Home, Sweet Home (GxG)

33: Just the way you are

I've been playing my guitar since afternoon, gusto ko lang madinig ang sarili kong pag-gigitara at damahin ang mga lirikong sumasagi lamang sa isipan ko.

Some songs crossed my mind, pero hindi ko na maalala ang chords. Pero itong kantang to ay bagay na bagay kay Mads. It gave me a smile, thinking of her when the song played inside my head.

"When I see your face.." I closed my eyes while singing.

"There's not a thing that I would change.. 'cause girl you're amazing.."

"Just the way you are.. and when you smile.."

"The whole world stops and stares for a while.. 'cause, girl, you're amazing, just the way you are.."

"A—" Napatikom ako ng bibig. Hindi ko na alam ang kasunod. Oh, focc, yun lang natatandaan ko. Hahaha!

I've been sitting outside our house, in the side bench. Naka-de kwatro, at nagpapatugtog ng gitara kahit wala naman ang taga-pakinig ko. Ang tagal tagal naman kasi, kanina pang umaga yun! Alas singko na!!!

Lumabas bigla si Maddie at nanghihingi na naman ng pagkain. I can say she's BEGGING for food, sa pinta pa lang ng mukha nya.

"Kakakain mo lang, what a fat cat."

Kinagat nya bigla yung binti ko. Abaaaaa!! Nakakaintindi ang bruha!

"Oo na." Tumayo na ako at nag-inat-inat muna ng katawan bago ako pumasok sa loob para pakainin ang alaga kong feeling boss.

"Gia!"

Napalingon ako agad— a- ah.. my back bone cracked— back pain... back paaaaain...

Binuksan ko ang gate at niyakap nya ako agad ng mahigpit. She rubbed her face on my shirt.

"Anyare sayo? Saan ka ba galing?"

"What? Hindi mo binasa yung note sa ref?"

"Note sa ref..?"

Napatingin sya agad kay Maddie na nakaupo sa side bench.

"Nilaro na naman siguro ni Maddie." She giggled.

"Galing ako kina Mama't Papa, pinatawag ako eh, emergency daw."

"What? Anong nangyari!?" I panicked.

"Kalma! Ininform lang nila ako na buntis ulit si ate. May pangatlo na akong pamangkin." She chuckled. Hay, akala ko naman kung ano.

"Binigyan din nila ako ng tsokolate, I know you like sweets." Inabot nya sakin yung maliit na paper bag. "Tsaka, alam ni Mama't Papa na birthday mo kahapon. Sooooo! Here." Ngiti nya pa.

Agh, mah hart.

"Cute cute." I grinned while pinching her both cheeks a little before kissing her forehead.

Pumasok na kami sa loob at naupo sya agad sa couch. Pinakain ko na si Maddie dahil kanina pa ngawa nang ngawa, kala mo di pinakain ng isang linggo eh. Samantalang isang oras pa lang syang di nakakakain.

Inilapag ko ang paper bag sa glass table. Titignan ko pa lang ang mga laman nito, para na akong magkakaroon ng diabetes.

Dumiretso ako sa kusina at kinuha ko ang cat food ni Maddie. Should I spoil her or no.. I guess no. She's too fat, she can't even run longer.

"Oops." Sambit ko, napasobra na naman ng lagay— aagh. Our chonky cat will be happy.

"Bawasan mo kaya? Ang taba na ni Maddie, hindi pa nageexercise."

"Should cats do exercise too?" Napataas ako ng isang kilay kay Mads.

"Oo noh."

"Oh.." Dinampot ko agad ang sobra sa cat bowl nya at binalik sa lalagyan.