Trapped with the Lost Billionaire R-18 ✓

Chapter Nine

Chapter 9

"Pangga." Agad na lumingon si Scarlett kay Sebastian. Nakangiti ito ng malapad. Namula ang kaniyang pisngi dahil sa taglay na kagwapuhan ng lalaking kumuha ng kaniyang bataan.

"What does it mean when you're saying pangga ko, Seb?" She managed to asked.

"Ibig sabihin,beloved." Simpleng tugon ng lalaki at sumilay ulit ang matamis nitong ngiti.

"Hali ka nga dito." Saad ni Sebastian. She immediately went close to him and in just a second she felt his warm hug.

"Ang bilis ng pangyayari. Hindi ko alam na hahantong tayo sa ganito. Mahal din kita Scarlett, mahal kita palangga ko." He confessed.

Nanlaki ang mga mata ni Scarlett. She looked up to him and held his chin.

"Really?" She asked surprised.

He nodded.

"Kung alam mo lang. Ilang beses akong umiwas at nag-pigil. Nahihiya akong pumatol sa'yo. Mayaman ka at dukha lamang ako. Hindi ako karapat-dapat sa'yo." Umiiling si Scarlett ng marinig ang mga salitang 'yon sa kaniya.

Kailan ba naging mali ang pagmamahal? Kailangan ba naging bawal ang pagmamahal sa isang di mo kaparehas ng estado? Kailan ba?

"Hindi hadlang ang estado sa buhay pangga. You're an amazing man. You let me enter your world and I love your world just like how I love you Seb. Na love at first sight ata ako sa'yo." She said and kissed his lips.

"Pinasok mo ang buhay ko gaya kung paano ko pinasok ang bangin mo." Pilyo nitong saad na ikinapula ng puting pisngi ni Scarlett.

"Ikaw ha!" She punched his chest but they end up giggling and hugging each other.

EVERYTHING went fast. After their confession and their first intimate night everything went smooth. Naging mas open si Sebastian at mas maalaga sa kaniya. He will always tell her about his feelings and they'll end up again in his bed.

Everything is wrong she knew. Mali ang pumasok sa pre-marital sex pero pakiramdam niya si Sebastian ang tahanan niya. Like all the longing she has inside can only be filled by him alone.

She love him so dearly and she thinks she can live without him. Kung alam niya lamang na si Sebastian ang lalaking nagmamahal sa kaniya sana'y nangarap na lamang siyang ipinanganak ng hindi maykaya.

"Palangga ko mauna na ako. Huwag kang masyadong lalayo kung aalis ka." Bilin ng binata. Agad niyang nilapitan ito at niyakap ng mahigpit.

"I love you pangga." Bulong niya na agad kinangiti ni Sebastian. He held her jaw and push it up.

"Mas mahal kita pangga ko." Saad nito ng puno ng pagmamahal.

Maya-maya'y kumunot ang mga mata ni Seb.

"Pangga mukhang nangingitim na ang ilalim ng mga mata mo. Tignan mo rin ang balat mo nagiging brown na." Saad nito. Agad na hinawakan ni Scarlett ang kaniyang pisngi at braso.

"Ano ka ba, siyempre nasa tabing dagat tayo. I can't help but to swim whenever I wanted." She stated.

Tumungo si Sebastian at binalot ng lungkot.

"Kung sana'y mayaman ako hindi mo mararanasan ang mga ito." Puno ng dismaya nitong saad.

"Sebastian!" Tumaas ang boses niya.

"Ano ka ba, wala saakin 'to. In fact, I dream to have tan skin. Alam mo bang kalimitan itong ginagawa ng mga mayayaman? Nagpapaputi tapos nagbibilad sa araw. That's how their lives are, kaya huwag mong isipin 'yan. I love living in your world. I love everything you has." Saad niya ta siniil ng halik ang lalaki.

Then she playfully smile.

"Late ka na ba? Ilang minuto ba ang meron ka pa?" Tanong niya. Agad na nakuha ng lalaki ang pinupunto nito.

"Tara sa kwarto." Aya niya at sumunod naman ito.

"Tao po? Scarlett?" Agad na nabosesan ni Scarlett ang taong kumakatok. It's been three weeks since she last saw him. She went to the door and opened it.

"Scarlett!" Bati nito at niyakap siya.

"Hi Rence!" Aniya at sinuklian ang yakap nito.

"I'm back to get your outta here, gusto ka ng makita ni tita." She said pero agad na kinagat ni Scarlett ang kaniyang labi.

"H-hindi ako aalis dito, Rence. I'll stay here." She said na nagpakunot sa noo ni Rence.

"If you're still worrying about your mom, okay na. Siya ang may gusto na umuwi ka." He explained.

Pero hindi e, masaya siya na gusto siyang makita ng mommy niya pero hindi ito ang nais niya. She wants to live her life with Sebastian.

"H-hindi sa ganoon, Rence. Ayokong umalis dito. I love this place." I love the man who own this small hut.

"Wait Scarlett, you live this place? Eto?" Gulat na tanong nito habang iniikot ang mata sa kabuuan ng kubo.

"Ni halos wala ka ng makain, look at your self. You're not the seductive Scarlett we all know. Miss na miss ka na ng pamilya mo. Your friends came already and they're looking for you. Hinihintay ka na nga kompanya niyo Scarlett. Come on, sumama ka na."

She shook her head.

"I'm decided Rence, I can't." Aniya

"Sino bang kasama mo dito? Are they even safe to be with?" Inis na tanong nito.

She nodded and flash her genuine smile.

"He's so good. He's so better." She lovingly say.

"He's a he? Damn, Scarlett! You're living with a man?" Tumaas ang boses ni Rence at napatayo. Agad itong napahawak sa sintido niya't napailing.

"I'm living with a man whom I love and who love me. Rence, the long wait is over. I found someone who can love me back as how much I love him. I totally moved on with my past and now I'm happy and contented."

"Scarlett! Think of what you're doing. Nakikita mo ba ang sarili mo?" Hinawakan nito ang kamay niya.

"You look pale. He can't afford you on your self care products."

"You look miserable Scarlett! This isn't you!" He spat and tried to hug him.

"No!"

"This is me Rence! Eto na ako at dito ako masaya. Please Rence, hayaan mo na ako." She pleaded. Rence shook his head.

"I don't think hahayaan ka ni tita, Scarlett. I'm sorry." Pag-amin niya. Agad na lumamig ang pakiramdam ni Scarlett.

"Tomorrow babalik ako, pack your things at magpaalam ka sa gagong lalaki mo." Saad nito.

Naiwang gulo ang isip ni Scarlett. Ayaw niyang iwanan si Sebastian. Hindi niya iiwan ang lalaki.

___