Campus Crush

Part-11

'DEANNA'

isang buwan at tatlong araw mula nang matapos nga ang insidenting kinasangkotan ni Jessica. tatlong buhay ang nawala paralang matapos ang kahibangan ni Hector.

isang buwan at tatlong araw unti-unti nang naghihilom ang sugat ni Jessica sa paa, sugat na tanda ng muntik na syang mawala sa akin.

sa loob ng isang buwan pinatingin namin si Jessica sa isang psychiatrist para hindi lumala ang troma na natamo nya. personal kong inalagaan at tiningnan ang sugat nya sa paa.

nag hired narin ako ng personal driver/bodyguard para sa mahal ko. natatakot ako na baka maulit pa ang mga nangyari.

mahirap nang magtiwala sa mga taong nakapaligid sa amin. baka may trahidor nanaman na umiksina sa buhay namin. baka may isang Hector pa pala o masmalala pa sa kanya na nagmamatyag lang at naghihintay ng pagkakataon at pagkakamali namin.

nag hired ako ng bodyguard para may pruprotikta sa mahal ko, kung sakaling wala ako sa tabi nya. nag dagdag narin ako ng mga magbabantay sa bahay namin, sabi ko nga kanina mas mabuti na ang nag-iingat.

hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko kapag maymangyari nanamang masama sa kanya. baka mabaliw ako kung toyan syang mawala sa buhay ko.

"ang lalim ata ng iniisip mo love"
napatingin naman ako sa nagsalita at napangiti dito.

magkayakap kami ngayon dito sa couch habang na nunuod ng movie. napaangat sya ng tingin sa akin ng sabihin nya ang mga salitang iyon.

"naisip ko lang ang mga nangyari love. pano kung hindi kita nabawi kay Hector, pano nalang ang buhay ko ngayon"
seryuso akong tumingin sa mga mata nya.

bahagya syang bumangon at hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko.

"wag munang isipin ang mga nangyari, ang mahalaga nandito  ako, magkasama tayo"
nakangiti nyang sabi sa akin.

"I love you"
kadasay non ang paghalik ko sa noo nya.

"I love you too"
sagot nya sa akin pabalik na may napakagandang ngiti.

"ah love. total okay na ako, okay na lahat-lahat pati paa ko okay narin. pwedi na ba akong bumalik ng trabaho ko. nakakahiya na kasi sa daddy mo"
nag-aalangang sabi nya sa akin.

napangiti naman ako sa sinabi nya.

"syempre pweding pwedi na. isang buwan lang naman hiningi kong panahon sayo para manatili ka dito sa bahay diba"
pindot ko sa ilong nya.

"thank you"
kita ko sa mga mata nya ang saya.

"no. thank you sayo. kasi ako yung pinili mo"
sabi ko sa kanya.

"ang drama natin"
natatawang sabi pa nya kaya natawa narin ako.

gustong-gusto ko pag ganito lang kami napakapayapa. hindi ko alam ang tamang salita na makakapagsabi sa nararamandaman ko kapag kasama ko sya. kapag ganito kapayapa ang namamagitan sa aming dalawa.

------------
'JEMA'

ka gabe lang napag-usapan namin ni Deanna na babalik na ako ng trabaho. isang buwan akong nawala baka pagnagtagal pa na natinga ako sa bahay eh hindi ko na alam gagawin ko sa trabaho ko. diba nga abogado natapos ko so I am the legal council director of wong corp.

mabigat na trabaho hinahawakan ko baka sa kakatambay ko sa bahay pagbalik ko sa trabaho ko wala na akong alam. mahirap na tatay pa naman ng asawa ko ang amo ko.

na una akong bumangon kay Deanna, pinagluto ko na sya ng umagahan nya. inasikaso ko na ang lahat para sa kanya. ang kakainin nya, ang isusuot nya mga gamit na dadalhin nya sa hospital.

pagkatapos kong maayos ang lahat naligo na ako. nagbibihis na ako ng mapansin ko na gumalaw sya. nakapikit pa sya pero yung kamay ang likot hindi ko alam kung ano kinakapa nito. hindi nagtagal pati na yung paa naging malikot narin, napunta na buong katawan nya sa pwesto kung saan ako nakahiga kanina. ano bang ginagawa nya. nag taka naman ako ng bigla syang napabangon.

