MEMORIES (Best Five Ever Series #1)

Chapter 16

"Hoy! Sabaw ba kayong lahat?" Tanong ko sa mga kaibigan ko.



Nandito kami sa canteen ngayon dahil lunch na. 'Di na ako nag-baon ng lunch box kasi ang bilis namang lumamig ng kanin at ulam. May tiwala naman ako sa mga naglu-luto dito sa canteen namin 'e.



Nag-lakad lang ako kaninang umaga at buti na lang talaga hindi na nag-tanong si ate.



Kaloka hinika na nga ako tatakbo pa?



Ayoko pa mamatay ‘no!



I heard Bri said, "Kingina, ngayon ko lang napagtantong ang bobo ko pala talaga...Paano pa kaya kapag nasa college na 'ko?"



Lahat kami ay napa-tingin sakaniya sa sobrang gulat.



O.M.G! Did she just said 'kingina'?



"P-pakiulit nga ulit ng sinabi mo," natatawa at 'di mapaniwalang tanong ni Cardi sa kaniya.



"Na ngangayon ko lang napag tantong bobo talaga ako?" Sagot naman ni Bri.



Nagitla ako ng biglang pukpukin ni Sandra ang lamesa   namin, "Gaga. Hinidi! Nagmu-mura ka na?! Sinong engkanto ang nag turo sayo niyan?"



"Huh? Wala naririnig ko lang...I don't know but it feels good when I curse..." Nahihiya niyang ani.



Jusme!



"Oh my! Can you curse again? My ears felt like they had been blessed by an angel who came down to curse me multiple times! " Natatawang ani ko kaya naman lahat kami ay napatawa narin.



"Anyway, kumusta pala kayo sa subject niyo?" Tanong naman ni Lia.



Agad namang sumagot si Cardi, "Gumagawa kami ng research."



"Eto pilit na nagco- compute sa adjusted trial balance at nac-cram. ‘Di ko maba- balance kung hindi pa ko tinutuan ni kier," sagot naman ni bri.



"Ako ayos lang, since yung strand ko naman ang nasunod at hindi si mom," saad ni sandra. Napahinga naman ako ng malalim.



I know this. Lahat ng pabor niya sa mom niya may kapalit.



I stood up and smile at them, "Good, so una na 'ko? May aayusin pa ko e...Rise and shine bitches! We can do this, okay? Malapit na tayong gum-graduate. Walang bibitaw 'a? Sama-sama tayong magtatapos!"



I turned my back and started walking, but I stopped and looked at my friends who were still looking at me.



"Nasan Yung mga canvas girls?" I ask.



Nagkibit balikat namn si lia,"No one knows.Baka nasa trash can na.Chor!"



Napapailing naman akong natatwa at nagpatuloy na lang mag lakad pabalik ng classroom.



Nagka sagutan lang kami nawala na? Well good for her. Ayos lang naman na mag-sumbong siya kay lolo, as long as 'di siya nagsumbong ng pasala. I mean she's the one who started it kaya, and I just finished it for that girl.



I still haven't seen her since the day I was attacked by asthma.



Speaking of this girl, I saw her putting her thing on her locker. She seems so stressed, pansin rin ang lalim ng mga eye bug niya.



I panicked a bit when I saw bruises on her elbow.



I'm not close to her, but who is that bitch that did that to her?!



"Hey!" I called her then, and she looked at me smiling as if nothing hurt.



She turned to me and gave her full attention on me,"Kumusta ka na? Magaling ka na ba? Kalalabas mo lang sa hospital diba, dapat nagpa-pahinga ka pa ng konti."



I was shocked when she asks me. I mean pa'no niya nalaman na galing ako sa hospital? Is she stalking me? Probably, no, right?



Jeez of course she knows that I was in hospital !Siya yung unang nakakita saakin na hinihika ako e!



I sigh, "I'm fine, still breathing." How about you? Did Aimie and the canvas girls do that to you? " I asked while pointing to her bruised ankles and elbow.



" 'Di naman masakit. Nasa healing process ang peg ng elbow ko," natatawa niyang ani.




I don't know, but she sounds so soft. She's not like the first time we met. It's just been a week since we met, but I can say that many things have changed for her.



"Good. I don't want my friends to be hurt, "I said and started walking again, but I remembered that I still don't know her name, so I faced her again.



"What's your name again?"



