Chapter 20

70 7 1
                                    

Flashback: PART 1

Trigger Warning: Strong language, Death. This chapter contains disturbing scenes. Read at your own risk.



I opened my eyes and I was inside a car. I tried to move but I can't. I tried to speak but I can't.

Fuck!What's happening? Am I paralyzed? No! It can't be!

Iniikot ko ang paningin ko sa sakyan at natigil ito sa harapan. I gulped and my eyes started to water, my heart was also beating loudly, nervous.

It was Lola. She's alive! She was laughing and singing with...Lolo.

I want to hug Lola tight but I can't move. I want to cry in her arms again and tell her everything I've been through.

Tumingin naman ako sa katabi ko. She was smiling happily. It was me... Mica.

"Lola, I have no friends po their sa mansion ni lolo. Wala po akong makakalaro," She said and pout. Lola laughs softly then looks at her. The little me.

"Apo,may makakalaro ka na roon. May bagong lipat na kapit bahay kami ng lolo mo. Napaka bait na bata katulad mo apo," Lola said. Her voice,her smile,her laugh feels home. Always.

Nakita kong agad nag liwanag ang mukha ng bata dahil sa tuwa ngunit sumimangot muli at mukhang may naisip.

"Really Lola? But I don't like girl friend po. They say that I'm maarte when talking po. But it's okay lang po. Mas mabilis naman po akong natutong mag-salita 'e. Hindi bulol si Mica hihi!"

Hala ang cute! Her eyes twinkled everytime when she's talking.

Nilingon naman ni Lola si Lolo na nagma maneho sa unahan habang may malaking ngiti sa labi.

"Our apo is really genius, Honey. Look at her she's just 3 years old pero straight na kaagad mag-salita. Parang ikaw lang sa kinuwento ni Papa mo," Lolo said and looked at little Zy with so much adoration.

Then she holds Lola's hands and caressed them. He brings closer Lola's hand into his lips and kisses it.

I hope we're like this. They're deeply inlove.

But suddenly everything change.

Naiba narin ang kinatatayuan ko, ngayon naman ay naigagalaw ko na ang aking mga kamay at paa. Nasa labas na ako ng bahay nila lolo sa ilalim ng tirik na araw.

Agad namanb nahagip ng mga mata ko ang dalawang bata na naka upo sa gilid ng daanan habang nilalaro ang bato sa sahig.

"I change my mind. I hate you! I'm just asking for your name e'! You are so madaya. I already said my name to you pero ikaw, ayaw mo sabihin ang name mo," Nagtatampong ani ng batang babae.Ako.Si mica.

The bot shrug, "I'm sowwy. Thwee years old pa lang ako, Mica.My name is Chwistian." At inilahad ang kaniyang maliliit na kamay. Katamtaman lamang ang kaniyang kulay, bata pa lamang talaga ay gwapo na siya.

Si Christian! Siya nga ang kababata ko! My childhood bestfriend!

Si Mica naman ay naghalukipkip at umirap, "What kind of name is that? But okay, I will just call you Uhm...Ian! I will call you Ian"

Ang arte ng batang 'to. Parang hindi ako 'to e'. Joke!

"Suw! Let's play, Mica! Mawaming semento woon oh! Gawa tayo ng sandcastle," He said with his little voice.

Aww, he's so cute! Bulol.

She looked at him and smile sweetly, "Okay but...Sabihin mo muna R."

MEMORIES (Best Five Ever Series #1)Where stories live. Discover now