Park Chanyeol, plaklara aşık birisi olan benim üç yılda kırdığım onlarca plağın sebebi, karşımda durmuş bana bakıyor ve gülümsüyor. Gülümsemesi kırık, en az benim kalbim kadar.
chanbaek | ex boyfriend au
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
“Selam!” Chanyeol sırılsıklam bir şekilde evimin kapısında dikilirken söylediği ilk şey bu oluyor.
“Tanrım, bu halin ne böyle?” diye soruyorum, kocaman gülümsemesi ile bana bakıyor ben de ıslandığı için düzleşip suratına yapışmış olan saçlarına bakıyorum.
“Petrona'daydım ve dönüş yolunun tam ortasında arabam bozuldu. Şemsiye almamışım.” omuz silkerek söylediğinde gözlerimi devirip onu içeriye alıyorum.
“Beni arayabilirdin, arabam olmasa bile şemsiyeyle falan gelirdim en azından.”
Arkamı dönüp ona havlu getirmek için ilerlerken güldüğünü duyuyorum.
“Ve sakın kımıldama, mobilyalarımın yağmur suyu yüzünden rezil olmasını istemiyorum! Kıyafetlerini çıkart, sana havlu getireceğim.”
Ona birkaç havlu ve dolabımda duran ona ait olan kıyafetlerden götürdüğümde, yarı çıplak bir halde kapımda dikilirken oldukça komik gözüküyor.
“Şanslı gününde olmalısın ki hiçbir ziyaretçim yok, yoksa senin şu korkunç desenli baksırını görmek zorunda kalabilirlerdi.”
“Ne? Nesi varmış baksırımın?” diye şaşkınca baksırına gözlerini diktiğinde kahkaha atıyorum.
“İç çamaşırında örümcek adam deseni var Chanyeol.”
Chanyeol gözlerini kaçırıp homurdanıyor ve ona verdiğim havluyu almak için elini uzatıyor ama ben havluyu ona vermek yerine saçlarına uzanıyorum. Ben saçlarını kurularken -ki bu aramızdaki boy farkı yüzünden bir süre sonra kollarımın isyan bayrağı çekmesine sebep oluyor ama yine de pes etmiyorum- o gözlerini yumuyor. Dudaklarındaki gülümsemeye bakarken mutlu hissediyorum.
Aramızdaki şeyleri düzene oturtalı yaklaşık bir yıl oluyor, Kyungah'ın Fransız herifin tekiyle -Kyungah kesinlikle bu işlerden anlıyor- dünya turuna çıktığı ve Jongin&Kyungsoo çiftinin resmi olarak çıkmaya başladığı bu bir yıl hepimizin hayatındaki en güzel yıllardan birisi olabilir.
“Annenle konuştun mu? Bana sana ulaşamadığına dair sesli bir mesaj bırakmıştı.” diye mırıldanıyor Chanyeol ben saçlarını kurutmaya devam ederken. Uykusunun geldiğini anlayınca saçlarıyla uğraşmayı bırakıp kuru olan diğer havluyu eline tutuşturuyorum. Mızmızlanıp gözlerini açıyor ve dudaklarını büzüyor. Onu hızlıca öpüp geri çekiliyorum.
“H-hm.” diye cevaplıyorum onu. “Bir beyzbolcu ile çıktığına inanabiliyor musun? Gerçekten bazen alternatif evrende Bella Swan olduğumu düşünüyorum. Yani, başka kimin annesi gidip bir beyzbolcu ile çıkar ki?”
“Bu da beni Edward Cullen mi yapıyor?” diye soruyor Chanyeol nihayet kurulanmayı bitirip giyinme kısmına geçerken. Ama cevap vermeme fırsat tanımadan devam ediyor. “Teşekkürler ama Örümcek Adam olarak gayet iyi idare ediyorum. Eh, en azından Mary Jane'im var, öyle değil mi?”
