L.L.P.

16. Bölüm ~ 😈🙊~

" Ne demek olgunlaşmadı??"

Kızgın ses, labaratuvarın duvarlarında yankılandı. Ortamadaki gerilim ipleri her an koptu kopacaktı. Ne Hermione ne de Neville konuşmaya cesaret edemediler.

Harry ellerini saçlarının içinden geçirdi. Masanın üzerinde duran iksirleri aşağı fırlatmamak için kendini zor tutuyordu. " Bir ayın fasulyelerin olgunlaşması için yeterli bir süre olduğunu söylemiştin." 

Hermione " Tahmini süreydi." dedi,  yüzünde belirgin bir endişe vardı. Neville a açıklamasını istercesine baktı.

" Labaratuvarı kontrole gelen görevlilerden biri cam fanusun kapağını açık unutmuş." dedi Neville, yorgunca iç çekti. "  Fasulyeler bildiklerimiz gibi oksijen kullanmıyorlar, karbondioksit ve sülfür soluyorlar. Içeri giren oksijen  hepsini zehirlemiş. Yeniden birkaç hafta dinlenmeleri-"

" Bu labaratuva sorumlusu kim?" dedi Harry aniden.

Neville " Ben ve bir araştırma ekip-"

" Ekibi kovuyorum." diye Harry kestirip attı.

Neville gözlerini kırpıştırdı. Hermione ye baktı.

" Bunu yapamazsın Harry." dedi Hermione. " Onlar proje hakkında bilgisi olan sayılı insanlardan. Eğer için rahat edecekse ben zaten Steven ı birkaç hafta görevden uzaklaştırdım."

" Uzaklaştırma?" Harry sanki mümkünmüş gibi kaşlarını biraz daha çattı. " Sadece uzaklaştırma mı aldı? Çocuklarımın hayatıyla oynayan o gerizekalının ödeyeceği tek bedel uzaklaştırma mı?"

Hermione iç geçirdi. Alnını ovdu.
" Harry, araştırmalarda böyle kazalar olabilir. James ve Lily için ne kadar endişeli olduğunu biliyorum ama-"

" Bilemezsin." dedi kuzguni saçlı. Içinden geçtiği durumu kimse anlayamıyordu. Herkes sakin olmasını ve panik yapmamasını söylüyordu. Iki çocuğu da Voldemort un hayatta olduğu boyutta sıkışıp kalmışlardı. Nasıl sakin kalabilirdi? Artık ona sakin olmalarını söylemelerinden bıkmıştı.

" -ama," diye devam ettirdi Hermione.
" Iyi ve güvende olduklarını biliyoruz. Kafanın içinde sahip olduğun bazı anıların değiştiğini hissetmiş olmalısın. Sadece sakin ol ve sabret."

Harry i de korkutan şey buydu zaten. Çok şey değişmişti ve bu geleceğı kötü etkiliyordu. Sanki başka birinin anılarına sahipmiş gibi hissediyordu kendini.

" Sabret." ağzından alaylı bir kızgınlık kaçtı. " Söylemesi çok kolay değil mi? Ne de olsa başka zamanda sıkışıp kalan Rose veya Hugo degil. Ne de olsa seninle konuşmayan Ron değil!"

Hermione nin kaşları çatıldı. " Bu konuya bir daha girmemeni söylemiştim Harry. James ve Lily e ne kadar değer verdiğimi herkesten daha iyi biliyorsun. Ayrıca Ginny ile aranın bozuk olması ne çocukların ne de bir başkasının hatası. Bu tamamen senin suçun."

" Beni çocukların kaybolmasıyla suçladı." dedi Harry kızgınca.

" Ve sen de onu." dedi Hermione.

" Önce o başlattı-"

" Yeter Harry!" kabarık saçlı kadın en sonunda patladı. " Bir ay boyunca ruh halini alttan almaya çalıştım fakat artık sessiz kalmayacağım. Farkında mısın bilmiyorum başka zamanda sıkışıp kalan tek senin çocukların değil."

Harry bir şeyler söylemek istedi ama sustu. Başını Neville a çevirdi. Labaratuvar masasında arkası dönük, çalışıyormuş gibi davranıyordu ama Harry emindi ki tek amacı dolan gözlerini gizlemekti. Harry bir an karnına yumruk oturmuş gibi hissetti.