She smiled, "I'm Angelina… Angelina Xierra Lavista. But, since you mentioned it, you can call me Elena or AX. Something about... friends. You know, and thank you for saving me from those girls last time, "She shyly said, so I just laughed at it.



She's adorable and I can't deny that she's pretty. She could actually be a magazine cover at pasok talaga sakaniya ang pagiging model ang tangakad niya kaya. How can they bully her?


Inilahad ko ang mga kamay ko saka niya, "Im Michaella Zynniese Blood. Nice meeting you, Elina."



We shook hands, and just like that, I walked again towards our classroom. Here we go again!



Id-drain na ng major subject ang utak ko. Ayan gusto mong mahirapan self ‘di ba? Bahala ka sa buhay mo ngayon.



Sinimulan ko na ulit basahin ang mga notes ko since nakalimutan ko yung ibang topic namin. Buti na lang walang recitation ngayon dahil talagang magwawala na ako.



Though not only me but the whole class will...



“Childhood is a phase that each of us won't forget. The happiness while playing outside with your friends, the smell of the road while we run around, the screams and feeling free... " I presented in front of the class. Ang klase namin ngayon ay 21st-century literature from the Philippines and the world.



I enjoyed presenting this even though I don't know if I really did these Filipino games...I still can't remember a glimpse of my childhood days.

Filipino games actually look fun to play!Nakapag basa ako ng articles tungkol sa mga laro katulad ng luksong baka pero ang pinaka nakapukaw talaga saaakin ay yung patintero. Kung maalala o naalala ko yung mga nilalaro ko no'ng batang bata pa ako paniguradong mami-miss ko gawin yong lahat.



Sa panahon kasi ngayon karamihan ay bata pa lamang gadgets na ang hawak imbis na mga buhangin sa labas ng bahay, 'di mga nakakaranas kung pa'no magka bungang araw, u-uwi ng pawisan at maasim kakatakbo,Uuwi lang para kumain at maligo tapos aalis na ulit para makipag laro sa initan. Tapos uuwi ng hapon papagalitan pa ng magulang kasi gabing-gabi na umuwi tapos may mga sugat pa sa tuhod kasi nadadapa.



Tanda ko pa si Cardi no'n sinundo ng Lolo niya sa may park at kami ang kasama. May dala ba namang arnis panakot kay Cardi para umuwi na sa bahay nila HAHAHAHA  Sila Lia ang lagi kong kasama ko no'n kapag magla-laro kaya kahit papaano hindi naging boring ang childhood days ko pero parang may kulang parin 'e...



Nakaka miss pala talaga maging bata.



"Growing up entails becoming sweaty and dirty, as well as crying and having wounds—"



I was cut off by someone.



"Hi, Maam Mercado good afternoon po! Pinapa excuse po ng dean si Ms. Blood"



Lumingon ako sa may pintuan at muling lumingon sa aming guro upang humingi ng pahintulot.



She smiled, "Go on. Kakausapin ka ata ng Lolo mo. Let's just continue your presentation with your seatmate Chris..."



She said and I looked at him and smiled I looked back at Mrs. Mercado and nod.  "Okay, Mr. Craigh. Please stand up and continue Ms. Blood's presentation..."



He looked shocked at first but he nodded right away which made me chuckled. Cute.



Nag-lalakad na ako ngayon papunta sa Dean's Room. Unusual nagi-isip ng kasalanan ko kung ba't ako pinatawag ng lolo ko. Nag-sumbong na ba yung mga canvas? Siguro.



Pero paki ko diba? Sila naman nag simula 'e!



Nasa harapan na ako ng dean's office. Nakakapag taka ah, wala bang patient si lolo sa hospital ngayon?





I breathe deeply before slowly opening the door. Nakita ko si lolo naka-upo sa swivel chair niya habang may ilang papel na pinipirmahan.



I think Lolo didn't felt my presence because he's signing some papers.Naglakad ako palapit kay lolo at umupo sa upuan sa harap.



"Good afternoon po, Lolo," I said with low tone voice. Nanginginig pa.



I'm actually shaking right now because he might get angry and shout at me again. I'm scared.



I patiently waited until Lolo finished signing the papers.



Tumungo ako at ipinikit ang mata habang iniintay na pagsabihan ako ulit. Gano’n naman kami lagi ni lolo 'e, walang pinag bago.Kada magkikita kami mapagsasabihan ako o 'di kaya pagagalitan.



"Did you eat your lunch?" He asked.



I'm shocked. Pagagalitan pa ba ako ni lolo? Alam ba ni Lolo yung nangyari noon sa canteen?



Tumingin ako kay lolo at marahang tumango,"Y-yes, Lo, naka kain na po ako kasama ang mga kaibigan ko kanina."



"Hmm,good. How about the medicines that I gave to you? Dapat  naga-alarm ka para hindi mo makaligtaang inumin ang gamot mo," Magaang ani ni lolo. Walang galit ang boses. Malambing ang boses ni lolo ngayon, katulad no'ng buhay pa si Lola...



Galit pa rin kaya si Lolo sa'kin? I mean he always looks at me and talk like I did something wrong...



"Nakainom na po ako, Lo. And lagi naman pong pinapaalala sa'kin nila Cardi kapag oras na po ng pag inom ko ng gamot," I answered honestly.



Hindi parin ako makatingin kay Lolo, dahil natatakot ako na ba’ka mamaya kapag humarap ako ng diretso sakaniya ay pagalitan niya ako.


Nang hindi ko narinig magsalita si Lolo ay muli akong umimik, "M-may I know why did you call me po?"



I heard him sigh, "I just want to make sure that you take your medicine on time...And if ever that your asthma attack again, at wala kang dalang inhaler nag-palagay na 'ko ng mga inhaler sa room niyo, as well as sa room na, may asthma rin katulad mo...at ito 'yung inhaler mo diba? May nag dala niyan saakin rito." He said and handed me my inhaler along my purple pouch.



Sinong nagbigay? May kumuha ba nito sa bag ko?



Tumingin na ako kay Lolo na nakatingin pa rin sa’kin hanggang ngayon. Napaka amo ng hitsura at halata sakaniya ang pagiging propesyonal.



Oo, maganda rin naman ang pagiging Doktor, pero wala do’n ang pangarap ko 'e...Gusto kong tuparin yung huling pangarap sa’kin ni lola nong panahong nabubuhay pa siya. Namin…



"Sige po, ‘yun lang po ba, Lo?" I asked. I didn't even think if it sounds rude or disrespectful!



Ang gago mo Zy!



He nodded and stood up so I did too. Naunang maglakad si lolo palapit sa pintuan habang nakasunod lamang ako sa likuran niya.



"Please, Zy. Take care of yourself even when you're inside the classroom. Don't pressure yourself over the studies you have to take care of yourself too, okay? I know you can do it. Don't overthink too much it may harm you...If you feel anxious distract yourself on something like colors, or count, tap something, and talk to some you comfortable with, hmm? Always stay at present time not in the past. We're always here for you...Apo"



I’m like going to tear up now.Tinawag niya akong apo sa unang beses pagkatapos ng ilang dekada...Ang saya sa    papakiramdam nakaka panlambot ng puso...



For the first time again, I saw Lolo's warm and genuine smile. A small smile crept at my lips.



"Thank you, Lolo," I said and hugged him tightly.



A tear escape from my eyes so I immediately swept it away. Umalis na ako sayakap at muling ngumiti.



"U-una na po ako, Lo. " Sabi ko at pinagbuksan na ako ng pinto.



"Take care, Good luck with your studies okay?"



"Opo! Ako na bahala sa susunod niyong ipatataying ospital," I said and start walking to our room.



Buong maghapon sa klase na akoy masigla. Hindi ko alam kung bakit, kung dahil ba sa nagustuhan ko yung mga topic namin ngayong araw o dahil nakapag usap kami ni lolo ng hindi siya nagagalit.



Nagtataka parin talaga ako sa totoo lang. Gusto ko sanang i-kuwento kay Cardi yon kaya lang I'm the type of person who always keeps it to myself and shut my shits HAHAHA



"Grabe ka girl! ‘Di mo manlang kami pinasagot kanina. Kaloka ka, ba’ka mamaya perfect mo na ang grades mo! Halatang inspired ka today 'a!" Ani ni Cardi saakin.



Nasa may tapat kami ng scool kumakain ng fishball. 5:40 na kaya labasan na namin. ‘Kala ko a-abot kami ng 6 dahil sa group presentation keme.



Natatawa naman akong sumagot,"At least hindi expired 'di ba?"



"Asus, sana all masipag! By the way pag bigla akong nangisay rito sisihin niyo ‘yung art at brushes kong nawawala... Ang gago kasi 'di ko na maintindihan pini-paint ko," ani ni lia.



"Wow pintor ka lods?HAHAHAHA paint mo naman ako. Libre lang, maganda naman ako e" sagot naman ni Sandra sakaniya.



"Gagi! Pwede naman basta sponsoran mo ko ng pang paint 'e. Chor! Sige sa susunod kapag bakasyon na tayo," Ani naman niya.



Nagkakatuwaan kami habang iniintay si Brianna. Nag asaran pa sila."Guys! Sorry late ako. May pinatapos kasi si Sir samin e. Anong ganap? Hoy Lia pahingi,  last na yan sabi ni manong oh," pangungulit niya kay Lia at isinubo naman sakaniya ni Lia yung fishball sakaniya.



Nag mukha tuloy hamster si Bri dahil sa puno ang bibig. Nagkuwentuhan pa kami at nabangit rin ni Lia na gusto niya rin daw mag-try bilang artist sa isang company. Actually may nahanap na daw siya dahil naoffer-an daw siya, kami naman ay susuportahan siya dahil matagal niya na yong pangarap. Kaya lang mamo-move ‘yung sa party keme namin kasi yun daw yun yung araw na maga-audition siya, but we all agree since busy pa naman lahat.



Bumaba na ako ng sasakyan at nagpasalamat sa driver namin bago bumaba.



Pagka pasok ko ng gate ay nakita kong bukas lahat ng ilaw sa loob ng bahay. Nandito na ba si na mommy?



I glance at my watch and it's just 7:20 PM, and they usually come home at 11 PM something o kaya naman minsan ay ina-abot na ng madaling araw.



Nagkibit balikat na lamang ako at nagpatuloy sa paglalakad.



I opened the door," I'm home!"



Dumiretso ako sa kusina and to my surprise I saw mom there, cooking for dinner...Ang bango ng niluluto!



She glances at me and smiles, "Hey, sweetie. How was your day? Is everything going  fine?"



I hugged mom from the back, "Masaya naman po mommy...By the way, ang aga niyo oo ata ngayon"



She chuckled, "Hmm, bawal ba anak? "



Humiwalay ako sa pagyakap at kumuha ng mga plato para ilagay sa lamesa. Pinigilan pa ako ng mga katulong pero pinagpatuloy ko parin at hinayaan naman nila ako.



"Hindi naman po. Hindi lang po ako sanay na umu-uwi kayo ng maaga," I said.



Humarap naman saakin si mommy saakin tsaka naglakad palapit dala ang niluto niya.



" May sasabihin lang naman kami ng daddy niyo. Atsaka anak first time natin mag dinner ng sama-sama...I already text your siblings to come home early tonight."



"Oh, they're going home? I just going to take a half bath, mom!" I said.



"Sure, sweetie."



Tumakbo na ako sa taas at nakasalubong ko si daddy kaya naman humalik ako sa pisngi at bumati na rin ng magandang gabi.



Natapos na 'kong mag half bath at ginawa ko naman ang skincare routine ko. Nag-suot lang ako ng simple white dress knee-length. Sa bahay lang naman ang dinner namin kaya 'di na 'ko nag ayos pa ng sobra at bumaba na.



"Dad, can I borrow your car next week?" I heard Kuya kaya mabilis akong bumaba sa hagdan.



Gagi baka madulas bibig nina kuya at sabihin kung sino ang crush ko!



"For what? May ipakikilala ka na ba saaming girlfriend mo?" Sagot naman ni dad.



Umupo na ako sa upuan na bakante na katabi ng inuupuan ni ate.Si daddy at mommy ang nasa center si Kuya naman ay nasa kaliwang bahagi ng lamesa habang kami naman ni Ate ay nasa kanan.



" ‘Di mo sure,Dad!" Ani naman nito.



Tomjons na ko. Ayaw nalang aminin na may liligawan siya o ano. Torpe amp!



Narinig ko namang bahagyang napa-tawa ng mahina si Ate kaya napatingin ako sakaniya, "Mamamo 'di mo sure. I saw you last time with a girl on the soccer field. Is she a friend or your courting her already?"



My eyes winded. Nakita rin ni ate yon? Sa’kin nga lang ay sa ibang lugar.



