Chapter 25: Not Gonna Lose You

2.5K 199 34
                                    

Not gonna lose you

It was a really quick job.

Terrifying but when my first aim flew successfully, my confidence was lift up.

And when I saw those changers slowly starting to move towards where the explosion happened, I let out a sigh of relief.

I made it. Pero hindi pa roon natatapos ang misyon ko.

I saw Ate Ella walked out of the room that we are in. A light of hope shines on their faces as they watched the changers slowly walking away from us.

"Xandre, nagawa mo!" Ani El at agad akong sinunggaban ng yakap.

May hawak na teleskopyo sa kaliwang kamay si Selena nang pumasok ito sa kwarto. She looks pale and uneasy.

"It's time."

Nagsimula ulit dumagundong sa kaba ang dibdib ko pagkatapos ng ilang sandaling saya dahil sa nauna at matagumpay kong plano. Sabay kaming bumaba nina Derine at Ate Tanya na naroon at sinuportahan ako sa ginawa ko kanina.

"I'll give you an hour for this mission. Hindi masyadong malawak ang gubat sa likod and an hour is big enough. Within that hour, may maghihintay sa inyo sa gate para salubungin at pagbuksan kayo." Ani Selena.

Nakita ko si Adira na nakasandal lang sa may pinto at seryosong nakikinig sa amin. Tinignan ko ang mga makakasama ko sa labas. I can see the determination on Kuya Phoenix and Ate Aide's faces. Napalunok ako. Ito siguro ang magiging pinakamahabang isang oras sa buong buhay ko.

We still have to wait for more than five minutes. There are still changers that are moving slowly away from the walls pero may iba ring nagpaiwan. Wala na akong makita masyado na mga changers sa kakahuyan sa harap pero walang nakakaalam kung gaano pa kadami ang posibleng nandoon sa gubat.

Dumadagundong sa kaba ang aking dibdib pero mas pinili kong isipin ang mga nandoon sa labas kaysa isipin ang panganib na naghihintay sa amin. Everything will be over after an hour. No matter what happens, all of us has to be back under this roof. Walang maiiwan. Wala ng dapat mamatay.

I heard Pipo meowed and I found him beside my foot.

I pick him up and looked straight into his eyes. I do think that animals can feel what humans feel and can even care more than humans.

"Don't give me that sad face, Pipo. Babalik kaming lahat."

Hindi rin nagtagal nang tinawag ako ni Derine dahil nandoon na raw sa baba ang lahat.

I hurried to where they are. I have a backpack on where my first aid kit is kept along with my knives and some things that I think will be needed. Selena gave as an automatic rifle. I don't think it is my first time to hold a rifle pero nanibago ako. Ate Aide quickly taught me some of what I need to know. May baril akong nakaipit sa gilid ko just in case.

"Mag-ingat kayo. Maghihintay kami." Ani Ate Tanya.

Huminga ako ng malalim habang unti-unting binubuksan nina Kuya Machia at Hebrew ang gate. It made a low squeaking sound along with the swoosh of the wind. Hindi mataas ang sikat ng araw kaya mas lalo lang nadagdagan ang kabang nararamdaman ko dahil sa madilim na gubat na naghihintay sa amin.

Naunang lumabas si Kuya Phoenix at sumunod kami. I looked back and saw them slowly closing the gate nang marinig ko ang biglang pagtama ng katana na dala dala ni Ate Aide. Tinignan ko sya at muntik na akong madapa nang makita ang unti-unting bumabagsak na katawan ng changer. Hati ang ulo nito.

Hindi ko na iyon tinitigan ng mabuti at nagpatuloy na lamang sa paglalakad. El brought a spear which I believed Kuya Hakeem made. The thought of Kuya Hakeem's death saddens me.

The Fight For LifeWhere stories live. Discover now