Wanting to be just normal

11~ LAARG SHASHA NIBIDOE

Ik prak lusteloos in mijn eten terwijl ik nog steeds aan Danny denk. Opeens realiseer ik me wie het moet hebben gedaan. Ik sta op en ren naar buiten opweg naar Nathans huis. Ik bel een paar keer aan en als de deur openga spring ik bovenop Nathan. Ik hoor in de achtergrond my little pony en zie dat nathan er ongeveer zoals mij uitziet. Ik zucht hij heeft het niet gedaan.

P.o.v Danny

Ik ruk keihard aan de kettingen maar krijg er geen beweging in. "LAARG SHASHA NIBIDOE BABA GORGÉ!" Gil ik gefrusteerd uit. De ontvoerder steekt zijn hoofd om de hoek. "JA KIJK MAAR! LACH MAAR JIJ PAARSE EENHOORNHOMMEL!!!! VAL DOOD!!" Ik blijf rukken aan de kettingen. Ik voel wat los schieten maar blijf liggen. De man verdwijnt weer.

Ik hoor hem eindelijk weggaan. Ik beweeg mijn rechter hand en Foílà hij is los. De kettingen rond mijn buik en enkels glijden ook weg. Ik begin geïriteerd aan de ketting rond mijn linker pols te trekken.

{One eternity later}

Ik sluip door het grote huis en hoor de man geërgerd vloeken. Ik ren naar buiten en hou een taxi aan. "Unknown 123" zeg ik tegen de man, hij knikt en even later zijn we bij het huis. Ik spring uit de auto gooi hem wat geld toe en ren het huis binnen. "Hallo!?" roep ik als ik binnen ben. "Danny." hoor ik Sem zeggen terwijl hij de hoek om komt. Als hij ziet rent hij naar me toe en omhelst me. "Au" zeg ik. Hij laat me niet los en zwiert me in het rond. "Au, Sem ik ben nog zwaar gewond" zeg ik zacht. Hij zet me neer en begeleid me naar de woonkamer. Als hij ziet dat het me enorm veel pijn doet, tilt hij me op en draagt me naar de woonkamer. Ik sla mijn armen om hem heen omdat ik bang ben om te vallen. Hij zet me voorzichtig, alsof ik een flinterdun stukje kristal ben, neer op de bank en pakt de telefoon. Hij gaat naast me zitten en belt iemand op. "Ja mam Danny is hier" hoor ik hem zeggen. "Ze komt er nu meteen aan" zegt hij tegen mij. Ik knik en voel mezelf langzaam weg zakken.

"Danny, wakker worden" hoor ik Sem zeggen. Ik doe voorzichtig een oog open en merk dat mijn hoofd op Sems schouder ligt. Ik haal mijn hoofd er snel af. "Daniela gaat het?" vraagt Amalia hysterisch. Ik knik en kijk haar aan en kijk dan naar Sem, die breed lacht. Het is zo fijn om mensen te hebben die je als familie beschouwt.