İKİLEM + 18

1. BÖLÖM : "KARMAŞIK DUYGULAR "

KİTAP DEVAM SÜRESİ BOYUNCA +18 İÇERİK SÜRECETİR VE AĞIR GELEN SAHNELER YER ALIRSA BELİRTİN LÜTFEN. KÜÇÜKLERİN BU KİTAPTA YER ALAN +18 SINIRINA UYMASI GEREKMELİ.

Böülüm Şarkısı / Okean Elzy / Obijmi

1. BÖLÜM : "KESKİN"

Keyifli okumalar...

" Emin misin, bu konuda? Biraz daha düşünmeni isterim. Biliyorsun Koray'ın yaptığını kolayca unutulacak bir hata değil."dedim karşımda oturan Asel'e bakarak. Bir psikolog olsam da insanların tepkisine hep şaşırıyordum. Hastalarımla arama resmiyet koymazdım ve meslektaşlarım davranışlarımı önceden yadırgasalarda aldığım iyi sonuçlar hem onları hem de hastalarımı şaşırtmıştı. Ve şu anda kendime ait bir iş yerine ve bilindik bir psikolog haline gelmiştim.
Aseli'in sorunuysa insanlara olan güveninden kaynaklanıyordu. Zengin bir ailenin kızıydı ve Koray'ın ilgisini çeken Asel değil, parası olmuştu. Koray'ın ihaneti ardından intihara kalkışmıştı ama sonuç bir haftalık hastane işkencesine dönüşmüştü. Aslında çok güzel kızdı. İri ela gözleri, doğal sarı saçları, harika fiziğiyle baş döndürücü bir kızdı ama onunda kusuru saf olmasıydı herhalde. Annesi Asel'i ikna edip benimle görüşmesini istemişti. Başta kabul etmesede şuanda hem çok mutlu hem de duygularını biraz toparlamış bir vaziyetteydi. Toparlamış mı dedim? Ah yanılmışım. Çünkü şuanda karşıma geçmiş; yarım saattir bir haftadır tanıdığı adamı övüyor resmen. Buna inanamıyorum. Çıldırmak üzereyim!

"Bak ben," deyip doğru kelimeyi arar gibi gözlerini kapattı. " Hiç bu kadar emin olmamıştım."

Asel'in konuşmasıyla göz devirip önümdeki A4 dörte bir eksi daha attım, bu kızın citti anlamda iyi bir derse ihtiyacıvardı. Sesindeki heycana ve güvene kafamı olumsuzca sallayıp saate baktım. Ah, yine geç kalmıştım. Asel'in söylediklerini not aldıktan sonra çantamı toparlamaya başladım. Gerekli evraklarıda çantama koyarken konuştum.

"Şimdilik bu günlük yeterli sanırım, bir sonraki seyansta tekrar konuşucağız, umarım kafanı toparlamış olursun." dedim ayaklanırken. Göz ucuyla ona baktığımda oda ayaklanmıştı.

"Peki daha sonra görüşürüz." deyip odadan çıkmak için kapıya yöneldi.

"Görüşürüz."

Onun çıkmasıyla bende çok vakit kaybetmeden işimi halledip ardından çıktım. Yine geç kalmanın verdiği sitresle arabaya atladığım gibi gaza bastım. Yaklaşık kırk beş dakikanın ardından şirket binasının önüne varmıştım. Arabadan inmeden önce arabanın ayna olan bölümünü indirip kendimi kontrol ettim. Omzumun altında olan kısa sayılacak siyah saçlarım geniş dalgalar halinde omzuma uzanırken, yeşil gözlerim uykusuzluğunun verdiği kızarıklığı taşıyordu. Makyaj yapmadığımdan tezelenecek bir makyaj yoktu ama yinede hoş görünüyordum. Çok umursamayıp beyaz buluzumun yakasını düzeltip arabadan indim. Deri siyah diz üstü eteğimi düzeltikten sonra şirket binasından içeri girdim.

"Hoş geldiniz Alev hanım." Girişteki samimi çalışanlara nazikçe karşılık verip asansöre yöneldim. Artık burda ki herkesle neredeyse çok samimiydik, buraya sık sık uğramamın etkisi olsa da bir diğer nedeni bir kaç kişiyle geçirdiğim seyanslardı. En üst katın düğmesine basıp beklemeye başladım. Genelde burası bu kadar sakin olmazdı ama galiba yemek molasından kaynaklanıyordu. İstediğim katta asansörün durmasıyla beklemeden çıktım. Hira'yı yerinde göremeyince onunda yemek molasında olduğunu anladım. Vakit kaybetmeden Yağız'ın odasına ilerledim.

Kapıyı çalmaya gerek duymadan içeriye girdim. Karşılaştığım manzara beni şaşırtmamıştı. Yağız her zaman olduğu gibi başını dosyalara gömmüş çalışıyordu. Beyaz gömleğinin kollarını dirseğine kadar sıyırmış ilk iki düğmesi açıktı ve bronz teni parlıyordu. Siyah saçları her zaman olduğu gibi kusursuz bir şekilde arkaya doğru yatırılmıştı. Ve bu görüntü çoğu kızın soluğunu kesecek cinstendi. Ama bu durum her zaman olduğu gibi beni çok fazla etkilememişti. Bunun nedenini sorgulamayı ertelemek cazip geliyordu. Kafama hücum edecek soruların önünü kesip tüm dikkatimi Yağız'a verdim. Çoğunlukla olduğu gibi yine beni farketmemişti. Usulca yanına doğru ilerledim. Adımlarımı olabildiğince ses çıkartmadan ilerlerken nefesimi tutmayı da ihmal etmemiştim. Arkasından boynuna sarılıp yanağına küçük bir öpücük kondurup hafifçe, geri çekilip, yan profilini izlemeye başladım. Hafif irkilsede çabuk toparlamıştı. Bunu ona sürekli yaptığım için alışkındı. Öpmemin ardından başını gömdüğü dosyalardan kaldırırken konuştum.