One Hot Night with a Stranger

Chapter 15

Hello everyone! I'm back hehe. Sorry for this super-duper ultra-mega late update. I thought matatapos ko siya before our class starts, but I was wrong. Isa talaga akong clown 🤡 anw, I hope you'll enjoy this chapter. Happy reading and see u again soon. Be safe! Mwaaaa

 love, alidhalee

They say good things take time. Finding my son for these past few days was hard. No eating, no sleep, and always overthinking.

Mahirap.

Sobrang hirap.

Lalo na at simula noon, si Jared ang lagi kong kasama. Siya ang dahilan ng lahat ng pagbangon ko sa araw-araw. Sa pagtatrabaho.

Before they could touch me, mayroong mga nagsilabasang pulis. They were with me.

"I received a text." I told Lance. He has to know it.

Tinignan niya ang text. He ordered his hired men to locate it. Nahanap naman nila kaagad ang location no'n.

He was the one who planned everything. Ang pagpunta ko sa lugar ng meeting place. He told me to wear a life vest just in case, so I did.

"Remember what I told you, okay? Sa likod mo lang kami." He told me before I could enter the taxi he bought so we could use it just like what he planned.

"Ma'am, yung pipindutin po ninyo, huwag niyo pong kalimutan." Si Rio ang nagda-drive ng taxing binili ni Lance.

"Oo, Rio. Kapag papasok ba ako, papasok din kayo kaagad?" Tanong ko sa kanya.

"Hihintayin po namin ang go sign ng nakapwesto sa loob, Ma'am. Kaagad pong may pinadala si Boss sa pupuntahan natin nang sabihin sa'yo ang meeting place." Sabi ni Rio kaya napatango na lang ako.

Ang mga baril ng kapulisan at ilang bodyguard ni Lance ay nakaangat at nakatutok sa mga kalaban. Kaagad din naman nilang nilabas ang baril nila at nang makita ko si Lauraine ay kitang kita ko sa kanya ang gulat at takot.

"L-Lance.. this is nothing," She said, almost a whisper.

Lance's face was dark.

Dahan dahan siyang naglakad palapit sa aming kinaroroonan at nagsalita.

"Do you think this is nothing to me?" Seryosong tanong ni Lance kay Lauraine.

"It's just... Something.. I-I.." Hindi alam ni Lauraine kung anong salita ang ilalabas.

She started breathing heavily. Nilibot niya ang kanyang mata at kita ko ang galit na namumuo muli.

"Sinungaling ka!" Tinuro niya ako.

"Wala kang isang salita!" She screamed again.

"Take this girl. Mabubulok ka sa kulungan." Sabi ni Lance kay Lauraine at sabay sabay ang mga pulis na naglakad para hulihin si Lauraine at ang kanyang mga kasabwat.

Walang pag-aalinlangan kong nilapitan at mahigpit na niyakap ang anak ko.

"Anak, i'm sorry.." Bungad ko sa kanya habang nakayakap.

He also hugged me tightly and cried on my shoulders.

"I'm sorry anak.. i'm sorry.." ulit na sambit ko.

God, to feel him in my arms again. I missed him so so much!

May mga tumulong kay Jess na tauhan ni Lance at saka doon ko lamang naituon ang atensyon sa kanya.