NEFES

♥Herşey Senle♥

Multimedia Utku

Şu an hayatımda ki en huzurlu anlardan biriydi Yankı kafasına bacaklarıma koymuş, elimle oynuyodu diğer elimlede saçlarıyla oynuyodum "Nefes bana bunları da yaptırdın ya"
"Ne yapmışsın be" deyip hala ayagimda olan kafasına şaplak attım. "Ama tabi sen öküz olduğun için böyle şeyler tuhaf geliyo" dedim
Uzun süre sessizlikten sonra bu sessizliği Yankı bozdu. "Gidelim mi artık"
"Tamam" dedim ve beraber sofrayı toplamaya başladık...

Evin yolundan gitmeyince " Nereye gidiyoruz?"diye sordum.
"Ömer abiye onada söyleyelim çıktığımızı" dedi gülümseyerek kafamı sallayıp önüme döndüm.

Elimi radyoya doğru uzatırken Yankıya dönüp "Bu şarkı ikimizin olsun" dedim ve radyoyu açtım. Çalan şarkıyla yüzümde geniş bi gülümseme oluştu.

Sanki ilk baktığım gözlerdi gözlerin

Duyduğum en güzel  şarkı sesin

Sabah uyanmak artık başka çok başka

Çünkü sabahlar artık senle hep senle

Herşey senle ilk aşk belki senle

Senle senle karışmak güzel senle

Herşey senle hayaller güzel senle

Senle hep senle hep senle

Sanki ilk tuttuğum ellerdi ellerin

Yağmur yağmur ıslak tenin

Gece ay ışığı artık başka çok başka

Çünkü geceler artık senle hep senle

Herşey senle ilk aşk belki senle

Senle senle karışmak güzel senle

Herşey senle hayaller güzel senle

Senle hep senle hep senle

Radyoyu açmadan önce ismail yk çıkmasından biraz korkmuştum. Ama bu şarkı tam da bizi anlatıyodu.
Yankı "Bu şarkıyı çıkaramadım kim söylüyo"
"Çocuklar duymasın dizisindeki havuç kafa varya o söylüyo gerçek ismi Furkan Kızılay"
"Annem hiç kaçırmazdı bölümleri"
"Düşünsene biz evliyiz sonra ben sana misafirlerin yanında Yankı mutfak! diyorum" deyip kıkırdadım.
Yankı anlamlı bi şekilde bakıp "Şarkı' dada söylediği gibi 'hayaller güzel senle'" deyip yanağımı okşadı.
Icimdeki kelebekleri zapdetmeye çalışırken bi yandanda Yankı'dan kırmızıya dönmüş suratımı gizlemeye calisiyodum.

°•○●°•○●°•○●

"Ya anne ne demek biz 1 hafta tatile gidicez yaa hem sevda teyzede cenazeye gitti memlekete 3 gün evde yok napcam ben"
"Ece gelir kızım "
"Offf anne off, neyse tamam ama bak kardes falan istemiyorum ona göre"
"Terbiyesiz anneyle nasıl konuşuyorsun sen ben mi yetiştirdim seni yaa"
"Vizdansız kadın neyim varmış benim sigaram yok alkolüm yok bağımlı değilim bulmuşsun gül gibi kızı hala söyleniyon" deyip annemi homurtularıyla baş başa bırakarak odama çıktım.

Son kez Utkuyu aradıktan sonra artık pes edip telefonu yatağa firlattım. Saymamıştım ama gittiğinden beri nerdeyse 100 kere artmıştım.

UTKU

"Olum senin Nefesi sevdiğinden benim niye haberim yok"
"Ne biliyim oğlum, kimseye söylemedim. Gözlerimin içine bakarak Yankı'yı seviyorum dedi Ekin"
"Tamam abi acın büyük anladım ama bu kaçıncı bardak bırak artık şu içkiyi "
"Karışma bana"
"Ee telefonunu açmayı ne zaman düşünüyosun"
"Bilmiyorum"
"Neyse ben yatıyorum sende uyu artık"

