L.L.P.

22. Bölüm ~ ❤🤗 ~

" Bu sefer suları hazırlamanıza gerek yok :) Çok ponçik bir bölüm okuyacaksınız. Yani kısmen :D"

Neyse, uzatmayayım da hemen başlayın.

Keyifli Okumalar...

......................................................................

" Değerleri normal... Diğer vücut fonksiyonları da gayet yerinde. Bir soğuk algınlığına sahip olduğunu bile sanmıyorum."

Harry, şifacı Anderson u şaşkınlık içinde dinledi. Koridordan geçen yaşlı bir büyücüye yol verdikten sonra
" Bundan emin misin? Kız iki gündür kusuyor. Çok ateşi vardı." dedi.

" Dün için konuşabilmem zor fakat şuan için turp gibi sağlıklı olduğunu söyleyebilirim." dedi Anderson, Harry e bir gülümseme verdi.

Anderson ı iyi tanırdı. Şu St Mungos da az yaralarına bakmamıştı. Doğruyu söylediğinden emin olsa da pek inanmaya cesaret edemiyordu.

" Harry, her şey bir yana fakat.. seninle konuşmak istediğim başka bir konu var." dedi Anderson. Bu kez sesini alçaltmıştı. Ona çok rahatsız görünen bir bakış attı. " Yani bak, pek bana düşmez ama...Kan tahlillerine bakarken istemeden küçük bir şey fark ettim..."

Harry, sonraki cümlede neyin geleceğini fark ettiği an adamı susturdu. Odadan içeri sokup kapıyı ardından örttü. " Öyle bir şey yok. Yanlış görmüşsün."

Anderson " Ama Harry, nasıl olur... Test yalan söylemez." dedi, gözlerini kırpıştırdı. " Ayrıca ne söyleyeceğimi duymadın bile."

" Sadece hastalığına bakman gerekiyordu." Harry adama kaşlarını çattı. " Benden izin almadan bunu nasıl yaparsın?"

" Isteyerek olmadı. " Anderson kaşlarını büzdü. " Buradaki her büyücünün kan kayıtları tutulur. Eh, sen de en az haftanın bir günü buradasın. Ve bu kızcağızın da kanı ben engel olamadan seninkiyle-"

" Tamam, sus artık." dedi Harry, alnını ovdu. Şimdi ne yapacaktı? " Bak, ne düşündüğünü biliyorum ama öyle değil, tamam mı? Bu çok karışık. Anlatsam da bana inanmazsın."

Anderson " Inanamadığım tek şey bu çocuğu onca yıl herkesten nasıl saklayabildiğin." ifadesi şaşırmakla eğlenmek arasında gidip geliyordu. Omzuna şaplak attı. " Herkesten beklerdim ama sen ha? Hey tanrım, Harry Potter da böyle şeyler yapıyorsa dünyanın çivisi çıkıyor demektir."

" Öyle bir şey yok diyorum sana." Harry kaşlarını çattı. " Tamam, o kızım ama bu boyuta ait değil." 

" Zaten hep öyle derler, değil mi?" dedi Anderson, muzip muzip. 

Harry iç çekti, kendini yormaya ihtiyacı yoktu. Zaten ne söylerse söylesin - ki doğruyu söylemişti-  adam ona inanmayacaktı. " Eğer bundan birine bile bahsedersen seni dava ederim Anderson ve özel hayata müdahale ettiğin için de kazanacağımdan emin olabilirsin. " 

" Woah, tamam sakin ol!" dedi Anderson şaşkınca. " Hasta gizliliği denen bir şey duymadın mı Potter? Bunun aramızda bir sır olarak kalacağından emin olabilirsin." 

Yine o bakışı atan adama sert sert baktı Harry. " Güzel. Çünkü işini kaybetmen için tüm gücümü kullanırım." Normalde bu şekilde kimseyi tehdit etmezdi fakat Anderson ağzı sıkı biri sayılmazdı. Eğer gelecek postasında Harry Potter ın Gayrimeşru Çocuğu manşetlerini görürse ölene kadar bu dedikodu yakasını bırakmazdı. Harry, hakkında konuşulmasına alışkındı. Kendi bununla bir şekilde baş edebilirdi ama ailesi için koca bir skandal olurdu. Ki, gelecek postasının magazin editörü olan Cho bu maşetleri ilk elden öğrenecekti. Onlara Lily nin başka bir boyuttan geldiğini kanıtlasa bile diğer insanlar konuşmaya devam ederlerdi.