Geçmiş umutla beklediğiniz geleceğin en acı parçasıdır.
"Sana inanamıyorum," dedim titreyen ellerimi umursamadan devam ettim. "Bu.... İmkansız." arkamda duran deri koltuğa çökerken Araf'ın söyledikleri soluğumu kesmişti.
"Ondan uzakdur Alev," deyip önümde diz çöktü. "O bir katil."
Hayır, hayır, bu doğru olamaz. O bunu yapmış olamaz. Zihnime zehirli sarmaşık gibi dolanan kelimeler rumumu zehirlerken soluğum kesilmişti. İnsanın bedeni kolayca kirlene bilirdi ama ruhu kendini saklardı. Ama birini öldürür sen kirlenen bedenin olmaz; ruhun olurdu. Ve hiç bir temiz ruh o kirli ruhu temizleyemezdi. Öyle dimi?
Araf'ın söyledikleri kalbimi durdurmuştu. Zihnimde yankı bulan kelimeler buz tutmama neden olmuştu. Araf'ın yeşil gözleri endişeyle beni izlerken titreyen dudaklarımı araladım.
"Hayır, bu...Bu..."kesik kesik çıkan kelimeler boğazıma dolanan keskin pençelere takılıyordu."Mümkün olamaz."
Kısık çıkan sesim inlemeden ibaretti. Bunu kabullenemezdim. Tamam, hastalığına teşis koyulamasada, Evra iyi gittiğimizi söylemişti. Şimdi bu duyduklarım içimi parçalıyordu. Zihnimin kara bulutları öfkeyle yağıp duruyordu. Çakan şimşekler karanlığa gömülen ruhumu aydınlatırken Araf'ın son söyledikleriyle boğulmaktan kortulan son ağacım; düşen yıldırım yüzünden alev alev yanıyordu.
"Senide öldürecek," dedi acıyla. "Sen, onun oyununun bir parçasından ibaretsin."
Gece gibisin
Güneşe küskün bir ay gibi
Düşlerin zehirli bir kalp gibi karanlık
Saçların kayan yıldızlar gibi parlak
Tenin ay gibi soğuk
Gece gibisin
Ölümü yaşarken tadıyorsun
Korkuyla yüzleşmekten kaçıyorsun
YOU ARE READING
İKİLEM + 18
ChickLit+ 18 "Çıkar şunu!" diye inlediğimde hiç oralı olmamıştı. Dudakları çektirdiği işkenceye devam ederken nefes almayı bırakmıştım. Elleri rahat durmayıp kasıklarıma ilerlerken dudaklarının verdiği acıyla çığlık atmıştım. "Napıyorsun sen!"dedim gözbebek...
