NEFES

YANKI BENİ BIRAKMA

Multimedia Berfin

"N - nasıl yani" dedim korkuyla,

"Sakin ol, hiçbişey olmicak"

"Ölücez"

"Sacmalama Nefes hiçbirşey olmicak diyorum"

Yankı elimi tutup öpünce, sanki hiç bırakmicakmış gibi sıktım elini...

°•○●°•○●°•○●

DORUK

Zil sesiyle masanın üzerindeki telefonumu aldım. Arayan Berfindi,
"Efendim"
"Doruk ... hastaneye gel, Yankıyla Nefes kaza yapmış"
"Ne!, tamam tamam ben geliyorum"

Telefonumu cebime atıp hızla evden çıktım...

Hastaneye girdiğimde,  koşarak danışmaya gidip Yankıyla Nefesin hangi katta olduğunu öğrendim.

3'er 5'er merdivenleri çıktım. Berfin, Deniz, Ayşenur, Gül, Canan teyze (nefesin annesi) ve Selim amca hastane odasının önündelerdi, hepsi perişan görünüyorlardı. Koşarak yanlarına gidip "nasıl olmuş,  iyiler mi?" Diye sordum.

"Nasıl olduğunu bilmiyoruz, ama pek iyi değiller sanırım, yani Yankı yoğun bakımda" dedi Berfin,

Beynimden kaynar sular akarken zorla konuştum,  "Nefes iyi mi?"

"Yaralanmış ama iyi"

"Peki, Yankı kaçıncı katta"

"Üst katta"

Hızla merdivenlere doğru koşmaya başladım. Allahtan Nefes iyiydi. Yoğun bakımın önüne gelince Nermin teyzeyi (Yankının annesi) gördüm. Yere yığılmış, ağlıyordu.

Bende yanına çöktüm. Bana döndüğünde gözlerinin kıpkırmızı olduğunu farkettim.

"O çok kötü Doruk" dedi ağlamaya devam ederken, kollarımı Nermin teyzenin omzuna doladım, bişey söyleyemedim.

NEFES

Vücudumda ki büyük ve şiddetli ağrıyla açtım gözlerimi, Berfin başımda ağlıyodu. "B- berfin" dedim. Bana bakınca sevinçle gülümseyip kollarını omzuma sardı. Bende ona sarılmak isterdim ama inlemekle meşguldüm, Berfin hemen geri çekilip, "çok özür dilerim" dedi mahcupça,  ona gülümseyip "Yankı nasıl? " diye sordum.

Berfinin bi anda rengi atmıştı. Kesin Yankıya bişey olmuştu. "Bisey mi oldu? Yaşıyo mu? Berfin bişey söyle!"

"Sakin ol yaşıyo ama yoğun bakımda"

"Hep benim yüzümden" dedim. Göz yaşlarımı serbest bırakırken.

"Ne alaka?"

"Duvara çarpmadan hemen önce, Yankı beni korumak için kolunu omzuma dayayıp ikinci bi kemer yapmıştı"

"Üzülme Yankı iyi olucak"

"Onu görmek istiyorum"

"Olmaz Nefes kalkamazsın"

"Berfin! Yankıyı görücem" dedim. Oldukça ciddi bi tonda, Üzerimdeki çarşafı çekip doğruldum. Ama bu çok zordu, "Nefes mal mısın? Kızım bacağın kırılmış, ayağa nasıl kalkcan!"

"O zaman bana tekerlekli sandalye bul!" Dedim

Berfin oflayarak odadan çıkınca kendimi inceledim. Kollarımın her yeri morarmıştı. Ve bilegimde sargı bezi vardı. Bacagım sargılıydı, ben bu haldeysem kim bilir Yankı ne haldeydi...