NEFES

İNTİKAM

Multimedia; Ece

"Yankı düzgün sil şu camları" deyip elimde ki elmayı soymaya başladım.
"Nefes beni düşürdüğün hallere bak! Millet islerini bırakmış bana bakıyor"
"Allah Allah kadınlar temizlik yapar da erkekler yapamaz mı?
Ayrıca ben dedim sana bırak ben silerim diye"
"Hamilesin sen nereye cam siliyon...Ben dedim bi temizlikçi tutalım diye"
"Napıyım Sevda teyze memlekete gitti, tanıdık birilerini bulamadım. Tanımadığım insanlara da güvenmem"
"Yaa sen millete güvenmiyon diye biz burda rezil olduk"

" Yankı bizim eve de gelsene" diyip böğüren Doruğa dönüp, "Kızdırma kocamı" dedim.
" Ama çok güzel cam siliyo"
"Doruk oraya gelirsem seni sikerim bilmiş ol"
"Nefes çok sağol, Yankıyı cam silerken gördüm ya artık ölsem de gam yemem"
"Doruk sinirlerimin sınırlarını zorlama istersen"
" Doruk sus artık...Bu kadar enerjin varsa sende ütüleri yap"
"Yaa aslında benim işim vardı. Sonra görüşürüz" Doruk arkasına bakamdan koşar adımlarla evden çıkınca bu haline kahkaha atmıştım.
" Yankı şurda bi iz kalmış"

°•○●°•○●°•○●

Iki gündür Ecenin çok sakin ve keyifsiz oluşu dikkatimi çekmişti. Niye böyle olduğunu konuşmayı aklıma not edip, odamdan çıkıp aşağı indim.

Emreyle geçirdiğimiz kısa zaman içerisinde çok iyi anlaşılmıştık.
Mutfağın kapısını açtığımda gördüğüm manzarayla gülümsedim.
Emreyle Yankı yemek yapıyorlardı.
" Sanırım çok şanslıyım" deyip dikkatlerini üzerime çektim.
" Otur hadi yemek hazır yiğenim acıkmıştır"
"Peki" deyip abimin emriyle masaya oturdum.
Yankı önüme mercimek çorbasını koyunca kokusundan birden midem kalktı.
Elimle ağzımı kapatıp koşarak yukarı çıktım.
Banyonun kapısını kapatıp içimdekileri çıkardıktan sonra ağzımı bilmem kaç kere çalkalayıp banyodan çıktım.
Yankı ve Emre banyonun önünde endişeyle bana bakıyorlardı.
" Sorun yok iyiyim" deyip gülümsedim.
"Mercimek Çorbasını sevmiyor muydun?" Diyen abime gülümseyip " Çok severim o yüzden değil hamilelikten herseye midem bulanıyor" ikisinin arasına gidip kollarına girdim.
" Hadi ama bebeğim acıktı"

" En kısa sürede doktora gitmemiz gerekiyor"
"Niye?"
"Hergün kusuyorsun bence bu kadarı normal değil"
"Doktor dedi hamilelikte böyle şeyler olur diye"
"Yine de yarın gidelim. Ayrıca yarın yardımcı için Sevda teyzenin tanıdığı bikaç kadın gelicek"
"Tamam" deyip bacaklarimda ki kaptan mısır alıp ağzıma attım.

Kapı çalınca Emreyle Yankıya "ben bakarım" deyip girişe geçtim.
Gelen Berfin ve Doruktu. " Hoşgeldiniz "
" Hosbulduk canım"
" Hosbulduk yenge...Selam yiğenim" deyip biraz çıkmış olan karnıma dokunan Doruğa gülüp kapıyı kapattım.
Hep beraber salona geçince eski yerime oturdum.
"Aslında biz buraya bişey söylemek için gelmiştik" diyen Berfine dikkatimi verip onu dinlemeye başladım.
" Biz Dorukla çıkıyoruz"
"Tebrikler"
" Hay amk birdiler şimdi iki oldular" diyen Yankıya gülüp, "Canlarım benim çok sevindim hayırlı olsun ayrıca çok yakışıyor sunuz.. ikinizde beyinsizsiniz" deyince Emre ve Yankı gülmeye başladı.
" Aşkolsun Nefes" diyen Berfine öpücük yollayıp "Şaka yapıyorum çok tatlısınız tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş"

" Emre, abi senin niye sevgilin yok"
"Ne biliyim Doruk doğru kızı bulamadım"
"Yani herkes benim gibi şanslı değil" deyip Berfinin omzuna kolunu atan Doruğa gülümserken aklıma bi anda Gül geldi.
Ayrılmışlar mıydı? Kim bilir ne kadar üzülmüştür. Yarın Gülle konumam gerektiğini aklıma gelince yarın ne kadar çok işim olduğunu farketmiştim.

