NEFES

《İNTİHAR》

YANKI

"Doruk sen beni delirtmek mi istiyosun! Ne demek Londraya en yakın uçuş 2 gun sonraymıs kafan mı güzel olum"

"Lan o kadar beklendin iki gün dayan işte hem o zamana kadar Berfinden, Nefesin yerini ogrenizriz"

"Tamam" deyip telefonu kapattım. Onsuz ölü gibiydim hayatın yaşamanın benim için bi anlamı yoktu. Ecenin bu basit oyununa nasıl düşmüştüm hepsi lanet olası haplar yüzündendi.

Kafamı geriye atıp düşünürken titredigimi hissetim hemen sonrada terlemeye başlamıştım. Yine o illete ihtiyacım vardı. Tozu cebimden çıkarıp derince içime çektim.

UTKU

"Rabia hadi canım geç kalıcaz"

"Tamam hayatım, geldim" deyip yanağıma ufak bi öpücük kondurdu.

"Hadi gidelim"deyip kapıyı kapatıp koluma girdi.

Rabiya'yla Çarpıştığımiz o günden beri konuşuyorduk ve 4 ay önce çıkamaya başlamıştık gerçekten zor bi kızdı. Eskiden onu Nefesin yerine koyuyodum. Ama artık öyle değildi Rabia, Nefesden farklıydı ve ben.ona gerçekten aşık olmuştum.

Aslında birbirlerine fazla benzemiyolardi tek ortak noktalari asi davranışları veZac Efron denilen herifi sevmeleriydi...

"Ne düşünüyosun canım"

"Seni" deyip saclarından öptüm. Saçları herzaman çilek kokuyodu.

°•○●°•○●°•○●

"Film guzeldi dimi" dedi Rabia elindeki kahvesini içerken

"Güzel" dedim

"Utku iyimisin son günlerde çok düşüncelisin"

"Rabia ben sıkıldım"

"Neyden" gözleri dolmaya başlamıştı.

"Sevgili olmaktan, yani artık ne biliyim sıkıcı olamaya başladı o yüzden bence evlenelim"

Rabia ağlamamak için kendini sıkıyodu" T-tamam... Dur bi dakika sen ne dedin!"

"Evlenelim dedim sevgilim"

Rabia gozlerindeki yaşları bırakmıştı.

Gözündeki yaşları silerek ayağa kalkıp sandalyesinin yanına giderek diz çöküp ceketimin cebindeki tek taşı çıkardım. "Ömrüm, şu andan itibaren eksik tarafımı doldurup benimle evlenir misin?" Diye sordum

Etraftaki masalardan alkış sesleri geliyodu. Rabia ' nın yüzü kızarmıştı.  Utangaç meleğim benim, "Evet" deyip kollarını omzuma sardı. Bende kollarımı onun beline doladım ve sıkıca sarıldım sanki.bi daha hic bırakmicakmiş gibi...

NEFES

Berfin kapıyı açıp "Ben okula gidiyorum canım" dedi

"Tamam" dedim yataktan kalakmaya zahmet etmeyerek

"Kendine dikkat et" deyip hızla gitmişti. O da Dorukla eskiden çıkıyodu birbirlerini seviyolardi ama o bu ayrılığı kaldirabilmisti. Tabi o benim gibi ağır şeyler yasamamisti ama yinede çok güçlü bir kızdı.

°•○●°•○●°•○●

Dayanamaz hale gelmiştim. Icimdeki acı artık beni bitirmişti. Yankıdan nefret ediyodum ama aynı zamanda da onu çok özlüyorum ve ölüyordum. Dışarı çıkma kararı alıp merak etmemesi için ona da mesaj attım.

°•○●°•○●°•○●

Sahile gelince yavaslayip, temiz kokuyu içime çekmiştim. Nereye gitsem neye baksam Yankı'yı hatırlıyordum. Ama onu unutmak istiyodum. Yapamıyordum, biraz düşününce insanlara ne kadar zarar verdigime karar verdim. Utku benim yüzümden evinden ayrılmıştı benim yüzümden acı çekmişti. Peki ya Ece onun duygularını bitirmiştim. Onu yaşayan bi ölü haline getirmiştim.

Ama şuan bende bi ölüden farksızdım. Yüzüm bembeyaz olmuştu ve gözlerimin altında uykusuzluktan oluşan morluklar vardı. Yankının krize girerken ki haline benziyodum. Kahresin yine aklıma o gelmişti!.

Denize doğru ilerleyip kayalikalrin oraya geldim ve denizin sonuna doğru yürüdüm. En uç noktaya  gelince etrafa baktım kimse yoktu, iyice denize yaklaşıp baktım. Fazla derindi kıyıdan bile anlasilabiliyodu.

Ben kıyıda dururken aklıma Yankıyla yaşadıklarımız, kaçırılmam, Ece ve Utku geldi. Bütün bu olanlardan kurtulmanın bir olduğunu düşünerek kendimi huzura yani denize bıraktım...