One Hot Night with a Stranger

Chapter 7

Hello, it's been a long time and sorry for my super late update. Naging busy kasi. I hope you are all safe and healthy. Love y'all! <3

Parang may humaplos sa puso ko nang marinig ko ang sinabi ni Lance sa anak ko. Even though he just met us accidentally, may nabubuong samahan na ang mag-ama.

Seeing my son smiling from ear to ear makes my heart thump in happiness. Hindi ko first time na makita ang anak kong malaki ang ngiti, but knowing that it was because of his father, it makes me happy for him.

"Who's thi--- OMG?!" Si Ven ang unang nagreact nang humarap si Lance sa akin at sakto namang nasa tabi ko na ang mga kaibigan ko.

"Aren't you the owner of one of the largest company here and even in abroad!? I've seen you on a magazine or.. somewhere?" Dagdag niya pa.

My brows furrowed. I didn't know that my friend, Ven is reading a magazine, huh. Halos trabaho rin kasi ito minsan at gala.

Nilingon ako kalaunan ni Ven na may nagtatanong na mata. Hindi nila alam na siya ang Ama ng anak ko.

"I've seen you at the resto.. kung saan ko nakita ulit itong si Jared at kanyang mommy.. the day Jared was sent to the hospital, also."

"Hala, oo nga, 'no! You're the one who drove them there and.. sorry, I was really worried sa inaanak ko at hindi na kita masyadong na-notice." Lumalabas ang kadaldalan ng kaibigan ko at may motion pa ang kamay niya habang nagsasalita.

"Anyway, we went home coz Ash was having an LBM, nasaan na ba 'yon?" Nilingon pa ni Ven ang left and right niya pati ang likod para lang hanapin si Ash.

"Dumeretso na sa CR." Si Abby iyon.

Nakatitig siya sa anak ko at saka kay Lance na ngayon ay nagtatawanan, karga pa rin ni Lance ang anak namin.

Naramdaman ko ang pagkalabit sa akin ni Abby.

Nilingon ko siya and nakita ko ang pagkaka-curious niya. Sinenyasan ko siyang mag-uusap kami mamaya at kakausapin ko muna si Lance.

Then my eyes settled to the man in front of me carrying my child.. our chird. Nangingiti pa ito habang nakikipagbiruan sa anak namin na tuwang tuwa naman.

Nang maramdaman nito ang paninitig ko ay nilingon niya ako. His smile is still there, but slowly, it faded.

Tumikhim siya. "If you don't mind, can I have him tomorrow?" Nagtaas siya ng kilay.

Kami na lamang ang narito sa aming pwesto, dahil naupo na ang mga kaibigan ko sa isang bakanteng mesa. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What makes you think that i'll let a stranger have my child?" I didn't want to sound harsh, pero wala akong tiwala. Kahit Daddy pa ito ni Jared. Natatakot akong baka may mangyari at wala ako.

"Well, I don't mind if you come with us." He stated.

Hindi ako nagsalita kaagad kaya naman nagpatuloy siya sa pananalita.

"I have this kid's party to attend to. Ewan ko ba kung bakit ako invited e wala namam akong anak. I can't say no either 'coz it's one of my close friend who invited me."

Nakikinig ako at ang anak ko sa sinasabi niya.

"And I thought of bringing Jared there."

I looked at my son and nakita ko ang excitement sa kanya.

"My, punta tayo!!" My son looked at me.

Sa kabila ng excited niyang emosyon ay nakita ko rin angpagbabakasakali.