" Hadi artık biz kaçar" diye ayağa kalkan Doruk ve Berfinle bende ayağa kalktım. " Bende gidiyim artık" diye Emrede kalkınca "Biraz daha otursaydınız"
"Kızım sen hamile değil misim yat dinlen" diyen Doruk bu mantıklı cümleyle gözlerimi yaşartmıştı.
Herkesi uğurladıktan sonra içeri geçtik.
" Doruk ilk defa haklı çık yukarı dinlen"
"Şunları mutfağa götürmeyim geliyorum"
"Bırak sen ben toplarım"
" Yaa Yankı doğumdan sonra da hep böyle olsan"
"Yok canım alışma hersey meleğimiz doğan kadar" deyince oflayarak yukarı çıktım.
Üzerime siyah pijamalarımı giyip yatağa geçtim.
Yankı gelince oturur pozisyona gelip "Yankı sence bebeğimiz kız mı? yoksa erkek mi?"
Yanki yatağa girerken "Bilmem yeter ki sağlıklı olsunda"
"Kız olursa üzülür müsün? "
"Niye?"
"Ne biliyim hani 'erkek adamın erkek oğlu olur' diye bi kavram varya"
"Saçmalama ben asıl kız olmasını isterim...sana benzeyen"
"Bence de sağlıklı olması herşeyden daha önemli ama erkekler annelerine düşkün olur ya o yüzden erkek olmasını isterim sonra sen kızınla bir olur beni dışlar sınız"
"Sen bizim herseyimizsin sultanım" diye yanağıma öpücük konduran Yankıya gülüp yatağa yattım.
" Iyi geceler bebeğimin yakışıklı babası"
" Iyi geceler bebeğimin güzeller güzeli annesi"

Gözlerimi açtığımda beni sıkıca saran Yankıyı öpüp yataktan kalktım. Üzerime mavi uzun bisiklet yaka elbisemi ve elbisemle aynı renk olan babetlerimi giydim. Saçlarımı at kuyruğu yapıp hafif bi makyaj yaptıktan sonra hazırdım.
Aşağı inip kahvaltıyı hazırladım.
Yankıyı uyandırmak için yatak çıkıcakken Yankı aşağı indi.
" Günaydın canım"
"Günaydın güzelim...Günaydın bebeğim" deyip karnıma ufak bi öpücük konduran Yankıya gülümseyip " Kahvaltı hazır" dedim.
Kahvaltı bittikten sonra kapının zili çaldı. Masadan kalkıp kapıyı açınca karşımda ki 40'lı yaşlarda ki kadına gülümseyip " Buyrun " dedim.
" Ben is için gelmiştim"
"Haa tamam geçin" deyip karşımda ki bayana içeri geçmesi için yer açtım.
Biz salona geçince Yankının da salonda olduğunu gördüm.

"Peki...Yarın işe başlayabilir siniz"
" Sağolun iyi günler"
"Size de" deyip Ayşe hanımı uğurladıktan sonra geri salona geçtim.
" Bence iyi ve deneyimli birine benziyor"
"Bence de" deyip kolunu omzuma atan Yankının göğsüne kafamı yaslayıp gözlerimi kapattım ve aklıma Ece geldi, onunla konuşmam gerekiyordu son zamanlarda ki tavırları aklımı karıştırmaya başlamıştı.