Napangisi naman ako, "Me too. I saw him at mall with a girl, Dad.Kuya ilang taon na siya? Mukhang ang bata pa 'e or baby face lang?"



Nag-katinginan naman kami ni Ate at parehong natawa.



"Oum nga,what’s her name?Is she’s your classmate?" Panga asar namn ni Ate.



Agad namang namula ang magkabilang pisngi ni kuya kaya mas lalo kaming natawa ni ate.



"Dad,alam mo pahiramin mo na. Para naman maka amin ang torpe n'yong anak HAHAHAHA" Ani pa ni ate kay kuya.



Si kuaya naman di nagsalita at kumuha nalamang ng kanin para ilagay sa plato habang masama parin ang tema ng mata niya.



Beast mode ang koya niyo!



"Asus ang kuya niyo nagda-dalaga!"Gatong pa ni mommy kaya naman lahat kami ay natawa na si kuya naman lalong namula pati ang magkabilang tenga.



"Mom! Stop it. She's just a friend of mine, okay? Are we clear? " He said and turned to daddy," So, dad, can I borrow your car?"



‘Wag sana siyang magalit at wag banggitin yung crush ko.



"Okay, son!Wag mo lang ibabangga dahil ikaw talaga ang ibabangga ko," Natatawang sagot ni daddy.



"Daddy, ako pahiram ng bahay next next week please. Kahit yung sa terrace lang sa itaas," ani ko. Naalala kong dito nga pala sa bahay kami magkakasiyahan keme ng mga ‘yon.



Lumingon nama saakin si dad at pinanliitan ako ng mata "Bakit?May boyfriend ka na ba? Bakit di mo pinakilala? Inunahan mo pa ang ate mo,"



"No dad!Of course not!Study first ho ata anak niyo!" Depensang ani ko. "Napag usapan po kasi namin nila Sandra na i-celebrate ‘yung pagakapanalo ng section namin sa intrams—"



I was cut off by mom "Sure, sweetie! Ako na bahala sa foods niyo. Pwede niyo rin gamitin ‘yung swimming pool sa likod,"



Agad namang gumuhit ang ngiti sa labi ko,"Thanks mom! Love you!"



Hindi rin naman nakatanggi si dad dahil nabanggit ko ang name ng kaibigan ko.



Nag simula na kaming kumain pagka tapos ng tawanan.Nagusap usap rin naman kami paminsan minsan, kunakamusta lang naman kami nila dad sa paga aral, kung ano ang nangyari sa buong araw namin,at sa kung ano ang nararamdaman namin.



Sila dad kasi yung tipo ng magulang na gusto laging nalalaman kung masaya ba kami o hindi. Lagi nila kaming tinatanong kung okay lang ba kami o hindi. Kung physically or emotionally, okay. He always cares for us.



I actually just keep silent. Sumasagot lang ako kapag tinatanong nila. Lalo na noong tinanong nila kung may nakikita ba akong kakaiba sa school but I still answer 'nope. Wala na po' even I saw him last time...



I don't know why but I feel someone is staring at me again. Kinakabahan na naman ako. Dapat hindi ko to maramdaman ngayon. Hindi pwede kasi masaya kami ngayon. I should feel happy right now not paranoid.



Calm yourself, Zy. You're fine.No one will hurt you, hmm?



Natapos na kaming kumain at ia-announce na ni daddy ang sasabihin niya. Is it really that special?



"Okay kid. Next Saturday go home early okay? Dito magd-dinner ang Lolo niyo.  So behave, no parties this week, no boys, no girls, and no tripping in school. Is that clear?"



" Yes po," sabay-sabay naming ani. Nae-exite na ako sa totoo lang. I mean I think Lolo and I  were cool now...I think hindi na siya galit saakin.




Pagakatapos ay umakyat na ako si na kuya naman nagr-review pa dahil may quiz daw sila bukas tas ang sunod non ay my test na sila ang dami niyang schedule for the whole week.Ganon rin si ate busy dahil mage-exam na ulit sila.



Wow, mukhang ako lang ata talaga ang maliligaw ng landas sa architecture. But no worries naman, ako ang magd-design at magtatayo ng hospital na gusto nilang ipatayo sa future. I will design it and make it extra safer for their patients



Bukas na ang aircon ko ang banas pa rin. Ano na? Wala bang pa-aircon ang bansa? Char!! Aha! I have an idea!

~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~~●~~