Başımın ağrısıyla açtım gözlerimi geldiğimden beri hiç dışarı çıkmamıştım. Üzerimi giyinip dışarı çıktım ve Ekini aradım.
"Nerdesin?"
"Okuldayım kanka sen nerdesin"
"Geziyorum öyle"
"Tamam kardeşim ben derse giriyorum"
"Tamam" deyip telefonu kapatınca(kendi telefonu değil Ekinin yedek telefonu)
Telefonla ilgilenirken biriyle çarpıştım. Çarpıştığım kişiye bakınca bi kız oldugunu gördüm. Tatlı bi tipi vardı. Eğilip düşen kitaplarını toplayıp hışımla ayaklandı "Hiç önemli değil, yardım ettiğin için de ayrıca teşekkür ederim!" Dedi
Omuzumu silkeleyip "Önemli değil" dedim
"Öküz"deyip omzuma carparak gitti.
Bu tavrı hoşuma gitmişti. Nefese benziyordu yani davranışları benzoyodu. Belki onunla Nefesi unutabilirdim, cok sacma ama Nefesi unutmak için herşeyi yapabilirdim. Kızın arkasından koşup yetiştim. "Şey, kusura bakmayın demin dediginiz gibi öküzlük yaptım." Deyip en tatlı bakışlarımı gönderdim.
"Dengesizlik var heralde" dedi ciddiyetini bozmadan
Kıkırdayıp,  gülümseyerek "Bak ben bu öküzlüğüm için seni bi kafeye götiriyim, özür maabında"
Biraz düşünüp "Aslında bu sıcakta soğuk bişeyler iyi olabilir."
"Peki o zaman gidelim" deyip yürümeye başladık.
...

"Utku, kardeşim anlatsan diyorum. Hadi lan anlat!"
"Tamam amk bi sus dedikoducu karılar gibisin, getir şu kahvemi"
"Al zıkkım iç"
Elindeki bardağı alıp anlatmaya başladım.
"Ya işte ben seninle konustuktan sonra bi kızla çarpıştım adı Rabiya'ymış, kitaplarını yere düşürdü. Bende ona yardım etmedim odunluk yaptım sonra atar yaptı, o halleri aynı Nefes gibiydi sonra ben gidip bunun gönlünü aldım beraber kafeye gittik bişeyler içtik.
"Ee bu kadar mı?"
"Evet ne bekliyodun kızı yatağa atmamımı"
"Yokda ne biliyim, olum aşk seni değiştirmiş lan"
"Hııı, şu telefonu uzatsana açiyim artık"
Ekin telefonu uzatırken "Depredyondan çıkmaya mı karar verdin?"
"Ekin sikerim seni de gevsekliginide"
"Tamam lan tamam kızma"
Telefonu açıp gelen mesajlara baktım. Babamı arayıp gittiğimi haber ettiğim için o mesaj atmamıştı. Hepsi arkadaşlarımdandı.
Cevapsız aramalara bakınca 110 tanesinin Nefes olduğunu gördüm. Beni neden bu kadar merak etmişti ki sanki umrundaydım. Telefonu tekrar kapaticakken ani bi kararala Nefesi aramaya karar verdim.

NEFES

Matematik testinin sonuna geldiğimde telefonumun sesiyle ayaklandım yatağımın üzerindeki telefonumu alıp ekrana baktım.
Utku arıyodu sonunda...
"Alo Utku neden telefonlarımı açmıyosun, habersiz ingiltereye gidiyosun noluyo sana tüm bu olanların sebebi ne?!"
"Sensin" sesi oldukça güçsüz gelmişti.
"Anlamıyorum,  ne demek benim"
"Seni seviyorum Nefes sebebi bu sebebei senin başkasını sevmen ve benim buna dayanamam, anladınmı şimdi"
Duyduklarımın şokuyla yatağıma oturdum.
"U-utku..."
"Bişey söylemene gerek yok, tek istediğim Yankıyla mutlu olman"
Gözlerimden akan yaşlara aldırmayarak diyiceklerini bekledim...
"Yatağımın sağ tarafında ki komidinin ikinci çekmecesinde bi anahtar var o anahtarı al ve çatı katınna cık"  deyip telefonu yüzüme kapattı. Ellerimin tersiyle gözlerimden akan yaşları sildim ve hemen Utku'nun odasına gittim. Utkunun tarif ettiği çekmeceden anahtarı alıp koşar adımlarla bi üst kata çıktım. Buraya daha önce hiç gelmemiştim. İçimde çözemediğim bi korku vardı. Cesaretimi toplayıp kilitle kapıyı açtım.
Sanırım pencere yoktu çünkü ortam çok karanlıktı ve hiçbir şey görünüyodu. Elimle prizi ararken hemen sağ tarafında  olduğunu farkettim ve ışığı açtım. Ama keşke hiç acmasaydım keşke hiç gelmeseydim bu odaya...