Wanting to be just normal

15~matchende outfits

P.O.V. President Jack Benaú

Ik ren naar Danny en Matthew en kniel bij ze neer. Ik kijk naar ze en het valt me op dat ze allebei een klein gaatje in hun arm hebben. "Bel 911" roep ik naar mijn vrouw. Ze doet meteen wat ik zeg en niet veel later staat de ambulance voor de deur. Ze worden naar binnen geholpen en de ambulance rijdt als een gek naar het ziekenhuis. Ze worden naar binnen gedragen. "Wat is er gebeurd?" vraagt de dokter. "Dat is staatsgeheim" zeg ik serieus. De dokter knikt en loopt de behandelkamer in.

Na een tijdje komt de dokter terug. "Ze hebben allebei een injectie van Flocumafen gehad" zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. "Rattengif" legt hij me uit. "Is het heel ernstig?" vraag ik. "Nee ze mogen als ze bijgekomen zijn weer naar huis" zegt hij. Ik knik, dat word dus wachten.

P.O.V. Danny

Ik word wakker in een ziekenhuisbed en kan me niet meer herinneren wat er is gebeurd. Ik kijk wat rond en zie naast mijn bed een ander bed staan. Ik ga recht op zitten en kijk naar het gezicht van de jongen in het andere bed, ik herken hem ergens van. "Matthew!" schreeuw ik. Hij kijkt me verschrikt aan. "Je herkent me" stamelt hij verbaast. "Ja hoe kan ik mijn broer nou vergeten" zeg ik met mijn ogen rollend. "Je weet dat ik je broer ben" zegt hij verbaast. "Ja, ik weet dat jij dat verzint omdat je uit een inrichting bent ontsnapt en het eerste de beste meisje hebt ontvoert" zeg ik kwaad. "God verdomme Danny, doe niet zo" zegt hij boos. "Nee, ik doe wel zo, jullie zijn gek, helemaal gestoord en door gedraaid en niet op de goede manier" roep ik boos. "Jongens kappe" hoor ik een man schreeuwen. Ik draai me om en zie de president in de deur opening staan. "Oh my goat" mompel ik zachtjes, maar niet zacht genoeg, want Matthew, als dat zijn echte naam is, begint te lachen. "Oh my goat?" vraagt hij lachend. "Ja" antwoord ik boos.

"Jongens stoppen met dat geruzie" zegt de president terwijl hij me een tas aan geeft. "Je kan je in de badkamer omkleden" zegt hij wijsent naar een deur. Ik sta op en ik merk dat ik in zo'n stom ziekenhuishemd aan heb dat net over mijn kont komt, nou stom ziekenhuishemd het is bijna een jurkje die strak zit. Ik trek het hemd naar beneden en pak de tas. "Stop met staren" sis ik naar Matthew. Hij kijkt meteen weg en ik loop naar de badkamer. Ik open de tas en zie allemaal donkerblauwe kleren en accessoires en zelfs een splinternieuwe witte iPhone 5s met een donkerblauw hoesje. Als ik ben aangekleed lak ik mijn nagels blauw en doe ik mijn blauwe haarband met donkerblauwe bloemen er op. Als ik alles op om en aan heb, behalve de zonnebril loop ik de kamer weer in. Ik zie Matthew in een donkerblauw jasje en een spijkerbroek staan en ik besef me dat de outfits matchen, net als de outfit van de president, een blauw pak.

"Danny doe je zonnebril op, we gaan zo weg" zegt de president. Ik gehoorzaam hem en doe de zonnebril op. "Brengen jullie me dan naar mijn tante?!" vraag ik blij. "Nee, je gaat mee met ons" zegt Matthew. "Nee, ik wil naar huis" zeg ik. "Oké, Je gaat naar huis" zegt hij. "Yeh" zeg ik blij. "Kom maar mee" zegt Matthew terwijl hij zijn arm om mijn schouder heen legt. Ik haal hem er af. "Kom mee, we gaan" zegt de president wenkend. Ik volg hem en hij laat mij en Matthew voor hem lopen. Ik loop de deur uit en ik word meteen verblind door flitsende camera's. Ik zet mijn zonnebril beter op en word door Matthew door de journalisten geleid naar een geblindeerde auto. Snel stap ik de auto in en Matthew komt naast me zitten en de president gaat voorin op de bijrijdersstoel zitten.

Niet veel later komen we aan bij het wittehuis. "Jullie zouden me naar huis brengen!" roep ik boos. "Je bent thuis" zegt Matthew terwijl hij uit de auto stapt. Als hij merkt dat ik niet uitstap gooit hij me over zijn schouder en draagt me het huis in. "Laat me los!" schreeuw ik terwijl ik op zijn rug sla.