"Yankı ben Eceyi eve çağırsam olur mu?"
"Olur ama önce hastaneye gidicez"
" Tamam o zaman hadi çıkalım" deyip ayaklandım.
Arabaya bindigimizde Eceyi aradım.
" Efendim "
" Nasılsın canım"
"Iyi tatlım sen"
"Bende biz şimdi Yankıyla hastaneye gidiyoruz dönüşte bize gelsene"
"Olur da, hayırdır bişey mi oldu"
"Yok canım Yankının pinpirikleri"
" Tamam canım görüşürüz "
" Görüşürüz "

Sıra bize gelince Yankının yardımıyla oturduğum koltuktan kalkıp doktorun odasına girdik.
" Merhaba Günce hanım"
"Merhaba Nefescim, kontrole daha 2 hafta vardı. Bi sorun mu var"
"Aslında yok"
"Var. Neredeyse her gün kusuyor"
"Bu çok normal Nefes hanım hassas bir hamilelik geçiriyor"
"Bu ne demek"
"Önemli bişey değil merak etmeyin Nefes hanımda bebeğinize de hiçbir şey olmayacak"
"Peki o zaman sağolun"
"Önemli değil iyi günler"
"Iyi günler" deyip odadan çıktığınızda Yankıya dönüp
"Duydun mu hiçbirşey'im yokmuş" dedim.
" En azından artık aklım rahat"
Hastaneden çıkıp arabaya binince radyoya uzandım.
Ilk kanalda hiç dinlemedigim bi şarkı çıkınca diğer kanala geçtim.
Dumanın 'Senden Daha Güzel' parçası çıkınca gülümseyip sesini biraz açarak arkama yaslandım.
Lisede ki gunlerimiz aklıma gelmişti. Kendi kendime gülünce Yankı bana dönüp gülümseyerek " Seninde aklına geldi demi"
"Son derslerde bir kulaklıktan müzik dinlerdik"
"Aysun hocanın dersleri hariç tabi" deyince gülmeye başladım.
" Yaşlandık yaa"
"22 yaşındayız, ruhun yaşlı galiba"
"Ne biliyim sanki o günlerin üzerinden asırlar geçti gibi çok şey yaşadık"
"Haklısın"

Evin önüne gelince arabadan inip eve girdim. Yankı bikaç işi olduğu için beni bırakıp şirkete geçmişti. Bende Eceyi arayıp ece geldiğimi haber vermiştim.
Mutfaktan soğuk su alıp salona geçtim ve koltuğa oturup ayaklarımı uzattım ve Gülü aradım.
" Efendim "
" Gül canım iyi misin? "
"Iyiyim asıl sen iyi misin?"
"Iyiyim...Ben Dorukla ayrıldığınızı öğrendim"
"Evet ayrıldık"
"Peki sen iyi misin"
"Evet yani çok kötü değilim"
"Istersen buluşalım"
"Sen müsaitsen ben yarın size gelirim bebiş yorulmasın"
"Tamam canım yarın bekliyorum"
"Tamam canım görüşürüz "
" Görüşürüz " deyip telefonu kapattıktan sonra çalan zille kapıyı açmak için girişe geçtim.
Gelen Eceydi.
" Hoşgeldin tatlım"
" Hosbulduk canım "
" Geç hadi" deyip kapıyı kapattıktan sonra Ecenin arkasından salona geçtim.
"Doktor işi ne oldu"
"Bişey olmadı hiçbirşey'im yokmuş...Kahve ister misin?"
"Olur ama sen otur ben yaparım"
"Böyle giderse hareketsizlikten obez olucam" diye puflayıp koltuğa oturdum.

Ece elinde kahvelerle salona gelince bana uzattığı kahveyi alıp sehbaya bıraktım.
" Ece sen iyi misin?...Yani bu aralar fazla durgunsun keyifsizsin"
"Önemli bişey yok canım Gökhanla aramız biraz bozuk ondan"
"Anlatmak ister misin?"
"Boşver çok önemli bişey değil yakında toparlarız sen beni bırak bebişi düşün"

ECE

Nefes söylediğim yalana inandı mı diye mimiklerine bakarken gülümsediğini görünce içim rahatladı. Fazla kurcalamaması iyi olmuştu.
Gerçekten çok saftı başından beri ona söylediğim hersey yalandı ve o saf söylediğim her yalana inanıyordu.
Ondan yılların intikamını alıcam...O canımı aldı, bende onun canını alıcam.