I miss you Chuuya.

Me Too.

|Michl, Kill our way to heaven.
 
We would say anything just to
                   hear what we want
          Right or wrong
Then we lie to be forgiven.

"Gece, şehir daha güzel olmuyor mu sence de?"

Bakışlarımı süzdüğüm şehrin kemikli görüntüsü, yıldızları andıran ışıkları yalnızca boşalan bir barı andırmıştı. Manzaradan ziyade hoşuma giden yüksek binanın en tepesinde olmamızdan kaynaklanan rüzgardı. Böyle daha özgür hissediyordum. Onun yanında.

"Uyumak istediğini sanıyordum."

"Chuuya, sonunda benimle uyumak istediğini itiraf mı ettin yoksa?"

Kollarını iki yana açarak sallayan Dazai'ye bakarken kaşlarımı çatmış, dişlerimi sıkmıştım.

"Saçmalıyorsun, seni piç kurusu."

Dazai gülümseyerek şehri arkasına alırken, yüzümdeki ifade değişmemişti. Hala çatık kaşlarımla sargılı ellerine bakıyor, çenesinde beliren yeni yarasını izliyordum. Asla soru sormuyordum. Hiçbir zaman bize geri dönmesini isteyemiyordum. Bana dönmesini.

İkimiz de sessizce rüzgara karşı çıkarak binanın en tepesinde dururken, dudaklarımı ısırdım. Bu hissettiğim şey de neydi? Kızgın değildim. Nefreti hissetmiyordum. Fakat bir şeylerin beni huzursuz ettiğini biliyordum.

Dazai, uçurumun en kenarında duruyordu sanki.

Neden böyle düşünüyordum? Bakışlarım Dazai'ye kaydığında istemsizce yutkundum. Bir şeyler söylemeli miydim?

"Merak etme, kendimi atmayacağım." Sanki beni hissetmiş gibi döndüğünde, başımı çevirmiş; omuzlarımı silkmiştim. Peh.

"Bana kızgın olduğunu biliyorum."

"Seni aklıma bile getirmiyorum."

"Beni özlüyorsun."

"O kadar önemli olsaydın, belki."

"Sen benim için öylesin Chuuya."

Cevap vermek adına ağzımı araladığımda, en ufak bir ses çıkartamamıştım. Dazai Osamu. Kıvrak zekasıyla herkesi alt eden, Mafya'nın gözünde bile çok değer verdiği kişi olan; intihar etmeyi hobi edinen bu adam. Karşımda beni alt etmeye çalışmadığını biliyordum. Cevaplarımı tahmin etmeye çalışmadığını da. Yanımda her zaman olduğu gibi olduğunu; rahat hissettiğini de biliyordum. Onun beni tahmin etmeye çalışmasına gerek yoktu. O yüzden suskunluğuma karşılık gülümsediğini hissediyordum. Şehrin ışıklarına bakarken, yarım yamalak sessizliğime gülümsemişti.

"Seni özlüyorum, lanet olası Dazai."