Chapter 4

19.2K 444 5
                                    

Tinakbo ng anak ko ang pagitan namin hanggang sa kanyang ama at walang pasubling niyakap niya ito nang makalapit.

Because my son is still a kid, hanggang sa hita lamang ng ama niya ang kaya niyang yakapin dahil na rin sa tangkad nito.

"So you have a nephew without telling us, huh" ang lalaking naka itim na t-shirt ang nagsalita habang ang mga mata'y nasa anak kong kinakarga na ni Lance ngayon.

Parang tumigil ang mundo ko sa nakikita. My son.. in his father's arms is just so.. dreamy.

Would they look like that every single day if both of them knew.. that they're related to each other?

Siguro.

"This kid is Jared. I sent them to the hospital last week because of his allergies.." Lance explained to his friends.

"Didn't know that i'm friends with a hero!" Parehong lalaki na nakasuot ng itim na t-shirt ulit ang nagsalita.

"Not all heroes wear capes, eh" the man with his leather jacket said with a smirk plastered on his face.

Parang gusto ko na lamang matulala sa nakikita. Four men, Lance, the man with black shirt, the man with his leather jacket.. including the man that was silent until we came.. in front of me. Looking so hot and gorgeous without even trying to be.

Isa-isa ko silang tinignan at halos lahat sila'y mayroong katangian na hindi ko akalaing makikita ko ng personal. God probably used all his time to make them look like this.

"Anak, baba ka na.." I called my son.

Kahit na simple lamang ang pananamit nila'y hindi mo maitatangging sobrang bagay nito sa kanila.

"Oh, madame, why don't you allow us to play with him? He looks like.. someone I know," The man with leather jacket spoke.

Ayaw kong iwan ang anak ko sa mga taong ito. Lalo na't and'yan ang kanyang ama. What if Lauraine comes and thinks that my son, Jared, is Lance's son.. which is true.

Baka magkaroon pa kami ng away. Ayaw ko ng gulo kaya kung maaari ay ilalayo ko ang anak ko. Lauraine was a friend, but not a good one. Not even better! I thought she'll be my best friend 'til we grow up, pero nagkamali ako doon.

"I'm sorry, but.. we have.. other plans," I lied.

"My, I can play with them! I saw them and they're good! Lalo na siya." My son pointed the man with black shirt.

Ang mayabang na ngiti ay kaagad na sumilay nang marinig nito ang sinabi ng aking anak. He even acted like he's in some sort of greetings at nagbow pa.

"Thank you, kid." Mayabang na salita nito.

"Tss" I heard the silent man said and rolled his eyes.

Wala akong nagawa nang tinalikuran ako ni Lance habang buhat niya ang anak ko. He acted as if I wasn't there, waiting for my son or for him to bring my son down and let me take care of him.

Sa bulsa nito ay kumuha siya ng token at ipinasok ang dalawa sa pasukan ng token. My son excitedly sat on the chair kahit pa medyo hindi niya makita ng maayos ang monitor.

He played with the steering wheel while Lance adjusted his seat. Hindi iyon pwedeng itaas, pero pwede siyang i-adjust paharap at palikod para maabot ng paa ang mga aapakang gas at break.

My son was all smiles while selecting his type of place and car.

Binalingan ko naman ng tingin ang mga kasama ni Lance at nakapwesto na rin sila sa parehong pwesto nila kanina at mukhang seryoso sila sa paglalaro.

One Hot Night with a StrangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon