Chapter Twenty

4.2K 138 7
                                    

Chapter 20

Scarlett

"MISS okay ka lang ba?" Someone caress my back that made me stilled. I nodded and wipe my mouth using my handkerchief.

"Okay lang po ako, thank you." I said and looked at the good samaritan. My eyes widened when I saw him.

"Uh may mali ba sa mukha ko?" He asked while pointing himself. I giggled.

No! Walang mali sa mukha niya, it's just that. He looks so cute. Look at those cheeks, feeling ko namumula ito at ang sarap sarap kurutin.

I sighed dreamingly at the sight.

"Miss?"

Nanlaki ang mga mata ko at feeling ko namumula ang mga pisngi ko dahil sa paulit-ulit na pag kumpas ng mataas at cute na cute nitong pilik-mata. Tapos 'yong ilong huwaw! Ang tangos!

"Miss?" Napaigtad ako ng hawakan nito ang balikat ko at iyugyog ako.

"Miss are you okay?" He asked with so much concern on his voice.

Agad-agad akong napatango. Nahihiyang lumayo ako sa kaniya ng kaunti.

"I'm sorry, I'm fine po." Saad ko. I extended my hand and smile sweetly.

"I'm Scarlett Jimenez and you?" Natawa ang expression niya at inabot ang kamay ko.

"I'm Baron. Nice meeting you Scarlett. Uh sure ka na ba na okay ka na?" Tanong nito.

Pero nadadala ako sa cute niyang pisngi na inaakit ako. Gustong-gusto ko itong kurutin. Isang beses lang naman e, please?

Unti-unting kong inabot ang kaniyang pisngi at kinurot ito.

"Ugh! Ang cute cute nitong pisngi mo ah! Dah!" I said and pinch both of his cheeks.

"Ouch!" Reklamo nito at dali-daling lumayo saakin.

"Ang sakit a!" He hissed.

"Sorry! Ang cute cute kasi talaga ng pisngi mo." I said and pouted.

"Hah! Kung di ka lang maganda. Anyways, I gotta go. I will not forgot about you Scarlett. May utang ka saakin." He said and run inside the building.

Napailing na lamang ako. Hindi ko siya babayaran no! Magkano pa ang pagkurot sa pisngi, libre no!

Agad akong nagpasya na ibili sila ng soft drinks. Sapo-sapo ang ulo na nagtungo ako sa convenience store. Agad na binalot ng lamig ang katawan ko.

"Ah, relaxing." I murmured and order a bottle of soft drinks. After that naglakad ulit ako pabalik sa kompanya.

"Naku miss Scarlett nag payong ka po sana." Saad ni manong guard. Agad akong umiling at nag thumbs up.

I sighed when I felt again the cold temperature inside the building. Medyo kumikislot ang ulo ko at bumibigat ang pakiramdam ko. I nevermind the  bad feeling and went straightly to the elevator.

Nang makaabot na ako sa floor ng office ni Sebastian I barge inside his office. Pagod na pagod ako dah narin sa pagsuka ko kanina plus different temperatures. Feeling ko lalagnatin pa ako.

Marami pa naman akong gagawin. The door open and I was just too shock to see Sebastian and Colline in a very intimate position. Both of them are standing while their lips are lock at each other.

My lips apart, the moment I closed the door is the moment Sebastian's eyes fell on me. I gulped.

"Can't you knock? My god." Bulong ni Colline na nahihiya pa yata sa nangyari.

I shrugged off the heavy feeling.

"Sorry po ma'am, sir. Hindi ko po sinasadya ang nangyari. Eto na po ang drinks ninyo." Saad ko at walang lingon-lingon na inilapag ito.

"Thanks. Come on, Ezekiel kainin na natin ang dala ko." I heard Colline said kaya napatungo na lamang ako.

Mabigat ang damdamin na lumabas ako ng opisina. I went straight to my table and look at the pile of papers in my table. Ang dami nito at feeling ko hindi ko kaya gawin ang mga 'yon. I felt so weak.

Hah, nakakatawa si Sebastian. Naguluhan pa siya kung sino si Colline tapos magkahalikan naman pala sila? Damn, ang sakit. Kasi hindi ko pa naman siya nakalimutan e. Ang sakit na makita mo ang mahal mo na may kasamang iba. Pero I need to be brave, I need to accept that Sebastian is not for me. Maybe there are someone else better than him. Iyong willing akong mahalin kahit may baby na ako.

Pinilit ko ang aking sarili na mag trabaho. Kahit nahihilo ako hindi maganda ang pakiramdam ko sinunod ko ang utos ni Sebastian. I send the papers to the rightful persons and after hinanap ko lahat ng papers na kailangan niyang pirmahan. I also reviewed some documents and his schedule.

Naging busy ako ng mga oras na 'yon hanggang mag hapon. I just ate a sandwich for my lunch kasi wala akong gana at busy ako.

Also tinitipid ko ang oras ko dahil sa dami pa ng gagawin. He told me to arrange the docs inside his office kaya't mas nag double time pa ako sa mga ginagawa ko.

"At last it's done." I said and smile.

Fiona throw a glance at me and smile. I replied a smile too. Tapos ko ng hanapin ang mga docs na kailangan ng pirma niya agad akong naghanda upang pumasok sa office niya.

I'm on the verge of opening the doorknob when it opened. Iniluwa nito si Colline na tinapunan lamang ako ng tingin at nilampasan. I went in to see a serious Sebastian.

"Eto po ang mga papers na kailangan ng pirma niyo. I am also done sending the signed documents. I-aarrange ko nalang po muna ang mga documents dito." I said.

He looked at me with his serious eyes. Hindi ko alam kung anong iniisip nito. All I know is that he is dead serious. Bubuka na sana ang mga labi nito pero agad itong umiling.

Umikot ang mga mata ko at dumeretso na lamang sa area kung saan ako mag-a arrange. There are often times I'd hear him clear his throat but I tried my best not to look at him. He kissed Colline and who knows kung ginawa din ba nila ang ginawa namin. After all, gustong-gusto naman talaga ng mga lalaki 'yon.

I made my self busy. I think it's really time to forget about him. I'll just bury every memories we had.

___

Trapped with the Lost Billionaire R-18 ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon