Chapter 18: Have some eggs

2.8K 199 72
                                    

Have some eggs





Fear is eating me now. Not just because of the gehennas outside, but also because of the man holding me.

Maliban kay Dome at El, wala pa akong pinagkakatiwalaan sa mga kasama namin dito. Sabihin na nating hindi sila masamang tao, pero lahat kami dito ay pinagsisikapang mabuhay. At natatakot ako.

Sa loob ng tatlong buwan, ang tanging pinagkatiwalaan ko lang ay ang sarili ko.

At nabuhay ako dahil doon. Kaya kahit marami na akong kasama ngayon, hinding-hindi ako magtitiwala ng lubusan sa kahit kanino man.

I manage to wriggle free from his grip. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi naman ako nasaktan sa hawak nya sa akin pero hindi ako komportable. No man has ever touched me like that. Maybe Cleo did, but he is my bestfriend.

He put his finger on his lip to keep me silent. I just slowly nod my head.

His light brown hair looks soft in the dark. Matangos rin ang kanyang ilong pero tamang-tama lang ito sa kanyang mukha. It's obvious that there's a foreign blood in him.

"Chase... come here, bud." He whispered, just enough for Chase to hear.

Chase silently get down the sofa followed by Pipo. Agad kong kinuha si Pipo at kinarga bago muling humarap kay Eason.

Sinenyasan nya akong bumalik kami sa taas kaya tumango ako. I swallowed the lump on my throat bago ako nauna paakyat kasabay si Chase. Sumunod naman si Eason sa akin.

"Hey..." He called kaya nilingon ko sya.
Tingin ko'y hindi lang nalalayo ang edad nina Dome at ang mga kaibigan ni Harris, but I guess they're younger than Dome. Nalaman ko kahapon na galing sila sa Brewer City and they were rescued by the three. Selena, Ate Aide and Kuya Phoenix.

"I'm sorry if I scare you back there. This happens everyday, at ang ginagawa lang namin ay hindi kami lumalapit. Mas naaamoy nila kami kapag masyado kaming malapit. Sorry if I had to do that." I can't help not to stare in his eyes as he said that.

"It's okay. No worries." Tipid kong sagot at tatalikod na sana dala si Pipo pero nagsalita ulit si Eason.

"Alexandre, right?"

I stop on my feet and slowly turn to face him. This is not the time to personally introduce ourselves but there's also nothing wrong with this. Ang ayaw ko lang ay ang mga makukulit.

"Yes. And I know you're Eason and you're years older than me. But sorry, I won't call you Kuya."

Gusto kong matawa sa sinabi ko pero naunahan na ako ni Eason. He nodded his head two times. Hindi ko sya maintindihan kaya nagkibit balikat lang ako.

Pipo meowed softly in my hands kaya ibinaba ko nalang sya. Dumiretso sya sa kung nasaan si Chase ngayon. Chase is sleeping comfortably in the sofa at sumunod naman sa kanya si Pipo. Like what I said, this house is huge. Mayroon rin silang sala dito sa taas.

"Don't worry. I won't ask you to call me Kuya." Nakangiting sabi ni Eason.

"Very well. I'll go back to sleep." I answered without waiting for his response.

Nang makapasok ako sa kwarto ay sinubukan ko ulit matulog. Pero sa sahig na ako nahiga dahil baka magising ko si Jewel na natutulog pa.

I'm glad that I can't hear the groans of gehennas from here but I'm also worried. Baka kasi pasukin nila kami dito at hindi namin alam.

"I can't believe this, Xandre. May dalawa kang manliligaw pero niisa man lang ay wala kang sinagot." Umiling-iling ako sa sinabi ni Kayla.

"Hindi ko naman sila inutusan para gawin 'yon."

The Fight For LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon