Selamun aleyküm millet.
Sizce kurgu nasıl gidiyor? Ve nasıl gitmeli?
Herkesin kandili mübarek olsun.
Ve herkesin 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Kutlu Olsun 🎊❤
Bu bölüm Miraç Barış Şirin'dendir.
°
"Sakın unutmayın arkadaşlar! Burası el toprağı değildir. Kendi vatanımızmış gibi mücadelemizi vereceğiz. Kanımızın son damlasına kadar!"
Sesimin onlara moral vermesi için gür konuşmaya çalışmıştım. Son durağa gelmiştik. Piçler köyün etrafını sarmıştı. Şu an çok sessizdi ortalık. Ama bu sessizlik, fırtınadan önceki sessizlikti.
"Elbette komutanım. Yalnız burası çok sessiz."
"Hepsi elinde silahıyla bekliyor Çömez. Görüyorum tek tek."
"Neyi bekliyorlar komutanım?"
"Onu bende bilmiyorum." Telsizden konuşan Gölge ve Çömez'i benim yanıtlamam gerektiğini düşündüm.
"Ecellerini bekliyorlar." Cevabımla bütün timin güldüğünü hissettim.
"Aynen öyle komutanım."
"Doğru." Silahımın kabzasını daha sıkı kavrayıp dişlerimi sıktım. Savaş Türk'ün düğünü derler. Aynen öyle çünkü mevzu vatan ise düğün gibi savaşırız. Korkmadan, kaçmadan, pes etmeden.
Kelime-i şehadet getirdim ve kolumdaki al bayrağımı çıkardım. Öpüp başıma götürdükten sonra geri yerine taktım.
"Hadi yiğitler, la galibe illallah. Gölge, oynat bakalım!"
"Emredersiniz komutanım. Kapımıza dayanıyorsa zulüm, başka yol yok ya istiklal ya ölüm. " Gölge'nin ilk ateşiyle gözlerimi yumup geri açtım.
"Gün bugündür komutanım. Ölürsek cennet bizim kalırsak devlet bizim. Hakkınızı helal edin."
"Helal olsun Tunalı." Dedim hırıltı bir sesle. Hava soğuk ve kararmak üzereydi. Çetin bir çatışma olacağı her halinden belliydi. Ama bundan daha kötülerini de gördük. Şükür Rabbimize bugün buradayız. İnşallah bundan da alnımızın akıyla çıkacağız.
"Helal olsun komutanım."
"Helal olsun Tunalı. Sende helal et."
"Helal olsun komutanım."
Ali ve Çömez son kaleydi. Bizi geçerlerse masumları korumak için en son onlar kalıyorlardı. Ama Ali'nin yaralı olması endişelendirmişti.
Düşüncelerimi, karşımdaki terk edilmiş evin köşesinden ateş eden fangirl'üm dağıttı. Silahı kaldırıp dürbünle ateşin geldiği yere baktım. Kafasını çıkartmasıyla indirdim ve sıcak dünyalara yolcu ettim.
Durmaksızın ateş altındaydık. Tahmin ettiğim gibi çetin geçiyordu. Mermiler kafamızın üstünden geçerken herkes cansiperane idi.
YOU ARE READING
Ev Sahibim Asker
General Fiction"Dicle... Fırat'ına kavuşmak için deli gibi çağlayan Dicle! Ömrünü adadığı kişiyi ne kadar uzaktan da olsa bir çırpıda anlayan Dicle!" Sözleri buz gibi dökülürken gözleri öyle değildi. Mavi hareleri alev alev yanıyordu sanki. Ne cevap vereceğimi bi...
