~ Gun ~
သူ့အပြုအစုအယုအယအောက်ကနေရုန်းထွက်မရဘူးဆိုတာကိုကျွန်တော်၀န်ခံပါတယ်။ပထမဆုံးဖြစ်ပျက်နေကတည်းကကျွန်တော်ငြင်းဆန်နေပေမယ့်အခုတော့ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ပါသဘောတူပြီးလက်ခံနေမိပြီလားမသိတော့ပါဘူး။
ဒီအခြေအနေကြီးကနေရုန်းထွက်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်ကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော်မပိုင်တာများလား။ကျွန်တော်နည်းနည်းလေးမှရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး။ကျွန်တော်စိတ်ခံစားချက်ရောခန္ဓာကိုယ်ပါသူ့လက်ထဲရောက်နေခဲ့တာလား။ကျွန်တော်ခေါင်းတွေထူပူပြီးတွေးမရခဲ့ဘူး။သေချာတာတစ်ခုကတော့သူလုပ်သမျှကျွန်တော်သဘောကျတယ်ဆိုပါဘဲ။
"အား ..."
နှုတ်ခမ်းကိုအတင်အကြပ်ကြီးပိတ်ကာမညည်းညူမိအောင်ကြိုစားနေပေမယ့်ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်လာတဲ့ကျွန်တော်ညည်းသံကြောင့်လက်ဖဝါးနှင့်ခပ်တင်းတင်းပိတ်လိုက်မိတယ်။သူကတော့ကျွန်တော့်အမူအရာကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီးပြုံးတယ်။သဘောကျသွားတာလား လှောင်နေတာလား။
ကျွန်တော်ဘာဆိုဘာမှမတွေးနိုင်တော့ဘူး။ကျွန်တော်Papiလို့ခေါ်တဲ့လူကကျွန်တော့်ရဲ့ဟာတစ်ခုလုံးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးအမျိုးမျိုးစွမ်းဆောင်နေတယ်။တစ်ချက်တစ်ချက်အနောက်လေးကိုလာလာကလိနေသေး။ကျွန်တော့်ဟာထဲကထွက်လာတဲ့ခပ်ချွဲချွဲအရည်တွေကြောင့်အနောက်ထဲကိုလက်ချောင်းတို့ကအသာအယာပင်တိုး၀င်ကြကုန်တယ်။
ဒီခံစားချက်ကြီးကဘာနဲ့မှမတူဘူး။တစ်ချောင်းပြီးနှစ်ချောင်းသူဆွပေးနေပေမယ့်ကျွန်တော်ဒီထက်ပိုပြီးလိုချင်နေပြန်တယ်။အိပ်ရာပေါ်မှာလူးလိမ့်ကာမနေနိုင်တဲ့အဆုံးကျွန်တော့်ပေါင်နှစ်ခုကြားတိုး၀င်နေတဲ့သူ့ခေါင်းကိုအသာအယာပင်လှမ်းဆွဲပြီးဆံပင်တို့အားခပ်ဖွဖွထိုးဖွာနေမိတယ်။
"အား ..."
ကျွန်တော်ပီးချင်နေပြီ။သူလည်းသိပုံရတယ်။ကျွန်တော့်အထိပ်ကိုလက်ချောင်းတို့နှင့်ပိတ်ကာအရည်တွေပန်းမထွက်လာအောင်ထိန်းထားလေသည်။
"ကိုယ်တို့ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူးလေ။
မင်းကပြီးတော့မှာလား"
