kailangan ako ni Tyrone ngayon! Bakit niya ba ako pinipigilan?!
Nasapo ko ang noo ko, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon. Nilalamon ako ng galit. Naiinis ako! Nanggigigil ako! Gusto kong gantihan yung gumawa nito kay Tyrone! Gusto ko siyang hanapin, sunugin at ipalasap sa kanya kung ano ba talagang kahulugan ng sakit na nararamdaman ni Tyrone ngayon, at mas doble pa!
"Meteor, look at me." Hinigit ako ni Astro sa kamay pero tinabig ko ito. Muli niya akong hinawakan sa pulso at pwersahang hinarap sa kanya. "I said look at me!"
"You're getting out of your control, Sis. Kumalma ka. Walang nagagawa 'yang nararamdaman mo sa sitwasyon natin. 'Wag mong pairalin ang puso mo, utak ang kailangan natin ngayon. Don't make things worse, Meteor." Sinundan ko ang tinuturo ni Astro. Sa labas ng bintana ng kwarto ko, nagkakagulo ang tatlong servants sa pagpatay ng malaking asul na apoy sa nasusunog na puno.