"oh, anong problema mo?"
takang tanong ko dito habang nakaupo sya sa bed namin at nanlalaki yung singkit nyang mga mata.

"eh love naman, ano bang ginagawa mo dyan halikanga dito"
nagmamaktol nyang sabi. ano nanamanba problema nito.

"ano ba problema mo. bumangon kana kaya dyan baka mahuli kapa sa trabaho mo"
natatawang sabi ko dito.

"ayuko. balik ka muna dito"
parang bata nyang sabi.

"ano bang kaartihan to Deanna. umayos ka nga, sige ka mauuna akong kumain at umalis sayo"
pananakot ko sa kanya kaso wa epik.

"balik ka muna kasi dito. bakit kasi bumangon ka na hindi ako ginigising"
aba sinisi pa ako.

"ano ba kasi gusto mo"
naiinis kong sabi.

"gusto ko bumalik ka dito"
sagot nya sabay tapik sa higaan namin.

pinagbigyan kona gusto nya, hindi kasi to marunong magpatalo. napaka conservative, masmarami pa syang palusot na nalalaman kaysa sa akin kahit na ako yung abogado. siguradong hahaba lang pagtatalo namin kung hindi ko sya pagbibigyan.

bigla nya akong hinatak ng makalapit na ako sa tabi nya. kaya naging posisyon namin nakaibabaw ako sa kanya.

agad naman nya akong niyakap ng mahigpit at pinudpod ng halik. nakikiliti ako kapag dumadapo ang halik nya sa liig ko.

"Deanna tama na, hindi kapa kaya nag mumumog"
nakikiliti kong usal sa kanya.

bigla naman syang tumigil at tiningnan itsura ko. sa hindi ko malaman na dahilan agad syang tumayo at nagmadaling pumonta ng cr. napailing nalang ako sa ginawa nya paminsan minsan hindi ko talaga maintindihan trip nito.

-------

"akala ko yung bagong driver ko yung maghahatid sa akin sa trabaho ko"
baling ko sa kanya ng tingin nasa kotse na kasi kami binabaybay na namin ang daan patungo sa Wong's corp.

"ayaw mo bang ako maghatid sayo"
ito nanaman kami sa patampo-tampo nya.

"hindi naman sa ganon love. nagtaka lang ako"
hawak ko sa kamay nya, seryuso kasi syang nakatingin sa daan.

"pagbigyan muna kasi ako, ngayon lang naman to. isa pa gusto kong ako mismo maghatid sayo kasi po unang balik mo 'to sa trabaho"
ngiting baling nya sa akin saka pinisil ang kamay ko na nakahawak sa kanya.

ngumiti naman ako pabalik dito.

"love, diba sabi mo okay kana"
panimula nya.

"oo, bakit?"
agad kong sagot dito.

"so kung ganon pwedi na nating simulan yung pangarap nating pamilya"
walang paligoy-ligoy na sabi nya. hindi ko inaasahan na babangitin nya ang bagay na ito.

"gusto mo talaga noh"
taas kilay kong sabi sa kanya.

"syempre. pangarap natin to diba"
aba dinawit pa ako sa gusto nya.

"payag kanaman diba"
baling nya sa akin na nangungusap ang mga mata.

"oo naman. ikaw na nga ang nagsabi na pangarap natin to diba"
pagkasabi ko no'n mabilis ko syang hinalikan sa lips. nasa stop light kami kaya pwedi yung ginawa ko.

ngumiti naman sya ng napakalawak. napakalawak na halos hindi na makita yung singkit nyang mga mata. masaya ang mahal ko sa naging pasya ko.

sa pagkawala ni Abegail at Hector sana naman wala nang sumunod pa sa kanila. sana matahimik na ang pamilya namin. gusto ko pagmagkaron na kami ng anak ni Deanna eh yung hindi ko mararamdaman yung takot na baka maybiglang kumuha sa anak ko yung baka bigla syang mawala samin.

ayukong mangyari iyon.

-----------------------------------------------------------

sorry for this update. masyadong malamya, may importanti po kasi akong ginagawa. sinubokan ko lang talagang ma insert to ngayon.