Wanting to be just normal

16~ Calm your tits.

P.o.v Danny

"Laat me loss!!!" Gil ik gefrusteerd uit. Opeens laat Matthew me abrupt los. Ik val op de grond. "Dat deed je expres!" Zeg ik en schop hem tegen zijn schenen. "Hee dat is oneerlijk!" Hij komt op mij aflopen. Ik spring snel overeind en ren weg. Hij slaat zijn armen om me heen en tilt me op. En heel even was ik vergeten dat ik hier tegen mijn zin in was. HEEL EVEN. Ik sla zijn armen weg en duw hem snel weg. Ik loop snel achter de president aan. Matthew blijft even stilstaan maar volgt dan snel. Als we in het huis zijn worden Matthew en ik op de bank geduwd. Ik sla mijn armen over elkaar en maak een pruillip. "Mag ik een uitleg?" De president zucht en gaat zitten. "Oke Danniela, Ik ben je vader." Ik zat net mijn heerlijke chocolade melk te drinken, in zo'n wintermok met kleine witte en roze marshmellowtjes. Dat zat nu in het gezicht in de presidentsvrouw. Terwijl ik en "WAT?!" Gil. Ik verslik me in een marshmellow (Waarschijnlijk een roze. damn you pink!) en begin te hoesten. Matthew klopt me op de rug. "Toen je vijf jaar was was je samen met Matthew aan het buitenspelen, ze kwamen snel." De president (Pappa?) stopt even om tranen uit zijn ogen te vegen. "We hoorden jullie gillen. De beveiliging ging er snel achter aan. Jullie waren beide weg. Het duurde drie jaar voor dat we Matthew weer terug vonden. Jij was spoorloos." Ik schud mijn hoofd dit is onmogelijk toch?! Ik kijk hulpeloos om mij heen. Ik snap het niet. Ik krijg hier hoofdpijn van een ik heb morgen ook nog een Biologie toets! "Sorry, maar ik kan niet het meisje zijn dat jullie zoeken. Ik moet echt naar huis het spijt me. En ik wil Nathan ook zien." Matthew verstijft en slaat keihard op de tafel. "WAAROM SNAP JE HET NIET?! WEET JE NIET HOELANG WE AL NAAR JE ZOEKEN?!" Schreeuwt hij en rent de kamer uit. Jee man calm your tits.

~~~~~~~~~~
A/N: Sorry voor kort hoofdstuk.